Joost

2.682 Artikelen
2.826 Waanlinks
25.256 Reacties
Achtergrond: Kordite (cc)
Technisch opperhoofd en voorzitter van Sargasso, wat in de praktijk betekent dat hij nog geen zak te zeggen heeft :).

Developt (?) zich in het dagelijks leven het ongans en heeft veel te veel ideeën om uit te voeren. Daarom helpt Chad (zie boven) hem tegenwoordig vaak een handje zodat er toch nog af en toe een stukje verschijnt.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Man of vrouw, en wie bepaalt dat?

Caster Semenya (Foto: Wikimedia Commons/Michel Langeveld)

De Zuid-Afrikaanse atlete Caster Semenya loopt de laatste tijd erg goed. Zo liep ze de beste seizoenstijd op de 800 meter. En waar iemand succes heeft is er al snel jaloezie. Normaliter volgen dan bijna vanzelf de dopingbeschuldigingen, maar in dit geval is er een andere stok om mee te slaan. Semenya ziet er nogal mannelijk uit, wat mensen laat twijfelen aan haar geslacht.

Zoveel zelfs dat de internationale atletiekunie (IAAF) een kleine twee weken geleden besloot tot een test. De uitslag is nog niet bekend, en het is de vraag of de sportorganisatie wel kán bepalen of Semenya wel of geen vrouw is. Kijken of ze de uiterlijke kenmerken van een vrouw heeft is namelijk niet voldoende en alles wat daarna komt is eigenlijk vooral een filosofische vraag. Is ze genetisch gezien een vrouw, maar heeft ze mannelijke hoeveelheden testosteron? Moet je haar dan diskwalificeren? En als ze genetisch gezien een man blijkt te zijn, maar een vrouwelijke hoeveelheid testosteron en oestrogeen aanmaakt? Is ze dan geen vrouw?

En als je haar diskwalificeert op deze kenmerken, wat is dan de drempelwaarde waarop je deze mensen gaat diskwalificeren? En wat betekent dit alles voor de aangeboren afwijkingen of ’talenten’ van andere atleten? Iedereen produceert andere hoeveelheden testosteron en oestrogeen. Het zou best eens kunnen zijn dat deze waarden bij veel topatleten afwijkend zijn, en zo zou het kunnen dat naar aanleiding van deze zaak opeens veel meer vrouwelijke atleten, die het geluk hadden er vrouwelijker uit te zien, tot man worden verklaard.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zijn Roma slachtoffer racisme?

“Roma hebben hier niet dezelfde kansen en rechten,” zegt voorzitter van het Landelijk Platform Roma Kostana Jovanovic, en hij is boos. Boos op de minister van Wonen, Wijken en Integratie, Eberhard van der Laan, omdat hij een brief heeft gestuurd over deze bevolkingsgroep. Een paar punten uit de brief zijn disproportioneel hoge criminaliteit, extreem hoog schoolverzuim, overlast, een kwart van de jongeren onder de achttien heeft een strafblad en daarboven ruim driekwart. Ook is het eerder regel dan uitzondering dat de sleutelfiguren uit de gemeenschap een strafblad hebben.

Het hele document kan je hier nalezen (pdf, vanaf pagina 3). Ik kan de bronnen niet inzien, maar volgens Elsevier is het een schatting, van 10 gemeenten waar Roma wonen.

Volgens Jovanovic is deze brief enkel gebaseerd op ‘middeleeuwse vooroordelen’, aangezien het – ook volgens hem – sinds de Tweede Wereldoorlog verboden is Roma te registeren.

Dat Kostana Jovanovic zich direct in een slachtofferrol manoeuvreert en de racisme-kaart speelt, zegt denk ik meer over hem dan over het vermeende racisme van Eberhart van der Laan. Ikzelf ga liever af op het oordeel van de minister en de tien Roma-gemeenten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kanttekeningen bij Spotify

Gebroken plaat (Foto: Flickr/cindy47452)

De eerste barstjes zijn zichtbaar in Spotify, de nieuwe muziekdienst die ook hier aandacht kreeg. Volgens mij is het het beste initiatief op muziekgebied in jaren, of het gaat werken is de vraag. Sympathiek is het wel: onbeperkt alle muziek luisteren die er is, in ruil voor 10 euro per maand, of af en toe een reclame.

Maar helaas, bij nadere inspectie kwam The Guardian toch wel wat smetjes tegen. Zo blijkt dat de grotere maatschappijen aandelen in Spotify (zo goed als) gekregen hebben, en dat is verontrustend. Het verklaart wel het grote enthousiasme van de platenbranche, maar de grote charme van het systeem voor mij is dat je precies kan zien welke artiest hoe vaak gedraaid wordt. En dat is dé voorwaarde om het geld nu eens eerlijk onder artiesten te verdelen.

Zodra de grote labels een aandeel hebben in het bedrijf achter Spotify slaat bij mij direct de twijfel toe over deze verdeling. En niet onterecht, zo blijkt, want het grootste indie-label moet het doen met slechts 1% van de aandelen, terwijl 20% van de op Spotify gedraaide muziek van die maatschappij is. En wat als Spotify verkocht wordt? Krijgen de artiesten daar dan ook een deel van? De applicatie is dan een succes gemaakt met hun muziek, maar het lijkt erop dat dat gewoon in de algemene pot van de platenmaatschappijen zal gaan. Daarnaast is er een systeem opgezet waarbij niet elke artiest hetzelfde krijgt als zijn of haar liedje gedraaid wordt.

Vorige Volgende