Overzicht

Michiel Maas

370 Artikelen
24 Waanlinks
446 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Historicus en freelance journalist
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat – Berkiens ode aan de aso’s

, door

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

Als ik boven op de Dom sta
Kijk ik even naar benee
Dan zie ik het Oude Grachie
Het Vreeburg en Wijk C
Ja dan springt mn hartsjie open
Ik ben trots wat dach-ie wat
D’r is geen mooier plekkie
As Uterech me stad
Herman Berkien – Als ik boven op de Dom sta

hermanberkienWat doet u als u boven op de Dom staat? Naar beneden kijken natuurlijk, wat is er anders te doen? Maar Herman Berkien kwam kennelijk voor iets anders. Je ziet hem staan, hij bestudeert het prachtige metselwerk van de kantelen, en kijkt terloops ook even naar beneden. En daar ziet hij de Oude Gracht, het Vreeburg en Wijk C. Vanaf de Dom in één blik te vangen. Je hoeft maar een keer heel even naar beneden te kijken. Daar is geen weids uitzicht voor nodig. Zou de Utrechtse volkszanger een beetje benauwd zijn geweest voor de Dom?

Inderdaad. De in 2005 overleden Berkien had hoogtevrees. Maar gek genoeg schreef hij de tekst van dit lied, dat sinds de jaren zeventig onlosmakelijk met hem verbonden is, helemaal niet zelf.

Bovenstaande tekst werd geschreven door Berkiens stadsgenoot Rijk de Gooijer. Berkien zong het, maar gebruikte het meestal in combinatie met een andere kraker, Uterech me Stadsjie, in de Uterech-medly. Een vreemdere combinatie is eigenlijk niet mogelijk. Het lied van De Gooijer is feitelijk een VVV-goedgekeurde, dertien-in-een-dozijn, stadsode. Berkiens lied is een lofzang op de sociale onderlaag in de Domstad.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vanavond geen nieuws op het nieuws

, door

volkskOef! Is dat even huilie-huilie voor de dode-boom-haatsers! Zijn ze de afgelopen tijd druk geweest om de beste nieuwskrant van Nederland het hoekie om te helpen, steekt zo’n verdraaide Belg er een stokje voor. Jammer ook voor al die opgetrommelde camerateams, die hadden verwacht dat de poorten van het Volkskrantgebouw zouden leeglopen met verbijsterde redacteuren die hun baan kwijt zijn.

Terwijl de enige conclusie kan zijn dat De Volkskrant in de reorganisatie is ontzien. Twintig banen verdwijnen van de redactie, en het grootste deel daarvan komt op het bordje van de online-activiteiten. Al met al een fractie van de redactiebanen die zijn verdwenen bij de Telegraaf, het AD en tientallen regionale titels. Niet dat dat betekent dat u vanavond geen reportage voor het Volkskrantgebouw zult zien op het NOS-journaal. De camera-auto is immers al gestuurd, dus nieuws moet er komen. En hé, de ellende van linkse journalisten, wie wil dat nou niet zien? Desnoods verzinnen we het gewoon.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Speak je moerstaal mudderfukker!

, door

sjoerwiekenThank God voor 5 december. Als onze jaarlijkse traditie van rijmelende spitsvondigheid niet zou bestaan, ging onze collectieve taalkennis waarschijnlijk nog harder down the drain. Pakjesavond zorgt er in ieder geval voor dat ook de average Joe nog eens probeert om een paar zinnen foutloos op papier te zetten. Een blessing in disguise, zou ik zo zeggen.

Want als het aan de verkopers van die kadootjes zou liggen, praten we allemaal een soort tenenkrommend polderengels. Daar houden zij, of vooral de reclamebureau’s die ze inschakelen, enorm van. Absoluut hun peacepiece of cake, zeg maar.

Zo heeft de organisatie die de rest van het jaar de pakjes rondbrengt een mooie slogan. Sure We Can! Lekker Obamaësk, en het zegt goed wat ze kunnen. U wilt een brief versturen? Sure We Can! Vanwege bezuinigingen tienduizend postbodes eruit? Sure We Can! Het is obvious dat een Nederlandse vertaling niet volstaat. Tuurlijk Kan Dat! bekt niet, en klinkt oubollig.

Maar waarom moeten die Engelse slogans dan toch zo Nederlands klinken? Veel kreten zijn van een tenenkrommende betekenisloosheid waar ook de native speakers hun neus voor ophalen. Zo wordt een reclame voor Cool Soothing Shaving Cream ineens Koel Soeding Sjeeving Kriem, of nog veel erger. Of wordt Palmolive Pallumolieve, wat dan wel weer koddig klinkt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leve het Waterschap!

, door

waterpeilAls je als toekomstige bestuurspartij een beetje indruk wilt maken, moet je vooral stoere taal gebruiken. Het woord afschaffen is zo’n voorbeeld van stoere taal. Op partijcongressen willen politici vooral veel afschaffen: de files, het gedoogbeleid, ontwikkelingshulp, Europa, de Eerste Kamer. Een beetje partij schaft af.
Ook Groenlinks wil zich profileren, dus zei Femke Halsema afgelopen weekend op de landsdag van haar partij het volgende: “We pakken de bestuurlijke vetzucht aan. We gaan snoeien in overbodige bestuurslagen, zoals de waterschappen.”

Halsema verkondigt hier een standpunt dat tegenwoordig in de mode is. We snappen die waterschappen niet zo goed, dus we kunnen ze maar beter afschaffen. Maar volgens mij zit achter die bestuurlijke daadkracht een andere agenda. Ook, of misschien vooral, bij GroenLinks.

Waterschappen zijn vooral het slachtoffer van een slechte profilering. Als burger hoor je ze een keer per jaar, als je de zuiveringstoeslag moet betalen. Wat dat doen waterschappen vooral: het schoonmaken van de rotzooi die jij en ik in het riool kieperen. Daarnaast zorgen ze, in de gebieden die te laag liggen om van nature droog te blijven, dat we geen natte voeten krijgen door te pompen. Een derde taak is de bewaking van de waterkwaliteit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | Eurlings is een Macher

, door

SaillantLOGO

Camiel Eurlings toont daadkracht, en is met afstand de meest succesvolle minister van dit kabinet.

Camiel Eurlings lijkt succes op succes te stapelen: Onder zijn bewind wordt de Tweede Maasvlakte gerealiseerd, wordt de A4 bij Delft doorgetrokken, is een aanzet gegeven tot spoorboekloos rijden met de trein en worden allerlei projecten hard doorgezet in het programma Randstad Urgent. En nu lijkt hij succes te boeken op een dossier waar al zijn voorgangsters faalden: de kilometerheffing.

In een kabinet dat niet bekend staat om zijn daadkracht en waar de succesjes spaarzaam zijn, lijkt Eurlings een eenzame ster.
Of werd het gewoon tijd dat er een keer een man als minister werd benoemd in de minst feminiene sector van de Nederlandse economie?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat: De atlas van Hal David

, door

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

Dearest Darling
I had to write to say that I won’t be home anymore
Cause something happened to me while I was driving home
and I’m not the same anymore

Oh I was only 24 hours from Tulsa
only one day away from your arms
Gene Pitney – 24 hours from Tulsa (1963)

burthal“Kunnen we niet een stukje krijgen over 24 hours from Tulsa”, vroeg een Sargasso-lezer me bij de vorige Geoplaat. Een goed idee. Ik had me al eens eerder verbaasd over de vreemde geografische verwijzingen in de liedjes van Burt Bacharach.

Nou is er met die liedjes iets geks aan de hand. Vroeger zou ik nooit hebben durven toegeven – en wist ik ook niet eens – dat de sentimentele popsongs van Bacharach eigenlijk heel mooi zijn. Met de jaren komt het sentiment, zullen we maar zeggen. Bovendien blijken zijn ogenschijnlijk oppervlakkige liedjes altijd een dubbele laag te bevatten. En kom daar in deze tijd van plat vermaak en simpele macho-retoriek nog maar eens om. Inmiddels vind ik ze meestal prachtig. Wat nog niet betekent dat ik naar de platenzaak ren om “Trijntje Oosterhuis zingt Bacharach” te kopen.

“Make it easy on yourself” is een mooi voorbeeld: de verliefde hoofdpersoon roept het vreemdgaande object van zijn liefde op om de relatie te beëindigen, omdat die niet kan aanzien dat zijn geliefde het zichzelf te moeilijk maakt.
“Anyone who had a heart” is ook zo’n voorbeeld van een ongewone manier om je hartezeer en eenzaamheid met de wereld te delen. Maar om eerlijk te zijn, “close to you” blijft me nog steeds te zoet. Hoewel het waaaaahaahahaaaaa-koortje aan het eind weer een uitstekende vondst is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Toename hartaanvallen in Gouda

, door

evidenceAltijd al eens een politieagent ongestraft een klap met een koekepan willen verkopen? Dan moet je in Gouda wonen en je achterdeur niet op slot doen. Daar gaat het lokale korps binnenkort de burgers de stuipen op het lijf jagen door zelf in te breken.

“Agenten brengen de komende weken in de avonduren onaangekondigd bezoekjes aan woningen. Mocht u uw achterdeur niet op slot hebben zitten: kan het zomaar zijn dat er opeens een agent in uw keuken staat om u daarop te wijzen. Of u treft een zogenaamd ‘wit voetje’ aan. Een preventiefoldertje van de politie met de vorm van een schoen, met als opschrift ”deze schoenafdruk had van een insluiper kunnen zijn”.”

Ergens lijkt me dit niet zo verstandig….

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Onrendabelen is onbegrijplijk

, door

zigeunerjochieWe gingen er eens goed voor zitten: de documentaire van Marcel van Dam die zou bewijzen dat de Vara nog steeds de omroep van de sociale linksmens is. De Onrendabelen zou, zo verkondigde Van Dam op alle podia die hem ter beschikking stonden, aantonen dat Nederland in de afgelopen dertig jaar van een Scandinavische verzorgingsstaat naar een Angelsaksische vechteconomie is afgegleden. Een ramp voor het land. Maar na een kleine twee uur meegenomen te zijn in het leed van verliezend Nederland, zal dat niet de conclusie zijn die de meeste mensen trekken.

Ik ben best een empathisch mens, maar de onrendabelen die Van Dam opvoert roepen bij mij slechts sporadisch sympathie op. Zo is er een Limburger met kunstgebit, gehandicapte zoon en een rotjeugd die uiteindelijk een stuk grimmiger blijkt te zijn dan zijn glimlach doet vermoeden. Naast hem woont een vrouw die al haar hele leven in de bijstand zit. Net als haar dochter, 25, een alleenstaande moeder, die in het verleden een baantje had bij de McDonalds waar ze zich “kapot moest werken”.

Dat is een steeds terugkomend begrip, “kapot werken”. De onrendabelen in kwestie hebben het er steeds over. Maar in de praktijk blijkt vaak dat ze nog nooit hebben gewerkt, of steeds werden ontslagen, of ontslag namen. Ze moeten rondkomen van kleine uitkeringen, maar zien geen enkele kans om weer aan het werk te gaan. Overigens vraagt de interviewer de onrendabelen in kwestie geen moment of ze ooit een baan denken te krijgen, of zelfs hoe ze hun eigen toekomst zien.

Vorige Volgende