Joost

Door alle commotie van de laatste tijd weten we inmiddels dat Nederlandse politici het goed zouden vinden dat allochtone bewindslieden en kamerleden hun dubbele paspoort zouden opgeven om hun loyaliteit te bewijzen. Maar zijn mensen met een enkele nationaliteit in, bijvoorbeeld, ons parlement wel 100% loyaal aan Nederland? Daarover mogen we twijfelen.

Zo is er een kamerlid dat een wel heel innige band heeft met Israël. Hij gaat daarbij vaak zover dat hij onze bewindslieden oproept beleid te veranderen of uitspraken in het openbaar te doen ten faveure van Israël. Niet zelden gaat het hier om gevoelige onderwerpen, en de standpunten die hij de bewindslieden oproept in te nemen zouden Nederland politiek gezien schade toebrengen.

Zo riep hij onze regering vorig jaar op zich solidair te verklaren met Israël en zo partij te kiezen in het conflict tussen Libanon en Israël, hoewel er in Europa overeenstemming was dit niet te doen en riep hij op de Nederlandse ambassade in weerwil van VN-resolutie 478 weer te verplaatsen naar Jeruzalem. Twee oproepen die de Nederlandse buitenlandse politiek in de wereld geen goed zouden doen. Daarnaast riep hij op geen hulp aan de Palestijnse bevolking meer te geven en ijverde hij voor de in Israël en de VS gebruikelijke “administratieve detentie”, waarbij mensen zonder vorm van proces kunnen worden vastgehouden.