Jeroen Laemers

542 Artikelen
1.350 Waanlinks
901 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Nicholas Devenish (cc)

Het nieuwe werken

ELDERS - De VS laten alvast zien wat de gevolgen zijn van de combinatie van een hyperflexibele arbeidsmarkt, stijgende inkomensverschillen en een structurele werkloosheid.

Zoals inmiddels genoegzaam bekend, zijn de opbrengsten van de toegenomen productiviteit van Amerikaanse werknemers gedurende de afgelopen veertig jaar vrijwel volledig richting bedrijfswinsten gegaan:

Productivity has increased by 80 percent, but median compensation (that’s wages plus benefits) has risen by just 11 percent during that time. […] Since 2000, even as the economy has grown by 18 percent, the median income of households headed by people under 65 has declined by 12.4 percent.

Een gevolg van deze scheve inkomstenverdeling is dat met name grote Amerikaanse bedrijven gigantische bedragen in kas hebben. Zo bezit Apple maar liefst 147 miljard dollar alleen al aan liquide middelen. Bedrijven weten van gekkigheid niet meer wat ze met dit soort bedragen aan moeten. Investeren in extra productiecapaciteit om nog meer (nieuwe) producten af te kunnen zetten, wordt – vanwege onvoldoende verwachte vraag – vaak niet meer als de moeite waard gezien. Dankzij de decennialange trend van achterblijvende inkomens, is een eveneens achterblijvende consumentenvraag natuurlijk niet meer dan een logisch gevolg.

Niettemin willen bedrijven wel graag rendement behalen op hun liquide reserves. De oplossing? Bedrijven die leningen aan hun eigen werknemers verstrekken. Het Amerikaanse bedrijf Lending Club probeert grote werkgevers, waaronder Google, te interesseren voor deze investeringsvorm. Niet alleen werkgevers zouden hiervan profiteren, maar ook de werknemers. Zij kunnen immers, zonder extra salaris te ontvangen, toch net iets meer uitgeven aan een woning, een auto of zelfs de dagelijkse boodschappen:

NRC Next heeft moeite met factchecken

De claim van GeenStijl-zustersite Das Kapital dat een heel gezin in de bijstand een dikke drieduizend euro aan uitkeringen en zorgtoeslagen binnenhaalde, heeft afgelopen week het nodige losgemaakt. Ook hier op Sargasso.

Gisteren namen de factcheckers van NRC Next deze bewering onder de loep. En zij bestempelden de claim van Das Kapital als ‘grotendeels waar’, zoals GeenStijl triomfantelijk meldde. Hadden wij het op Sargasso dan mis?

Dit is wat NRC Next schreef (in de papieren versie):

In het brein van de (agressieve) reaguurder

Asha ten Broeke zocht voor Vrij Nederland uit waarom sommige mensen zo lopen te schelden op internet – tot doodsbedreigingen aan toe.

Ten Broeke, een uitgesproken feministe die qua uiterlijk niet aan het klassieke schoonheidsideaal voldoet, maakt zelf ook de nodige reacties los. Ze sprak onder meer met een vast lid van haar ‘fanclub’, Robert Engel:

Als ik hem vraag naar zijn eigen hatelijke en dreigende opmerkingen, wuift hij het weg. ‘Een gebbetje.’

Huurders moeten bloeden voor hypotheekeigenaren

Dat wisten we eigenlijk al, maar bij Follow the Money leggen ze het nog eens een keer uit:

Door dit soort veranderingen in het kredietbeleid ontstaan bubbels op de woningmarkt. Iedereen heeft een woning nodig. Maar zo gauw banken beginnen met het oprekken van hun kredietvoorwaarden — exotische hypotheekvormen als aflossingvrije hypotheken verzinnen; leningen tot 100 procent van de woningwaarde toestaan; tweede inkomens meerekenen bij de hypotheekaanvraag etcetera — stijgen de woningprijzen. Niet omdat er meer behoefte is naar woningen, die behoefte is er altijd wel, maar omdat banken ervoor zorgen dat kopers meer kunnen bieden op een woning.

De hoge prijzen die het gevolg zijn van het ruime kredietbeleid van banken dienen eigenlijk geen enkel doel. Het is niet alsof woningen toen de prijzen bijna twee keer over de kop gingen tussen 1995 en 2008 ook twee keer zoveel kwaliteit kregen. […]

Waarom is duur wonen dan toch een doel? Feit is dat voor menig Nederlander een woning al lang niet meer alleen een gebruiksgoed is, maar ook een investeringsgoed. Een investeringsgoed waar aanzienlijke schulden voor zijn aangegaan. Dat wonen goedkoper wordt, is voor hun alleen maar nadelig. De woning wordt namelijk minder waard, terwijl de woningbezitter al een lening is aangegaan, waarover hij hoe dan ook rente moet betalen. Zolang de leningen blijven staan, is het moeilijk om tot de logische conclusie te komen dat wonen zo goedkoop mogelijk moet. Duur wonen is nodig omdat het terugbetalen van de enorme hypotheekschulden zonder hoge woningprijzen onmogelijk wordt. Zelfs de huurder moet meer betalen; de koopwoningmarkt opgejaagd worden om de woningprijzen hoog te houden.

Oekraïne buigt (vooralsnog) voor Rusland

Aldus nu.nl:

Oekraïne en Rusland hebben dinsdag een reeks overeenkomsten getekend. Zo zal Rusland de gasprijs voor Oekraïne verlagen.

De oppositie is not amused:

[Oppositieleider] Klitsjko zei dat Janoekovitsj met de akkoorden “het nationaal belang, de onafhankelijkheid en de vooruitzichten voor een beter leven” om zeep helpt. Hij geeft zijn land als onderpand weg aan de Russen, vindt Klitsjko.

De grote vraag is wat er gaat gebeuren als Janoekovitsj weer terug in Kiev is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

BREKEND: van de bijstand word je rijk!

ANALYSE - Gisteravond verscheen op Das Kapital, het economische blog uit de GeenStijl-familie, een bericht dat je GEWOON HARTSTIKKE RIJK wordt als je met het hele gezin de bijstand ingaat.

Volgens Das Kapital zouden twee ouders plus twee kinderen (van achttien en twintig jaar, alle vier in de bijstand), exclusief huurtoeslag, gezamenlijk maar liefst € 3255 netto per maand binnenharken. Volgens de nieuw voorgestelde kostendelersnorm – waarbij meerdere uitkeringsontvangers in één huishouden ieder een deel van hun uitkering moeten inleveren omdat ze toch goedkoper uit zijn – zou hier nog altijd € 2638 van over blijven (wederom exclusief huurtoeslag). Dat klinkt natuurlijk behoorlijk comfortabel, maar klopt dit bedrag ook een beetje?

Nee. Want bij Das Kapital waren ze even vergeten dat een alleenstaande van 18, 19 of 20 jaar maar recht heeft op een bijstandsuitkering van € 231 per maand en dus niet € 890 zoals Das Kapital beweert. Totdat die kinderen 21 jaar zijn, wordt de uitkering gewoon afgeleid van de kinderbijslag.

Uitgaande van het in de wet vastgestelde bedrag, heeft een dergelijk gezin (exclusief huurtoeslag, maar inclusief zorgtoeslag) slechts € 1955 per maand te besteden. Dat is netto € 2385 per maand minder dan wanneer het hele gezin fulltime voor het minimumloon zou werken. En dan nog beweren dat werken niet loont.

Foto: Erwyn van der Meer (cc)

Twee werelden

ELDERS - In de VS is de ene werknemer de andere niet. En dat heeft weinig met prestaties te maken. Zou het in Nederland anders zijn?

Business Week berichtte een week of twee geleden dat steeds meer grote bedrijven, naast gouden handdrukken voor vertrekkende bestuurders, ook nieuwe bestuurders voorzien van een gouden handdruk, een zogenaamde welkomstbonus. Nog voordat de nieuwe bestuurder ook maar iets heeft gepresteerd, worden al de nodige miljoenen op zijn bankrekening bijgeschreven.

Zo ontving de voormalige CEO van JC Penny, een Amerikaanse warenhuisketen, een welkomstbonus van een kleine 53 miljoen dollar. Zeventien maanden later was deze CEO, Ron Johnson, alweer ontslagen. In de tussentijd had hij zijn nieuwe bedrijf alleen maar dieper in de zorgen gedrukt.

Bedrijven rechtvaardigen het uitdelen van dergelijke welkomstbonussen doorgaans met het argument dat hun nieuwe bestuurder, door bij de oude werkgever te vertrekken, geen aanspraak meer kan maken op bepaalde toegezegde beloningen. En het is natuurlijk niet de bedoeling dat mensen als CEO’s financieel risico lopen vanwege de carrièrekeuzes die ze maken. Dat is meer iets voor gewone werknemers.

Ron Johnson is overigens niet de enige CEO waarmee het misging in de retail business. Ook hedge fund manager Eddie Lampert werd ooit verwelkomd als grote redder van de Amerikaanse winkelketen Sears. Geïnspireerd door het vrije marktfundamentalisme van zijn grote idool Ayn Rand, liet hij zijn managers tegen elkaar concurreren, vanuit de gedachte dat de drang tot lijfsbehoud en ordinaire zelfzucht mensen tot grootse economische prestaties aanzet.

LONGREAD: profiel aanslagplegers Boston Marathon

ACHTERGROND - Een lang, maar interessant achtergrondstuk in de Boston Globe over de broers Tamerlan en Dzjochar Tsarnajev. Journalisten reconstrueerden de radicalisering van de aanslagplegers op de Boston Marathon van 2013.

De voornaamste conclusies:

  • Tamerlan en Dzjochar Tsarnajev waren afkomstig uit een disfunctionele famile; beide ouders kampten met psychische problemen.
  • Tamerlan ‘hoorde stemmen’ en was mogelijk schizofreen.
  • Zowel beide ouders als de broers werden geconfronteerd met maatschappelijke mislukking en, uiteindelijk, vervreemding van hun Amerikaanse omgeving.
  • Beide broers gebruikten veel drugs, met name marihuana.
  • Als reactie op deze diverse problemen, stimuleerde de moeder met name haar oudste zoon, Tamerlan, zijn islamitische geloof te herontdekken. Dit was het begin van een langzame radicalisering.
  • De jongere broer, Dzjochar, speelde wellicht een grotere rol dan de oorspronkelijke nieuwsberichten deden geloven.

Ziekenhuis wil medisch specialisten laten werken met behoud van uitkering

Aldus de Volkskrant:

Het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam wil jonge werkloze medisch specialisten met behoud van uitkering aan het werk zetten.

En uiteraard allemaal om de werkloze specialist voor te bereiden op de arbeidsmarkt:

Het AMC en het Rijnland Ziekenhuis zien geen kwaad in de aanwezigheid van onbetaalde krachten. ‘Wij helpen een jonge werkloze orthopeed juist met haar cv door haar twee dagen per week de gelegenheid te geven met onze dokters mee te lopen’, zegt een woordvoerder van het Rijnland. Het AMC benadrukt dat het stage-achtige constructies betreft, bedoeld om werkloze specialisten ‘de gelegenheid te geven hun kennis en kunde op peil te houden’.

Foto: World Economic Forum (cc)

Mandela, apartheid en de Tweede Kamer

ANALYSE - Nelson Mandela en het ANC werden door Nederlandse politici niet altijd even positief bekeken. Inmiddels lijkt de herinnering daaraan grotendeels verdwenen.

Bij het overlijden van Nelson Mandela durfden maar weinigen kritiek te hebben op de voormalige leider van het ANC en Zuid-Afrika. Dat was anders toen hij nog gevangen zat op Robbeneiland. Naar verluid duidde Margaret Thatcher hem aan als that grubby terrorist. Zeker is in ieder geval dat Thatcher, kenmerkend voor de Britse Conservatieven, het ANC a typical terrorist organisation vond.

Ronald Reagan, wiens beleid ten opzichte van Zuid-Afrika door Desmond Tutu werd omschreven als immoral, evil and totally un-Christian, plaatste het ANC op een lijst van terreurgroepen, een situatie welke tot 2008 zou voortduren.

Ook in Nederland werden Mandela en het ANC niet altijd in een positief licht gezien. Weliswaar werd op 21 juni 1983 een motie (pdf), ingediend door CDA’er Jan Nico Scholten, in de Tweede Kamer aangenomen waarin werd opgeroepen tot vrijlating van Nelson Mandela, maar met name tegen concrete maatregelen om de apartheid te bestrijden bleef veel verzet bestaan.

Klein rechts (SGP, GPV, RPF)

Op dezelfde dag dat de motie-Scholten werd aangenomen, werd, zoals blijkt uit het kamerverslag (pdf), tevens gedebatteerd over de vraag of Nederland eenzijdige economische sancties tegen het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime zou moeten treffen. Vooral de houding van de kleine christelijke partijen SGP, GPV en RPF was daarbij opvallend.

Israël ontbiedt ambassadeur vanwege ‘pro-boycot atmosfeer’ in Nederland

Uit de Jerusalem Post:

The Foreign Ministry summoned Dutch Ambassador Casper Veldkamp to protest what it said were “ambiguous” statements by the Dutch Foreign Ministry creating a pro-boycott atmosphere of Israel in the Netherlands, on Wednesday.

The protest came a day after the Dutch water-giant, Vitens, canceled cooperation with Israel’s water corporation Mekorot because of alleged infractions of international law.

Het probleem zit ‘m in de activiteiten van Israëlische bedrijven in de bezette gebieden:

Moslims mogen meehelpen tegen het secularisme, daarna terug in het hok

Uit een opiniestuk in het Reformatorisch dagblad:

De islam is een ideologie die op gespannen voet staat met wezenlijke democratische elementen in de Nederlandse samenleving. Op dit moment is het echter ongewenst om met de islam af te willen rekenen. Er is een andere, grotere vijand die vraagt om een gezamenlijke aanpak: het secularisme. Het is hoog tijd om te komen tot een tijdelijke gelegenheidscoalitie tussen christenen en moslims. Het is vijf voor twaalf in dit godverlaten land.

Vorige Volgende