Johan

Wat is er heerlijker dan op zondag de tijd te nemen voor een onthaast stukje televisie? In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment.

De documentaire/film ?This film is not yet rated? is een onafhankelijk geproduceerde docu van regisseur Kirby Dick over de Motion Picture Association of America (MPAA). De MPAA is de organisatie die ratings geeft aan nieuwe films, zodat het ouders kan waarschuwen voor het seks- en geweldgehalte. Een gewichtig instituut wiens beslissing óók een belangrijke financiële consequentie heeft. Krijgt een film namelijk een NC-17 rating, dan worden er geen kinderen tot zeventien jaar toegelaten, ook niet met begeleiding van een volwassene. Krijgt de film een R-rating, dan mag de film onder begeleiding van een volwassene worden bezocht.

Indien een film een NC-17 rating krijgt, betekent dat eigenlijk de financiële doodsteek voor de film. De film wordt dan door de meeste distributeurs en tv-zenders geweigerd. Doordat de MPAA erop aandringt dat áls de regisseur wat schapt hij een R-rating kan krijgen, valt er op zijn minst te spreken over een indirecte censuur.

Dick gaat op zoek naar de mensen achter deze rating. Want zowel de leden, de stemming en de reden om een film af te wijzen blijven strikt geheim. Met toch één onderscheid, zo horen we Matt Stone uit eigen ervaring vertellen: de MPAA geeft bij grote filmmaatschappijen redelijk expliciet aan wat er dient te veranderen, terwijl een ?onafhankelijke? maatschappij deze duidingen moet missen. En gezien de ratings lijkt het er sterk op dat extreem geweld makkelijker door de vinger wordt gezien dan sex. De MPAA wijst vier keer zoveel films af om seksuele dan om gewelddadige beelden. Heteroseks? Op het randje. Homoseks? Over het randje heen en een NC-17.

Wat is er heerlijker dan op zondag de tijd te nemen voor een onthaast stukje televisie? In GC’s Zondag Matinee elke week speciaal voor uw kijkgenot een fascinerende documentaire, een spraakmakend TV-programma of een bijzonder (leuk) cabaretfragment.

In het matinee van deze zondag aandacht aan het volksfeest ?onder de rivieren?: Carnaval! Denken we tegenwoordig aan carnaval, dan denken we aan drank. Het is ook niet voor niets dat er voor het eerst verontrustende berichten in de media verschijnen en carnaval gelinkt wordt aan ?comazuipen?. Zo heeft de GGD nog meer ?tips?: gebruik altijd een condoom en de pil bij vrijpartijen. Alaaf! Aha.. vriendelijk bedankt. Wat een verfrissende tip! Teeuwen: kom er maar in!

Vroegah was carnaval een eetfestijn. Ook een feest van overvloed dus, maar dan anders. Nu vanwege de leegloop in de kerken de traditionele vastenperiode op zijn retour is, blijft er nog één traditie over waar je in zijn geheel niet christelijk voor hoeft te zijn. Zuipen en je verkleden! Carnaval dus.

Ondergetekende mocht op vijfjarige leeftijd al kennis maken met dit fenomeen. Gekleed als piraat schijn ik toen al ?genoten? te hebben van ?d’n Opstoet?. In werkelijkheid herinner ik inderdaad de mooie praalwagens (dat dan wel), maar herinner ik me vooral de ?appetjoeken?. In categorieën zoals ?Gruupke, Meej z?n Tweeje en allenig? trekken er tijdens de optocht aandachttekortkomende kleine groepjes voorbij die de grap van het afgelopen jaar pogen te maken. Zonder vandaag fysiek aanwezig te zijn, durf ik nu al te voorspellen dat de Joran en de Widlers-grappen en grollen in de Kruikenstad voorbij zullen komen.