Joost

Iedereen kent ze, de groepjes rondhangende mensen op het Binnenhof. Bendes, die zich geheel naar Amerikaans voorbeeld van een naam hebben voorzien. Heten ze daar ‘Crips‘ en ‘Bloods‘, hier gaan ze schuil onder illustere namen als GroenLinks, Pvda en VVD.

Gedurende de tijd worden de bendes om onverklaarbare reden soms wat groter, dan weer kleiner, maar tot voor kort had niemand echt problemen met ze. Een buurtbewoner die anoniem wil blijven: “Ach, toen waren het kwajongens, moest je opeens een extra belasting betalen als je langs liep. En de week daarna kreeg je dat opeens weer terug als een, kom, hoe noem je dat ook al weer? Ah ja, een subsidie. Per saldo kostte het alleen maar wat tijd. Maar nu is alles anders.”

Inderdaad, recentelijk zijn vooral de onderlinge verhoudingen tussen de bendes, die zichzelf ook wel ‘fracties’ noemen, verhard. De harde kern is kleiner dan ooit, en de overige bendes waren nog niet eerder zo versnipperd. Een opkomende bende, die zichzelf ‘PVV’ noemt zegt de situatie vooralsnog slechts te gedogen, en de buurt houdt haar adem in voor wat er gaat komen als dat verandert. Ondertussen vliegen niet mis te verstane woorden over en weer en wordt zelfs geweld niet geschuwd. Vooral de PVV-‘fractie’ maakt het bont. Burgemeester Jozias van Aartsen: “Het is een relatief nieuwe bende, en inmiddels is zo’n 20 procent van de leden een bekende van de politie. Het is vaak moeilijk te bewijzen dat ze ook daadwerkelijk iets gedaan hebben, en ze staan na aanhouding ook zo weer op straat, maar cijfermatig zijn ze goed te vergelijken met andere probleemgroepen, zoals Marokkanen en Antillianen, alleen dan wat lastiger. Want gezien de leeftijd van deze mensen zijn goede gesprekken met ouders niet toereikend. We zoeken nog naar alternatieve methoden om deze groep aan te pakken.”