Joost

2.656 Artikelen
2.823 Waanlinks
25.173 Reacties
Achtergrond: Kordite (cc)
Technisch opperhoofd en voorzitter van Sargasso, wat in de praktijk betekent dat hij nog geen zak te zeggen heeft :).

Developt (?) zich in het dagelijks leven het ongans en heeft veel te veel ideeën om uit te voeren.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onderzoek: thuisbevalling definitief onveiliger

Een slapende baby (Foto: Flickr/Badruddeen)

De gevestigde opvatting in Nederland is dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis bevallen. Dat is een beetje contra-intuïtief, want het suggereert dat de factor tijd geen rol speelt in deze medische tak van sport. Als er een ernstige complicatie bij een thuisbevalling optreedt, dan zou de extra tijd die het kost om vrouw en (ongeboren) kind naar het ziekenhuis te brengen geen enkele rol mogen spelen.

Ondanks dat in Nederland de kindersterfte hoger is dan mag worden verwacht ondersteunen cijfers de bovenstaande lezing. Het moet dus toch aan iets anders liggen. Het hoge percentage allochtone kinderen? De gemiddeld hoge leeftijd waarop Nederlandse vrouwen hun eerste kind krijgen? Helaas, voor dit alles kan worden gecorrigeerd, en dan nog blijkt het sterftecijfer onverklaarbaar hoog.

Aan deze impasse lijkt nu dan een einde te komen. De Erasmus-MC-professoren Eric Steegers en Gouke Bonsel bekeken zelf de cijfers die door de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen naar buiten zijn gebracht. En hun conclusies zijn schokkend: de cijfers kloppen gewoonweg niet. Helaas is het document op dit moment nog niet in te zien, het is nog niet beschikbaar. Maar de onderstaande cijfers komen van een zeer betrouwbare bron. Een aantal van de conclusies:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wachtgeld moet, maar moet ook anders

Sinds gisteren zijn er weer een heel stel nieuwe werkelozen: kamerleden die niet zijn herkozen of vrijwillig het pluche achter zich lieten. En zoals altijd wordt er geklaagd over wachtgeld. Dat het überhaupt bestaat is voor velen al een doorn in het oog. Maar wachtgeld heeft – misschien onbedoeld – een belangrijke functie: het voorkomt dat politici beslissingen nemen met hun eigen financiële status in het achterhoofd. Als je direct je loon kwijt bent, en daar komt die motie van wantrouwen langs die niet alleen het kabinet, maar ook jezelf naar huis stuurt, wat doe je dan? Kies je voor het land, of voor jezelf? Mogelijk moet je kleiner gaan wonen, of kan je schulden niet afbetalen.

Het is van groot belang, en ik schreef er al eerder over, dat zulke beweegredenen in de Kamer geen rol spelen. Dat gezegd hebbende is de huidige regeling natuurlijk wel wat ruim. Ikzelf zou hem bijvoorbeeld willen beperken tot de lengte van het mandaat van de politicus, startende op het moment dat de termijn in gaat.

Bijvoorbeeld: een politicus wordt voor vier jaar gekozen en gaat medio juni 2010 de Tweede Kamer in. Op dat moment heeft hij een vierjarig “contract”. Besluit hij – en de Kamer – om na drie maanden het kabinet op te blazen, dan krijgt hij drie jaar en 9 maanden wachtgeld. Doet hij dat over drie jaar, dan blijft daarvan een jaar over. Vooraf weet de politicus dat hij 4 jaar geld krijgt, dus daar kan hij of zij zich op instellen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het WK van de commerciële belangen

Als ik zeg “Bavaria” dan heb ik eigenlijk al genoeg gezegd. Dé guerrilla ambush-marketingactie van dit WK. Bavaria claimt dat de jurkjes niet herkend kunnen worden als zijnde promo-materiaal, maar dat is gelul. Het logo van het biermerk staat gewoon achterop. Toegegeven, op TV is het zo goed als onzichtbaar, maar het staat er wel op.

Het grappige is dat het niet Bavaria is die de hype heeft veroorzaakt, maar de FIFA zelf. Door het op deze amateuristische manier aan te pakken heeft het zelf alle publiciteit voor het biermerk gegenereerd. “Bavaria” was zelfs even een “trending topic” op Twitter. Maar hoe kinderachtig en dom ik het ook vind van de FIFA, de organisatie mag in de stadions toelaten wie ze wil en haar eigen regels stellen.

Wat me wél schokte is het nieuws dat de “Bavaria babes” een dag later van hun bed werden gelicht. Het blijkt dat er in Zuid-Afrika een wet bestaat waarin het moedwillig sluikreclame maken kan worden bestraft met een half jaar cel. En laat ik nou het idee hebben dat deze wet niet is bedacht door de wetgevende macht zelf, maar door het bedrijfsleven is geïntroduceerd.

Dit soort gebeurtenissen maken pijnlijk duidelijk dat de invloed van bedrijven steeds groter wordt en dat ze er niet voor terugschrikken om wetten te introduceren door middel van lobbyen waarbij de straf totaal niet in proportie staat tot het vergrijp. Erger nog, de wet lijkt specifiek gericht op de mensen die de reclame maken, en niet op de bedrijven die ze inhuren. De belangen van bedrijven lijken inmiddels belangrijker dan de belangen van burgers, waarbij de concurrentiestrijd niet alleen meer onderling uitgevochten wordt, maar ook over de rug van de consument.

Vorige Volgende