Overzicht

Janos

445 Artikelen
39 Waanlinks
1.166 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
János schrijft graag over muziek, politiek, en andere dingen die eindigen op 'iek'. Zoals onderwijs en de bijstand. Hij snapt niet zo veel van taal.

Closing Time | Blood Incantation

, door

Ok, jullie zien dit logo, wat piramides op de cover, en denken waarschijnlijk gelijk dat er nu één of andere extreme death metal plaat je tegemoet gaat rochelen. Vooroordelen, tsss. Oké, het moet gezegd, Blood Incantaion maakt op Absolute Elsewhere misschien dan wel death metal, en ook wel extreem – maar dan extreem progressief en technisch, met allemaal vage jaren 70 progressive rock invloeden. De vraag is natuurlijk: werkt dat? De jury is er nog niet over uit, als je recensies gaat bekijken zul je zien dat mensen het of extreem geweldig vinden, of volkomen kut, met niet zo veel ertussen in. Maar dat is vaak toch beter dan extreem gemiddeld. Oordeel zelf, zou ik zo zeggen. Ik ga ‘em in ieder geval aanschaffen zodra ik weer langs de platenzaak rijd.

Closing Time | Abbatoir

, door

Pure jaren tachtig power/speed metal. Dat hebben we hier een tijd niet gehad. En dat is zonde, want eigenlijk is dat natuurlijk precies wat deze wereld nodig heeft. En omdat het feest is (het is immers 27 november) krijgen jullie van Abbatoir niet slechts een enkel nummertje maar HET COMPLETE ALBUM The Only Safe Place uit 1986. Geen dank.

Closing Time | Body Count feat. David Gilmour

, door

Damn, mijn vrienden! Kijk, jullie wisten al langer dat ik Ice-T en zijn metalband Body Count hoog heb zitten, en als jullie op deze linkjes klikken kunnen jullie horen waarom dat volkómen terecht is. Maar dit is wel weer een nieuw hoogtepuntje hoor. Samen met David Gilmour (die van Pink Floyd) heeft Body Count een remake opgenomen van het Floyd-nummer Comfortably Numb. Geweldig hoor, zowel de tekst en zang van Ice als de solo van Gilmour die van begin tot eind van het nummer heen klinkt.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | (Stap) uit de schaduw

, door

Een theatervoorstelling over armoede en bureaucratie, dat kan sowieso al interessant zijn. Wat ‘Stap uit de schaduw’ echter éxtra interessant maakt, is dat de voorstelling deels is gemaakt door acteurs die zelf zijn vastgelopen in het systeem, op basis van hun eigen verhalen. In die zin is de voorstelling een confrontatie met hun eigen (bureaucratische) demonen.

En het bleef niet bij een theatervoorstelling. Want over (het maken van) die theatervoorstelling is vervolgens een korte film (documentaire) gemaakt, genaamd ‘Uit de schaduw’. De film over de voorstelling won een prijs op het Amsterdamse buurtfilmfestival, in de categorie ‘beste film over een maatschappelijk initiatief. Het fraaie is dat je de mensen gewoon ziet opleven, doordat ze creatief bezig kunnen zijn.

Net alsof mensen op zoek zijn naar zingeving en dergelijke, terwijl ze door het systeem allen maar geduwd worden richting U MOET EN U ZULT WERKEN. Ook als mensen dat evident niet kunnen, of de arbeidsmarkt niet op ze zit te wachten, met alle teleurstelling van dien. Maar dat terzijde. De film, met daarin ook stukjes uit de voorstelling, is hier te zien:

En, maar nu wordt het wel heel meta, als jullie willen zien wat jullie eigen correspondent bijstand en bestaanszekerheid te vertellen heeft in een discussie over de film over de theatervoorstelling, dan kan dat hier, op een bijeenkomst van de Landelijke Cliëntenraad (LCR), voor mensen met een uitkering.

Closing Time | Intergalactic

, door

Hoe lang Sargasso ook bestaat, je blijft bands en nummers tegenkomen waarvan je je afvraagt hoe het in vredesnaam mogelijk is dat ze nooit eerder zijn langsgekomen. Maar goed ook eigenlijk, want anders zouden we deze rubriek alleen maar kunnen vullen met heel obscure dingen, en een feestje der herkenning is op zijn tijd ook wel eens leuk. Soit, de Beasty boys dus, met Intergalactic. Met de groeten uit de jaren 90 enzo.

Closing Time | Hirax

, door

Hirax maakte al thrash metal aan het begin van de jaren tachtig, en dat doet de band nog steeds. Ze zijn nooit doorgebroken, niet binnen en al helemaal niet buiten het genre, maar als je dit zo hoort kun je je afvragen of dat terecht is. Kill Switch is van een album halverwege hun carrière, en is 20 jaar oud. En in dit genre spreekt het voor een nummer dat het klinkt alsof het zo 15 jaar ouder had kunnen zijn. Agressieve zang (check), lekkere riffs en solo’s (check), solide ritmesectie (check), allemaal beetje rommelig door elkaar (check). Ik zeg: een pareltje.

Closing Time | Chastain

, door

Chastain maakte lekkere heavy metal, halverwege de jaren ’80. Bij mijn weten maken ze overigens nog steeds muziek. Aardig onderscheidend punt, zeker in die tijd, is dat een dame (Leather Leone) de vocalen verzorgt.

Closing Time | Simone Simons

, door

Oh deze is leuk! Epica zangeres Simone Simons heeft een een soloalbum opgenomen, in samenwerking met Arjen Anthony Lucassen. En één van de liedjes is een duet samen met Alissa White-Gluz van Arch Enemy! Al dat samenwerkend talent, dat moet iets moois opleveren, niet dan?

Closing Time | Danse Macabre

, door

Een hele tijd terug deelde ik hier een nummer van de Nederlandse gothicband Malochia (fantastisch nummer overigens, ga het vooral luisteren!). Helaas heeft dat gezelschap het bij één album gehouden. Echter, toevallig kwam ik er laatst achter dat de zangeres van dat gezelschap, Antoinette Legel, wél nog wat meer muziek heeft gemaakt. Onder andere als gastzangeres bij het gothic metal gezelschap Danse Macabre, uit Vlaanderen. Ook dat blijkt zeer de moeite waard, dus bij deze.

Closing Time | The Arch-Illager

, door

Dan Bull is de Britse rapper die deze song in elkaar heeft geknutseld. Hij is vooral bekend voor zijn raps over video games (zoals het jonge grut tegenwoordig computerspelletjes placht te noemen). Het lied gaat over de Arch-Illager, de eindbaas van Minecraft Dungeons. Minecraft kennen de meeste van jullie waarschijnlijk wel, het is zo’n beetje de populairste game ooit. Het is een heel simpel getekende wereld (alleen maar vierkante blokken), maar in principe oneindig en spelers zijn helemaal vrij in wat ze willen doen (bouwen, rondlopen en verkennen, met monsters vechten, etc.). Minecraft Dungeons is een spin-off daarvan, met een duidelijk verhaal met begin en eind. En hoewel de Arch-Illager de grote slechterik op het einde is, is het ook een beetje treurig verhaal, zoals jullie kunnen horen.

Foto: Abhi Sharma (cc)

Boekrecensie | Armoede uitgelegd aan mensen met geld

, door

RECENSIE - Tim ’s Jongers heeft een boek geschreven waarin hij, zoals de titel al verklapt, dingen over armoede vertelt en waarbij hij zich specifiek richt tot het niet arme deel van de bevolking. Voor degenen die ’s Jongers niet kennen: hij is een Belgisch wetenschapper en publicist, die in Nederland onderzoek deed naar armoede bij onder andere de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving. Hij is bekend bij het grote publiek als columnist bij onder andere De Volkskrant en De Correspondent, en door zijn eerdere boek Beledigende Broccoli. Momenteel is hij directeur van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de PvdA.

Het boek in vogelvlucht

Om te beginnen bij het begin: ’s Jongers heeft een uitermate leesbaar boek geschreven. Hoewel het onderwerp zwaar en bij tijd en wijlen schrijnend is, is de schrijfstijl dermate vlot dat je blijft lezen. ’s Jongers is zelf opgegroeid in armoede. Hij maakt van dat gegeven zeker geen ‘armoede peepshow’, zoals hij het zelf verwoordt (p13), maar zet het sporadisch en (daardoor?) zeer effectief in om zaken te illustreren. Het deed me een beetje denken aan de boeken van Geert Mak, die bij het beschrijven van grote lijnen in de geschiedenis ze door middel van een anekdote tot leven brengt.

Closing Time | Spiritbox

, door

Spiritbox is een relatief jonge, Canadese metalband. Ik kende ze nog niet, maar als ik dan een filmpje voorbij zie komen waarbij Tatiana Shmayluk van Jinjer een moppie meezingt, dan wordt ik natuurlijk nieuwsgierig. Alleraardigste live-uitvoering!

Volgende