Om eerlijk te zijn snap ik geen zak van de ophef over de cartoon van Adriaan Soeterbroek. Ja goed, Wilders ziet er een oproep tot geweld in, maar dat roept hij gemiddeld drie keer per dag. Flink aan inflatie onderhevig, dat begrip, want als er iemand door die cartoon op het idee komt een aanslag op Wilders te plegen, kunnen we niet anders dan Wilders persoonlijk verantwoordelijk houden voor alle Breivik-doden in Noorwegen. Immers, als mensen genoeg hebben aan zo’n zetje worden er bijna dagelijks complete volksstammen over de grens getrokken door onze Geert.
Maar nu de cartoon zelf. Is hij grappig? Mwah. Ik zie de dubbele laag waar de koningin blijkbaar boos is op Wilders omdat hij haar macht probeert af te nemen, maar hem tegelijkertijd juist vermoordt met het symbool van haar ceremoniële functie: de schaar. Onsmakelijk? Misschien omdat er een bedreigd politicus in wordt vermoord, maar kom op, door de koningin? Betekent die bedreiging dat Wilders een status aparte heeft in de politiek? Is hij onaanraakbaarder voor columnisten en cartoonisten dan andere politici? Natuurlijk niet.
Wat vooral opvalt is dat de zogenaamde ridders van het vrije woord om het hardst roepen dat de cartoon niet geplaatst had mogen worden. De redenen zijn uiteenlopend; omdat de cartoonist niet zou kunnen tekenen, omdat de cartoon onsmakelijk is, omdat hij op een site verschijnt die is opgezet door een omroep die eet uit de staatsruif. Maar er verschijnen jaarlijks duizenden slechte of onsmakelijke cartoons door slecht tekenende cartoonisten, ook op gesubsidieerde media, dus dat kan toch niet de reden zijn.