Joost

Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam ziet niets in het plan een wietpas in te voeren waardoor alleen Nederlanders boven de achttien nog in coffeeshops kunnen kopen. Hij denkt – terecht – dat overlast (en criminaliteit) gaan toenemen doordat de buitenlandse en jongere gebruikers op straat gaan kopen. Het plan betekent meer tussenhandel.

Tot dusver redelijke woorden van de Amsterdamse burgervader. Maar vervolgens vliegt hij verschrikkelijk uit de bocht:

Ik denk dat we meer aanwezig moeten zijn op scholen. Bijvoorbeeld speeksel- of urintetests voor leerlingen. En de kluisjes op scholen controleren en drugs in beslag nemen.

Wat een armoede. Ik vind plan A niks, dus ik bedenk een nog slechter plan B, rechtstreeks afkomstig uit het boek 1984, lijkt het wel. De burgemeester lijkt een totaal lak aan privacy te hebben. Om een beperkt probleem op te lossen gaat hem blijkbaar niets te ver. Speekseltesten en urinetesten, doorzoeken kluisjes? Hebben scholieren dan geen recht op privacy?

Slechts een kleine minderheid van de jongeren gebruikt regelmatig softdrugs én veroorzaakt problemen in de buurt. Is het daarom gerechtvaardigd alle jongeren te behandelen als overlastgevende drugsgebruikers? Uiteraard niet. De vraag rijst dan ook wat een school moet doen als blijkt dat een leerling softdrugs heeft gebruikt. Je kan het aan de ouders vertellen natuurlijk of het kind tijdelijk schorsen, ook als het gebruik in het het weekend heeft plaatsgevonden, zonder dat het een slechte invloed had op de schoolresultaten.