Weer even heel wat anders: (hardcore) hiphop uit eigen land! En dat je niet met De Kreek moet fokken – aldus sprak Lost Rebels. Ik denk dat het gaat over een straat met die naam in Spijkenisse, maar 100% zeker weet ik het niet.
Eh, tja, sorry P.J. Cokema, om de vrolijke hoop van deze ochtend weer de grond in te trappen. Maar Warbringer is er niet zo van overtuigd dat het allemaal goed komt, blijkens de tekst van hun nummer A Better World:
No hope for tomorrow
The future is dead
Maar het is fantastische thrash metal en dat is natuurlijk het voornaamste criterium voor een rubriek als de Closing Time. Qua thematiek past het prima in de serie ‘moeder aarde‘ (waar ik al veel te lang niets in heb gepost, dus bij deze en hopelijk de komende tijd een poging die omissie te herstellen).
En ja, we doen vandaag gewoon wéér een nummertje Motörhead, want het is toch godgeklaagd dat we hier niet minder dan VIER keer iets van Hawkwind hebben neergeplempt met de mededeling ‘dat dit de oude band van Lemmy was’ en bla bla keibelangrijk want die startte toen Motörhead – maar van die band hadden we (tot gister dus) alleen een eenzame Bowie-cover, en niets van het eigen werk. Bij deze dus de absolute klassieker.
Lekker jaren 90 old school horror en Motörhead, gecombineerd in een fijn clipje uit het Mtv-tijdperk, toen op Headbangers Ball nog daadwerkelijk wel eens goede muziek te zien was aldaar.
Allemaal komen, er is een feestje! Het wordt gegeven door Bewitched. Eigenlijk is het nummer een cover van Black Widow, maar die ken ik niet – wellicht kan iemand in de reaguurderspanelen er meer over vertellen.
Borderline, van UFO, omdat een nummertje hardrock op zijn tijd goed is voor iedereen.
Isilielis het soloproject van de Japanse Tsukishiro Himari, die folky metalachtige J-pop maakt… denk ik? Ach, die neiging van ons ook om alles in een hokje te stoppen, fuck dat. Lang leve het eclectisme!
The Bosnian War was not the product of “ancient ethnic hatreds.” Neighbor did not suddenly and savagely turn upon neighbor. The bloodletting came after ultra-nationalists mounted massive propaganda campaigns to incite fear and hatred. That was the tragedy of the war. Propaganda twisted perception, transforming neighbors into sworn enemies and innocent civilians into targets. I left Bosnia deeply shaken by the power of propaganda and the ability of ordinary people to rationalize their actions, no matter how brutal.
Tja. Het is inmiddels alweer een kleine dertig jaar geleden dat die oorlog in Bosnië voorbij is. Toch zullen deze zinnen van de journalist David Rohde, uit het voorwoord van Evil Does Not Live Here, bij menigeen toch de indruk wekken dat ze ook in de huidige tijd op menig plek op de wereld van toepassing hadden kunnen zijn.
Evil Does Not Live Here is een indrukwekkend boek van Daoud Sarhandi en Alina Boboc, waarin posters uit de tijd van de oorlog in Bosnië te zien zijn. Kritisch, anti-oorlog, nationalistisch, pure propaganda: het zit er allemaal in. De titel van het boek is een slogan op één van deze posters, uit Tuzla, een statement tegen het nationalisme daar.
Uiteraard laten we bij Kunst op zondag graag direct plaatjes en beeldmateriaal zien, maar in dit geval is het een beetje een doorklikpuzzel: op het boek zit uiteraard copyright. En hoewel dat niet van alle afbeeldingen in het boek van toepassing zal zijn (van enkele makers van de Bosnisch-Servische propagandaposters wordt expliciet vermeld dat ze zich schamen voor hun werk en er niet meer mee geassocieerd willen worden), kost het wat al te veel tijd om dat voor elk plaatje uit te zoeken. En we nemen op dit punt liever geen risico’s, want we hebben al genoeg last gehad van de copyrightmaffia.
Zomaar, geen idee waarom dit nummer opeens bij me op kwam.
In mijn serie over de ‘proef met de bijstand‘* had ik beloofd dat ik jullie af en toe mee zou nemen in interessante wetenschappelijke literatuur. Vandaag gaan we het hebben over: re-integratie. Wat ‘werkt’ als je als beleidsdoel hebt dat mensen zo snel mogelijk uitstromen uit de uitkering naar werk? Eerder kwam dat al zijdelings aan bod, in artikelen of in de discussie in de comments. Maar nu dus als hoofdgerecht, naar aanleiding van het wetenschappelijke artikel ‘Persistent or temporary? Effects of social assistance benefit sanctions on employment quality’ van Markus Wolf.
Daarover later meer. Heel in het kort was de algemene wijsheid van studies naar ‘active labor market policies’, zoals beleid in de (voornamelijk) economische literatuur wordt genoemd dat als doel heeft mensen uit een uitkering naar een baan te krijgen, dat 1) loonkostensubsidie (geld geven aan een bedrijf om iemand aan te nemen die niet volledig rendabel is voor dat bedrijf) werkt 2) sancties (straffen en boetes geven als iemand niet genoeg solliciteert of bepaalde soorten werk niet wil doen) werkt 3) training en scholing een beetje / soms werkt en 4) gesubsidieerde arbeid mensen weg houdt van een baan. Internationaal zijn daar bekende meta-studies naar gedaan, bijvoorbeeld door wetenschappers als David Card en Jochen Kluve. In Nederland heeft Pierre Koning hierover geschreven, onder andere onder de wat provocatieve titel ‘beter een stok dan een wortel’.
Een tijdje terug hadden we hier het resultaat van een (absoluut uitstekende) samenwerking tussen Babymetal en Bloodywood. Nu heeft Babymetal gewoon óók een nummer gemaakt met Electric Callboy: RATATATA!