Gastauteur

2.327 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Digitale schaduw: poppetje van nullen en enen?

Het idee dat onze gegevens worden opgeslagen en gedeeld is al jarenlang een hot topic in Nederland. Onder ICT’ers en digitale burgerrechtenactivisten is de term ‘digitale schaduw’ al langer bekend. Maar ‘gewone burgers’ zoals ik snappen er vaak de ballen van. Hoe bedoel je een digitale identiteit? Is dat een soort poppetje gemaakt van en nullen en enen? Wat betekent het voor mij? En wat kan ik er zelf aan doen, vraagt Mariette Hummel zich af.

In juni 2011 begon ik met het DigiMe-project. Met dit onderzoek – gecrowdfund via Nieuwspost.nl – wil ik meer inzicht krijgen in mijn digitale schaduw. De term ‘digitale schaduw’ zal ongetwijfeld bekend zijn onder de Sargassolezers, dankzij hoofdredacteur Dimitri Tokmetzis en zijn nieuwe boek. Toen ik mijn project op Nieuwspost zette was het debat omtrent het Elektronisch Patiënten Dossier nog in volle gang, ook was er net een wetsvoorstel voor een landelijke DNA-bank afgewezen. Mijn Facebook newsfeed stond op dat moment vol met discussies over onze privacy en hoe we deze langzaam aan het verliezen zijn. Maar zoals Dimitri al vaak schreef: dit debat over privacy is eigenlijk achterhaald. Onze gegevens zijn namelijk al overal opgeslagen. Ze worden doorverkocht aan bedrijven of gekoppeld door overheden.

Mijn zoektocht begon met het meest voor de hand liggende: ik googelde mijzelf. En ik schrok me kapot: op mijn scherm verscheen een kaartje, met een virtuele punaise op mijn huis gericht – op de meter nauwkeurig. Naast het kaartje stonden mijn mobiele telefoonnummer en mijn privéadres. Het klopte als een bus. Deze informatie was via de website van TomTom op internet gekomen. Maar ik had geen TomTom; sterker nog: ik had geen auto en zelfs geen rijbewijs. Ik mailde ex-rechercheur Wilfred van Roij van het digitaal opsporingsbedrijf Com-Connect en vroeg hem hoe die gegevens bij TomTom waren gekomen. “Kamer van Koophandel”, schreef hij. Verrek, dacht ik, als freelance journalist sta ik inderdaad ingeschreven bij de KvK. Deze verkoopt je adresgegevens en telefoonnummer dus door, tenzij je nadrukkelijk aangeeft dat je dat niet wilt. Toen ik mij in 2010 bij de KvK inschreef, is mij dat niet verteld. Het bleek vervolgens een hels karwei om mijn privégegevens weer privé te krijgen. TomTom heeft mijn adres uit het systeem gehaald maar in no time had een volgend bedrijf mijn adres en mobiele nummer weer gepubliceerd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

De moeizame verhouding tussen Hero, Geert en Fleur

Beste Geert,

Via een van mijn relaties bij de pers mocht ik vernemen dat jij positief verrast was over mijn inbreng rond het MOE-meldpunt. Naar het schijnt zou je zelfs gezegd hebben dat je blij was dat er niet alleen jaknikkers in de PVV-leiding zitten maar ook mensen zoals ik, die hun nek uit durven steken om openlijk jouw positie als onbetwist leider van onze beweging in twijfel te trekken. Ik zou zeggen: “Geert, vriend… graag gedaan.”

Het is inderdaad belangrijk dat wij het debat binnen de PVV blijven voeren en dat we met zijn allen goed begrijpen dat ál onze meningen tellen en dat beslissingen dus ook wel eens van een Hero mogen komen in plaats van steeds weer van dezelfde Venloser. Reden waarom ik eerder al pleitte voor de oprichting van een jongeren-PVV, ondanks jouw uitdrukkelijke verwerping van dit idee. En niet te vergeten natuurlijk mijn proefbalonnetjes over een meer democratisch gehalte van onze beweging en de mogelijkheid deze om te vormen tot een echte partij, met leden en een democratisch verkozen voorman. Of vrouw, natuurlijk, want we hebben natuurlijk best wel een redelijk capabele vrouw in onze beweging, die bovendien een ontegenzeggelijke esthetische présence heeft.

Nu we het toch over Fleur Agema hebben, moet me toch iets van het hart. Zie dit niet als kritiek, maar als een collegiale tip en een vriendelijke waarschuwing. Een tegengeluid, zoals jij dat zo graag hoort. Wat me opvalt als het gaat om Fleur, is dat jij bij vergaderingen steeds snel naast haar gaat zitten. En dat terwijl ik toch ook bepaalde rechten heb. Ook ik ben onder de indruk van de grote kwaliteiten van Fleur, haar uitstraling en présence, maar ik vind dat dit geen reden hoeft te zijn voor jou om steeds weer haar nabijheid te zoeken. Ik heb eens rondgevraagd, ook bij mijn vrienden van de pers en het is meer mensen opgevallen dat Fleur en jij erg close zijn. Ik bedoel maar: Fleur en jij samen met de auto naar persbijeenkomsten, Fleur en jij samen bij de koffieautomaat en laatst zag ik jullie samen in het damestoilet verdwijnen. Nou ja, dat was om je coupe bij te werken, maar je wekt hiermee toch een bepaalde indruk. Ik bedoel maar… zelfs in het promotiefilmpje van onze beweging zit jij samen met onze Fleur in een roeibootje. Ieder aan een riem, kán het intiemer? Wat moeten de mensen wel niet denken?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hulp aan Afrikaanse homo’s werkt averechts

Het is geen pretje om in Kenia homo of lesbo te zijn. Zeven jaar celstraf hangt je boven het hoofd. En veertien jaar cel als de politie je op heterdaad betrapt. Homoseksualiteit is tegen de wet, on-Bijbels en on-Afrikaans, vinden ze. Daarom gaat er ook ontwikkelingsgeld naar homo-emancipatie in Kenia. Maar de westerse bemoeienis blijkt in de praktijk veel kapot te maken, zo ondervond Marc van der Giessen.

Ik was tijdens mijn verblijf in Kenia van 2005 tot 2011 onderdeel van een maatschappij waar homohaat normaal is. Ik zag de urgentie van HIV preventie onder homoseksuelen. Er waren klachten dat homo’s geen advocaat kregen wanneer zij door politie gearresteerd werden. Vaak maakte ik mee dat homo’s geen toegang kregen tot gezondheidszorg. Ruim 60 procent van de jongens gaf toe aan ‘ruil seks’ te doen en 30 procent liet zich betalen voor seks. Naar schatting was 40 procent van de homoseksuelen HIV positief. Hoog tijd dus voor een stevig emancipatie-offensief.

Zes jaar lang heb ik in ontkenning gewoond en gewerkt in Kenia. Er stond te veel op het spel. Totdat een groep homojongens mij benaderde om alsjeblieft te solliciteren als directeur van HIV preventieprogramma. ‘De hetero’s snappen ons niet’, zo luidde hun klacht. ‘Wij steken ons nek wel uit, help ons om onze rechten af te kunnen dwingen’. De baan heb ik voor bepaalde tijd aanvaard en een geschikte Keniaan klaargestoomd om het van me over te nemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Godsdienstvrijheid vereist godsdienstige vorming

Moslims, en dan met name jonge moslims, hebben regelmatig te maken met dwang uit eigen kring. Je kunt ze helpen door datgene te verbieden waartoe ze gedwongen worden. Je zou ook kunnen zorgen dat ze hun eigen geloofs- en gedragskeuzen kunnen rechtvaardigen, en dat ze in de discussie met radicale geloofsgenoten niet bij voorbaat kansloos zijn. Daar hebben ze dan wel wat meer kennis en inzicht voor nodig dan ze nu thuis, in de moskee en op school meekrijgen, stelt ethicus Bart Voorzanger.

Wees gerust, dit wordt niet wéér een stukje over de Hogeschoolse bezemkast voor biddende moslims. Maar de aanleiding ligt daar wel: de Hogeschool van Amsterdam deed zijn informele gebedsruimte op slot omdat gematigd islamitische studenten zich door een groep fanatiekelingen gedwongen voelden om er gebruik van te maken. Zulke dwang komt voor. Net als Iran en Saoedi-Arabië heeft ook Nederland zijn islamitische godsdienstpolitie. En al gaat het dan hier om kleine clubjes onbezoldigde vrijwilligers zonder steun van het wereldlijke gezag en zonder gevangenissen en martelcentra, machteloos zijn ze bepaald niet. Jonge moslims zijn kwetsbaar, en het is dus heel goed dat instellingen als de HvA ze te hulp schieten. Alleen, het afsluiten van een gebedsruimte lijkt me de juiste vorm niet. Sterker nog, ik denk dat het haast reflexmatige van die reactie deel van het probleem is. De kwetsbaarheid van jonge moslims is vooral het gevolg van een gebrek aan religieuze kennis en theologische vaardigheden. En die missen ze omdat wij religie als privézaak zien waarvan je in het openbare leven zo min mogelijk dient te merken – precies de reden waarom het afsluiten van zo’n ruimte zo voor de hand lijkt te liggen.

’t Is al vaker gezegd: Nederland was net stevig aan het seculariseren toen het een grote groep behoorlijk traditionele gelovigen binnenhaalde. Als werkkracht waren ze welkom, als medemens aanvankelijk ook nog best, maar dat ze gelovig waren, wilde aanvankelijk vrijwel niemand weten. Aandacht voor dat geloof kwam er pas toen enkele voornamelijk niet-Nederlandse moslims, voornamelijk élders, in naam van dat geloof dood en verderf begonnen te zaaien. En die aandacht was vooral negatief.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Open brief aan Mark Rutte

Tot voor kort was het meisje van de slijterij, Petra de Boevere, lid van de VVD. Nu niet meer. In een open brief aan Mark Rutte legt ze uit waarom.

Beste Mark,

Het moet me even van het hart. Ik ben sinds 1 januari van dit jaar geen lid meer van de VVD. Ik heb me jarenlang ingezet voor die partij.Voor ik ooit lid werd had ik de beginselverklaring zorgvuldig doorgelezen. Ik kan me namelijk alleen verbinden aan een partij waar ik het mee eens ben met een filosofie die aansluit bij de mijne.

De vijf liberale waarden vormen de basis voor die beginselverklaring. Vrijheid, Verantwoordelijkheid, Verdraagzaamheid, Sociale rechtvaardigheid en Gelijkwaardigheid.

Mark, in 2008 schreef jijzelf een nieuwe beginselverklaring voor de VVD, die was aan een ‘upgrade’ toe. Hij was laten we zeggen een ‘beetje gedateerd’ geworden. In die jaren bezocht ik ook wel VVD-congressen. Op één van die congressen heb ik nog met je gedanst op Meatloafs ‘Paradise by the dashboardlight’ Mark. Weet je dat nog?

Je bent 4 dagen ouder dan ik ben. We zijn beiden watermannen. Net voor we 5 jaar geleden allebei 40 werden en jij in de streek was aan het begin van de campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen van 2007 vroeg ik jou hoe jij nu dat 40 worden ervaarde. En wat jij graag na je 40e nog zou willen doen. Wat je goal was. “Als ik in mijn kist lig wil ik graag dat mensen zeggen dat ik er alles heb uitgehaald.” was je antwoord.

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Ontwikkelingssector moet keuze maken

Ontwikkelingssamenwerking staat al jaren onder druk. Vooral aan de effectiviteit wordt door veel mensen getwijfeld. Dat is voor een deel terecht, vindt Stefan Verwer, directeur van lokaalmondiaal, maar zegt hij: “Als er dan bezuinigd moet worden, schrap dan de niet effectieve hulp”.

Het heilige huisje ontwikkelingssamenwerking bestaat niet meer. Natuurlijk: lang niet iedereen is het er überhaupt mee eens dat er bezuinigd moet worden, maar als er bezuinigd moet worden, dan moet ontwikkelingssamenwerking er volgens een meerderheid van de Nederlanders aan geloven.

In de afgelopen dagen was de aanstaande bezuiniging op ontwikkelingshulp dan ook een geliefd onderwerp in de discussieprogramma’s, talkshows en actualiteitenrubrieken op de Nederlandse televisie. 1Vandaag trapte af: ‘Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking is geen taboe meer’ en in Pauw & Witteman was het de oud-VVD politicus Frits Bolkestein en parlementair verslaggever Frits Wester, die betoogden dat het wel wat minder kon.

Dit weekend was het de beurt aan Arie Boomsma: in zijn programma Debat op Zaterdag kwamen voor- en tegenstanders aan het woord. Opvallend was de manier waarop hulp aan de allerarmsten in de wereld werd vergeleken met steun aan de minder bedeelden in Nederland. Terecht merkten Tom van der Lee  (Oxfam Novib en in de uitzending voerde hij het woord namens brancheorganisatie Partos) en oud-minister voor Ontwikkelingssamenwerking Jan Pronk op dat beiden niet tegenover elkaar gesteld zouden moeten worden. Het maakte echter weinig indruk op het kritische publiek.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Wehkamp-effect (NSFW)

Vanaf heden plaatsen we geregeld artikelen van Luna. Op haar site Climaximaal blogt ze over seks en genot. En op Maanisch over zo’n beetje alles.

Ik verbaas me regelmatig over de teksten waarmee vibrators en andere seksspeeltjes worden aangeprezen. Te wollig, te zweverig, te cheesy, te corny, teveel om-de-hete-brei-heen-draaien, teveel lost in translation, te vaag, te bloemerig, te of the point of te onbegrijpelijk. Een kleine greep uit het grote aanbod aan bullshit teksten.

‘Dit is een aantrekkelijk, verleidend product, tartend naar een prikkeling. Hij verplaatst zich in de werkelijkheid en heeft daarom ook de meeste overeenstemming met de realiteit.’
‘De frisse kleur neemt je mee in de verrijkende wereld van de erotische stimulatie.’
‘Haar mooie ronde vormen en haar stevige en krachtige vibratie zijn uitgebalanceerd op het vrouwelijk lichaam.’
‘Deze vibrator is voor diegenen die iets verder willen en durven, en daardoor de meer energieke sensatie van het mannelijke orgasme willen verkennen.’
‘Zijn zijdezachte oppervlak is volkomen compatibel met het lichaam.’
‘Dit speeltje is naast spannend ook taboe doorbrekend.’
‘Door de kwaliteit van dit product staat zorgeloos genieten centraal.’
‘Gebruik dit subtiele kinky, maar toch ingetogen product om grenzen te verleggen.’
‘Geluid, smaak en gevoel komen samen in een mix van nieuwe ervaringen en sensuele momenten.’
‘Dit product is een beleving op zich en tilt je naar een geheel nieuw niveau van plezier. Een gevoel. Puur genot.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Het dogma van de eigen verantwoordelijkheid

Een gastbijdrage van blogger Les Clochards.

Zo’n 30% van de werkloos geraakte 55-plussers is na 12 maanden weer aan het werk. Voor 45 tot 55-jarigen is dat 50%, voor alles jonger dan 45 is het 71%, volgens onderzoek van het UWV. Eén van de factoren die blijken de kans op werkhervatting te kunnen voorspellen is persoonlijk contact met de beoogde werkgever En daar gaat het mis: vrijwel niemand nodigt een 55-plusser nog uit voor een gesprek.

Dat wisten we natuurlijk al, maar het kan nooit kwaad als zoiets eens ordentelijk wordt onderzocht en in cijfers uitgedrukt. Ongeveer 17% van de 55-plussers slaagt erin op sollicitatiegesprek te gaan. Mensen die jonger zijn dan 45 lukt dat bijna tweemaal zo vaak: 28%. Achterliggende oorzaak: werkgevers hebben een positief beeld van bijvoorbeeld de loyaliteit, kundigheid en creativiteit van oudere werknemers, maar een negatief beeld van hun productiviteit. Dat laatste geeft de doorslag.

Gebaseerd op onderzoeksgegevens gaat het UWV dus nu werkloze 55-plussers extra begeleiden, speciaal om ze in persoonlijk contact te brengen met die werkgever. Enig effect zal dat vast gaan sorteren en ook als het dat niet doet, biedt het de oudere werkloze een gelegenheid om aan het UWV te laten zien dat het vinden van een baan hen ernst is. Da’s namelijk wel nodig als je in de WW zit.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Begint atheïsme een gevaarlijke cultus te worden?

Terwijl veel atheïsten naar religie wijzen als een grote bron van ellende in de wereld, is er een groeiend aantal mensen dat begint in te zien dat ook atheïsme zelf fanatieke trekken begint te krijgen. Een verontrustend artikel van de Britse schrijver Bryan Appleyard in The New Statesman over de nieuwe God Wars lijkt dit vermoeden te bevestigen, constateert Taede Smedes.

Appleyard begint zijn artikel met de setting: een diner met twee atheïsten (John Gray en Alain de Botton) en twee agnosten (Nassim Nicholas Taleb en Appleyard zelf). Het gesprek begint gemoedelijk, maar na verloop van tijd komen er steeds meer ontboezemingen op tafel te liggen. Het blijkt dat behalve Taleb alle andere deelnemers aan het gesprek te maken hebben gehad met geweld door (mede-)atheïsten, hetzij verbaal, hetzij fysiek. Zo vertelt De Botton over doodsbedreigingen vanuit atheïstische hoek:

There have been threats of violence. De Botton has been told he will be beaten up and his guts taken out of him. One email simply said, “You have betrayed Atheism. Go over to the other side and die.”

De Botton finds it bewildering, the unexpected appearance in the culture of a tyrannical sect, content to whip up a mob mentality. “To say something along the lines of ‘I’m an atheist; I think religions are not all bad’ has become a dramatically peculiar thing to say and if you do say it on the internet you will get savage messages calling you a fascist, an idiot or a fool. This is a very odd moment in our culture. Why has this happened?”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zo verdwijnt de alfa uit de universiteit

De geesteswetenschappen in Nederland zijn booming. Bij internationale rankings doen de alfafaculteiten het beter dan alle andere faculteiten. Ondanks dit uitzonderlijke resultaat worden vele geesteswetenschappelijke opleidingen met opheffing bedreigd. Wat is hier aan de hand? Een bijdrage van Rens Bod, hoogleraar Computationele en Digitale Geesteswetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Dit stuk is goed samen te lezen met de bijdrage van gisteren van Jona Lendering.

De afgelopen maand is de geesteswetenschappelijke wereld opgeschrikt door een aantal desastreuze plannen van Nederlandse universiteiten. Portugees, Roemeens, alsook andere geesteswetenschappen zullen van de Nederlandse aardbodem verdwijnen. Zo zal aan geen enkele Nederlandse universiteit nog Portugees als studie worden aangeboden. De zo rijke Portugese literatuur en taal zullen een gesloten boek blijven voor nieuwe generaties studenten. Het oude indrukwekkende Portugese wereldrijk met zijn vele ontdekkingsreizen en eerste geglobaliseerde cultuur, zal onbestudeerd blijven in Nederland. En dat terwijl het Portugees van groot belang is voor Brazilië, waar Nederland topexporteur is. Of vindt men stuntelig Engels economischer? Ook andere geesteswetenschappen blijven niet buiten schot. Zo heeft de Universiteit Leiden het plan opgevat om Frans, Duits en Italiaans op te heffen en te laten opgaan in een brede bachelor Taal, Cultuur en Mediastudies. Dit betekent de facto het einde van deze talenstudies in Leiden. De succesvolle praktijk om talenstudenten vanaf dag één in de taal zelf te doceren maakte de Nederlandse universitaire talenstudies tot de beste ter wereld. Bij een algemene opleiding is deze praktijk niet langer vol te houden en verworden deze opleidingen tot middelmatige talenstudies die niet uitstijgen boven het niveau van een cursus Frans aan een volksuniversiteit.

Foto: Foto Flickr. copyright ok. Gecheckt 06-09-2022

Miracle on Lombard St: de gulden sprookjes van de PVV

Een stevig rapport over een onderwerp dat heel erg leeft bij veel Nederlanders, vraagt om een grondige analyse. Timor El-Dardiry (@timorel), econoom, heeft het rapport over de invoering van de Gulden, zoals vandaag aangeboden door de PVV, van voor tot achter gelezen. Dit is zijn analyse.

Of je nu fervent Wildersfan bent of verklaard tegenstander, de grootse aankondigingen van de PVV lopen meestal uit op een teleurstelling. Dat gold al voor Fitna, het gold voor het onderzoek naar de kosten van immigratie, en het geldt helaas ook voor het zojuist verschenen Lombard St rapport over de kosten van de euro (de baten zijn niet onderzocht, maar dat kun je de auteurs niet aanrekenen: de PVV had er niet om gevraagd). Het rapport (volledige versie hier: .pdf) onderstreept nog maar eens dat de PVV graag in sprookjes gelooft. En dat is jammer, want er zijn ook na vandaag nog steeds geen goede studies naar wat de euro ons nu in economische zin heeft gekost en gebracht.

Allereerst een sterk punt uit het rapport. De fundamentele oorzaken van de eurocrisis worden helder en uitgebreid beschreven (hoofdstuk A). Ze zijn al lang en breed bekend, maar het kan nooit kwaad om nog eens op een rijtje te hebben waarom het ‘schuld en boeteverhaal’ niet klopt. In het kort komt het neer op sterk toegenomen onevenwichtigheden in de betalingsbalans, enorme financiële stromen van noordelijke eurolanden naar de probleemlanden en vervolgens uiteenspattende zeepbellen in de vastgoed- en bankensectoren en liquiditeitsproblemen voor overheden. Overheidstekorten komen in dat verhaal terecht nauwelijks voor. Dit is een typisch Britse visie op de eurocrisis waar veel voor valt te zeggen, ook al gaat het verhaal enigszins voorbij aan de grote structurele problemen in Griekenland, Italië, Spanje en Portugal (denk aan de arbeidsmarkt). Het is natuurlijk maar de vraag of die problemen ons zonder de euro niets meer zouden kosten, en of ze niet binnen de euro zijn op te lossen. Op dat laatste kom ik nog terug. Ironisch genoeg gaat het sterkste punt van het rapport lijnrecht in tegen het PVV-verhaal dat Grieken vooral luie donders zijn.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

UFO-geloof versus creationisme

Vanaf heden plaatsen we geregeld artikelen van Taede Smedes, senior onderzoeker aan Faculteit Filosofie, Theologie, en Religiestudies van de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij is gespecialiseerd in het veld van science and religion, de verhouding van theologie/geloof en natuurwetenschap. Hij heeft ook een eigen weblog.

Onlangs kwam in het nieuws dat “ufo-gelovige” Coen Vermeeren door de Universiteit van Delft onder curatele is gesteld. Privé mag hij in ufo’s geloven, maar zoiets mag hij niet in zijn werk verkondigen, zo luidt het devies. Wat raar dat ik dan vanochtend op de site van het Reformatorisch Dagblad een artikel lees over een lezing die Marc de Vries, hoogleraar Reformatorische Wijsbegeerte aan de TU Delft het afgelopen weekend op een creationistisch congres in Almere heeft gegeven…

Volgens het Reformatorisch Dagblad beweerde De Vries in zijn lezing o.a. dat er veel te zeggen valt voor “het scheppingsmodel” (d.w.z. het creationisme), maar dat dit model in de wetenschap geen voet aan de grond krijgt: “Het spel van macht en invloed zit het scheppingsmodel in de weg”, aldus De Vries. Bovendien beroept De Vries zich op de filosoof Quine om het creationisme te verdedigen:

Het tweede dogma van Quine stelt dat voor elke wetenschappelijke theorie in principe een concurrerende theorie denkbaar is. Dat biedt mogelijkheden voor een scheppingsmodel.

Vorige Volgende