Gastauteur

2.321 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regeren, Revolte, en Wilders’ “Recht van de grootste”

Onderzoek toont aan dat het niet vanzelfsprekend is dat de grootste partij ook in de regering komt, schrijft universitair hoofddocent in Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam Tom van der Meer op Stuk Rood Vlees.

Op 30 januari verscheen een interview met Geert Wilders (PVV) in de NRC, waarin hij letterlijk liet optekenen: “Als ik straks de grootste ben en andere politici willen niet met mij samenwerken, dan zullen de mensen dat niet accepteren. Dan komt er een revolte. Wij laten dat niet gebeuren.” Op 1 februari herhaalde hij dat nog eens voor de NOS.

In reactie op Wilders is al vaak geschreven dat de democratie geen recht van de grootste kent. Het gaat er immers om welke regering kan rekenen op de steun van een meerderheid in het parlement. En een meerderheid, daar is Wilders zelfs in de peilingen met zijn 27 zetels (I&O Research) tot 42 zetels (peil.nl) nog ver van verwijderd. Bovendien stelde diezelfde Geert Wilders op 10 januari op Twitter zelf pontificaal en onvoorwaardelijk niet te zullen samenwerken met de VVD van Rutte. Inderdaad, de partij die momenteel de grootste is in het parlement.

Hoewel formeel geen recht van de grootste is vastgelegd in de wet, wordt vaak de suggestie gewekt dat er de grootste partij in de praktijk wel degelijk extra privileges krijgt. De laatste jaren is er bijvoorbeeld in de verkiezingscampagnes bij strategische stemmers ingehamerd dat de grootste partij de coalitieonderhandelingen zal leiden en de premier zal leveren. Dat leidde tot tweestrijdjes als tussen Kok en Bolkestein (1998), Balkenende en Bos (2003, 2006) en Rutte en Samsom (2012).

Foto: Mat McDermott (cc)

Na Parijs, Plan B voor het klimaat

De uitkomsten van de klimaattop in Parijs was een teleurstelling, meent Leo van Lierop. Tijd voor een ambitieus opt-in plan dat CO2 per ton belast.

Nu de klimaattop in Parijs voorbij is en het allemaal redelijk bezonken is, moeten we ons afvragen wat het ons allemaal heeft gebracht. Er is immers door alle landen heftig geapplaudisseerd en er is een doelstelling van 2°C afgesproken, zelfs de 1.5°C grens wordt nu erkend. Tot zo ver het goede nieuws. Ga je verder kijken dan moet je constateren dat het allemaal bestaat uit losse nationale beloftes waarvan je nog moet afwachten wat ze er mee gaan doen. Van gezamenlijke afspraken zoals het gelijk trekken van de uitstoot per hoofd van de bevolking, of een gezamenlijke prijsheffing op CO2 uitstoot of het aanpakken van het internationaal transport is geen sprake.

Dit alles gebeurt met de wetenschap dat we afstevenen op 3.5°C opwarming per 2100 zonder enig zicht op temperatuur stabilisatie. Noem me maar een pessimist maar ik ben dan ook van mening dat het Plan-A van Parijs flink te kort schiet en dat het ingeslagen pad er een is waar we het niet mee gaan redden. Landen worden het in een wereld (die steeds grimmiger en grimmiger aan het worden is) nooit met elkaar eens. Na 21 COP’s is het tijd voor andere maatregelen, tijd voor Plan-B!

Foto: David Evers (cc)

Vrouwenhaat en vluchtelingen: Brenda Stoter en de taxichauffeur

De gemeenschappelijke wijsheid van tegenwoordig is dat het Midden-Oosten een broeinest is van patriarchaat en misogynie, en dat de islam daar de centrale rol in speelt. Enis Odaci en Arnold Yasin Mol plaatsen enkele kritische kanttekeningen bij het zoveelste stuk dat dit beeld nog maar eens bevestigde.

Brenda Stoter is sociologe en reist door het Midden-Oosten om te schrijven over vrouwen, kinderen en huiselijk geweld. Haar taxichauffeur in Jordanië is een beschonken iemand die Stoter vertelt dat zij de helft van zijn mannelijke verstand bezit, omdat het in de Koran staat.

Stoter concludeert: “Zijn woorden zeggen zoveel over de positie van vrouwen in de Arabische wereld.” Stoter geeft haar chauffeur overigens een fictieve naam mee, namelijk, Mohammed. Tja, toeval natuurlijk.

Relatie

Deze scène staat beschreven in Trouw van 16 januari jl. en vormt het begin van een beschouwing op de vrouwenrechten in het Midden-Oosten.

Tenminste, dat denken we, gezien de ontmoeting met de patriarchale taxichauffeur. De kop van Stoters essay luidt echter: De vrouwenhaat vlucht mee. Zegt Stoter dat er een link is tussen de achtergestelde positie, háát zelfs, van vrouwen in islamitische regio’s en de stroom vluchtelingen richting Europa? Wordt er haat geïmporteerd? Het is de opmaat tot een reeks bijzondere verbanden. Net zo min Stoter een logische relatie heeft met de taxichauffeur, net zo min heeft vrouwenhaat in essentie een logische relatie met vluchtelingen.

Foto: Oudjaarsnacht in Keulen (foto:public domain) copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Boos om een tweet

ANALYSE - Advocaat Jan Vlug liet zich op twitter iets ontvallen en kreeg de meute over zich heen. De diepere oorzaak ligt echter in een verrotte bestuurscultuur, analyseert hij in deze bijdrage, die eerder op zijn eigen blog verscheen.

De afgelopen week plaatste ik naar aanleiding van de actie van Geert Wilders om “onze vrouwen te bewapenen tegen de Syrische testosteronbommen”, de ogenschijnlijk onschuldige observatie op Twitter dat ik mij zolang ik advocaat ben geen zedenzaak kon herinneren met een verdachte die een moslimachtergrond had. Hoewel ik na 24 jaar advocatuur echt niet naïef meer ben, ben ik toch tamelijk geschrokken van de vele boze, beledigende en ronduit bedreigende reacties die ik op die tweet ontving. Een hele kleine bloemlezing:

  • Hopelijk is jouw jongste dochter de volgende.
  • Hoop dat jou dierbaren de volgende slachtoffers zijn; vervelende wegkijkende smeerlap die je er bent!
  • U heeft charmante vrouwelijke gezinsleden! Proef op de som nemen is het beste!

Er waren nog een paar hele heftige, maar die zijn inmiddels verwijderd. Bovendien werden deze tweets weer geretweet of als “leuk” aangemerkt. Verder ben ik uitgemaakt voor dom, dement, autistisch, wegkijker, doofpotter, moest ik een social media verbod krijgen, gesodomiseerd worden en werd er gesuggereerd dat ik zelf een verkrachter zou zijn. Een aantal van deze tweets was zelfs niet anoniem, maar afkomstig van (naar ik aanneem) ”bezorgde burgers”.

Foto: De familie Meulema voor hun ingestorte schuur. copyright ok. Gecheckt 22-11-2022

Mijnbouwschade: open brief aan minister Kamp

OPINIE - Groningen kampt al decennia met de gevolgen van de gaswinning. Sinds 2012 groeit de landelijke aandacht voor de aardbevingen in Groningen en de toenemende mijnbouwschade, als gevolg van gaswinning, aan woningen, gebouwen en infrastructuur.

Het besluit van minister Kamp ging vergezeld van een behoorlijk aantal rapporten, waarover de Tweede Kamer deze week 419 technische vragen heeft gesteld. Onder de rapporten die de Tweede Kamer ontving bevind zich ook de versterkingsaanpak van Hans Alders, Nationaal Coördinator Groningen (NCG). Centraal in de aanpak van de NCG staat herstel van vertrouwen van Groningers.  Of zoals Alders schrijft:

De gevolgen van de aardbevingen veroorzaakt door de gaswinning grijpen diep in op het persoonlijk leven van veel Groningers. Inmiddels is het aantal schademeldingen sinds 2012 opgelopen tot ruim boven de 50.000. Veel bewoners van het gebied voelen zich niet veilig in hun woning. Als er een plek is waar je je veilig moet kunnen voelen is het wel je thuis. Het besef dat aan deze situatie een eind moet komen leeft breed. Veiligheid van de inwoners moet voorop staan.
(…)
U, als inwoner van het gebied, staat hierin centraal. We moeten aan de slag. En we moeten daarbij eerlijk zijn over wat we wel en niet weten en helder zijn over wat wel of niet kan. Het vertrouwen is verdwenen en zal stapje voor stapje herwonnen moeten worden. Dat kan niet met woorden, maar alleen met daden!

Foto: 350 .org (cc)

Jaaroverzicht Groningse gaswinning 2015: veiligheid Groningers staat niet voorop

De gaswinning uit het Groningen-veld was ook in 2015 regelmatig in het nieuws. Vaak lazen we dat de veiligheid van de Groningers voorop staat, maar volgens gastauteur Herman Damveld is dat niet zo. In deze gastbijdrage, die eerder op CO2ntramine werd gepubliceerd, legt hij waarom niet en geeft hij een overzicht van de ontwikkelingen in 2015. De komende weken behandelt de Tweede Kamer het besluit van minister Kamp om dit gasjaar (oktober 2015 t/m september 2016) vast te houden aan het gaswinningsniveau van 27 miljard Nm3 aardgaas uit de voorlopige voorziening van de Raad van State. Deze week heeft de Tweede Kamer 419 technische vragen gesteld over dit besluit en de bijbehorende onderzoeken.

De veiligheid is ondergeschikt aan de leveringszekerheid, zoals ook blijkt uit het gasbesluit van minister Kamp van 18 december 2015. Zelfs de door de minister Kamp ingestelde commissie-Meijdam vraagt zich af waarom de gaswinning jaarlijks schade mag toebrengen aan huizen. De veiligheid staat pas echt voorop als jaarlijks niet meer dan 12 miljard kubieke meter dan uit het Groningen-veld gewonnen zou worden. Minister Kamp kiest echter 27 tot 31 miljard kuub tot oktober 2016. De risico’s zijn vergelijkbaar met aardbevingen die in Italië voorkomen.

Er is nog voor 15 jaar gas. De aardgasbaten tot eind 2015 zijn 283 miljard euro. De gasprijs op de wereldmarkt halveerde vanaf begin 2014 en dat verklaart voor een groot deel de daling van de aardgasbaten voor de regering.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duitsland is 20 jaar verwijderd van 100% duurzame stroom – of niet?

ANALYSE - In 2015 realiseerde Duitsland meer hernieuwbare elektriciteit dan ooit in een enkel jaar, waarmee het aandeel groene stroom tot 33% van het aanbod groeide. Maar de Duitse overheid lijkt er op uit om de groei te vertragen. In deze gastbijdrage onderzoekt Craig Morris wat er werkelijk aan de hand is.

Tekst: Craig Morris. Vertaling: Krispijn Beek.

Vorig jaar produceerde Duitsland 32 TWh extra groene stroom, de grootste toename in de historie van de Energiewende. Ter vergelijking: in de periode 1991 tot 2004 groeide de productie van hernieuwbare elektriciteit met een vergelijkbare hoeveelheid. Het vorige jaarrecord was een toename van 20 TWh in 2012.

De totale Duitse stroomproductie kwam uit op 647 TWh, een record hoeveelheid daarvan werd (netto) geëxporteerd – een toename van ongeveer 50% t.o.v. het vorige record in 2014. Ongeveer 8 procent van de Duitse elektriciteit werd dus geproduceerd voor de export, een niveau dat de export van Frankijk evenaart. De export buiten beschouwing gelaten was de Duitse elektriciteitsvraag 597 TWh, grofweg gelijk aan voorgaande jaren. Hernieuwbare elektriciteit is ongeveer 30% van de stroom productie en 33% van de Duitse stroomvraag.

2016-01-PowerGenerationMix

Zoals de grafiek onder laat zien daalt het aandeel kernenergie in 2015 daalt t.o.v. 2014, grotendeels doordat de volgende kerncentrale gesloten is als onderdeel van de uitfasering van kernenergie. Verbazingwekkend genoeg wordt aardgas nog steeds uit de elektriciteitsmarkt gedrukt; experts zijn van mening dat het inmiddels bijna op zijn minimumniveau zit (deels door cogeneratie in warmte-kracht centrales) en niet veel verder omlaag kan. Tot slot is de stroomproductie door steenkool en bruinkool licht gedaald met 1% elk.

Foto: Abhi Sharma (cc)

De Nederlandse Boekengids

dnbgNieuw is De Nederlandse Boekengids voor non-fictie, vanaf 2016 elke twee maanden verkrijgbaar. Die moet een breed, algemeen publiek de laatste wetenschappelijke en culturele inzichten bieden. Bij zo’n eminente brugfunctie kunnen grote woorden niet ontbreken.

Het boek vermag meer, op een andere manier, dan andere media. Als lezer zou je je daarvan wel bewust moeten zijn. Want dan kan DNBg zijn functie vervullen. Deze scheelt de lezer uren leestijd, want die is in staat een betere keuze uit het aanbod te maken. Hij hoeft zich niet langer door meters weerspannige academische schrifturen heen te worstelen. Hij heeft immers zijn gids bij de hand.

Als proeve is er een nulnummer uitgebracht. Daarin bij uitzondering ook twee interviews, afgenomen door de twee initiatiefnemers Merlijn Olnon en Esther Willis; gewoonlijk blijft het bij essayistische besprekingen, boekrubrieken en signalementen. Robbert Dijkgraaf geeft een aantal van zijn favoriete titels op. Hij maakt een kosmische vergelijking: van het universum kennen we 95 procent niet. Maar van de wereld direct om ons heen kennen we de werkelijke eigenschappen waarschijnlijk ook slechts voor 5 procent. Diepe vragen stellen over heel simpele dingen, dat is de kunst. “Wij stellen nog altijd dezelfde vragen”, concludeert hij dan ook.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sla Je PVV-Oom Om De Oren Met Deze Zeven Feiten Over De Vluchtelingencrisis

ANALYSE - Het is weer die tijd van het jaar: tijd voor kerstdiner met je racistische PVV-oom. Sla hem om de oren met deze zeven feiten over de vluchtelingencrisis. Door gastredacteur J.Renema (dit stuk verscheen eerder op zijn blog Publieke Tribune).

Mythe: Nederland wordt overspoeld met vluchtelingen

Feit: er zitten op dit moment 49.565 vluchtelingen in de opvang in Nederland. Nederland heeft ongeveer zesduizend dorpen, steden en plaatsen. Dat betekent dat als iedere gemeenschap twee gezinnen (zeven mensen) zou opnemen, al die vluchtelingen een plek zouden hebben. Hoezo overspoeld?

Mythe: ze komen helemaal niet uit Syrië

Feit: de helft van de vluchtelingen komt uit Syrië. Van de andere helft komt het overgrote deel weer uit Eritrea, Ethiopië, Irak en Afghanistan.

Eritrea is niet zo bekend als Syrië, maar daar heerst een van de meest nare dictaturen in de wereld, vergelijkbaar met Noord-Korea. Hier kun je een waslijst van de misdaden van dit regime lezen, samengesteld door de Nederlandse overheid. Hier is de wikipedia-pagina: “Human rights in Eritrea are viewed as among the worst in the world“. De Ethiopiërs zijn uit Eritrea afkomstig, maar hebben de Ethiopische nationaliteit.

Wie niet weet waarom mensen uit Irak en Afghanistan vluchten, moet onder die steen vandaan komen waar hij de afgelopen 10 jaar gezeten heeft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Trendbreuk in energiebelasting

Dit is een gastbijdrage van Jan Willem Zwang, oprichter van Greencrowd. Dit bericht verscheen eerder op het blog van Greencrowd.

In 2016 treedt het nieuwe belastingplan in werking. Een dolk in de rug van het vertrouwen in overheidsbeleid op het gebied van duurzame energie.

OPINIE -
Stukje geschiedenis

In 1996 is de energiebelasting ingevoerd als heffing op het gebruik van elektriciteit en gas. Deze belastingmaatregel is destijds ingevoerd als vergroening van het belastingstelsel door de twee paarse kabinetten. Voor wie het niet meer weet: paars was de combi van VVD en PvdA (ook toen al…) en D66. Wie weet wat de kleur van het huidige kabinet is, mag het zeggen maar ik vermoed blauw en wij zitten de volgende ochtend met de kater.

De heffing is budgetneutraal ingevoerd, dat wil zeggen tegelijkertijd met de invoering van de energiebelasting zijn de inkomstenbelastingen met een bedrag gelijk aan de opbrengst van de energiebelasting verlaagd. Het doel van de energiebelasting is een efficiënt gebruik van energie te stimuleren. Tot zover de theorie.

Praktijk

Sinds de introductie van energiebelasting, is deze als volgt ontwikkeld:

Ontwikkeling_EB_2

In 1996 ontliepen de energiebelasting op gas (€ 0,1452 per m3) en elektriciteit (€ 0,1339 per kWh) elkaar niet veel, ondanks het verschil per energetische inhoud van de twee. In de eerste jaren is er een sterke stijging van de heffingen geweest, vooral op gas. Daarna, in de periode 2001 tot en met 2015, was de stijging wat minder. Henri ter Hofte rekende mij voor dat de gemiddelde jaarlijkse stijging voor gas in die periode 3,4 % was en voor elektriciteit 5,3%. Wanneer we echter naar de periode 1996 tot en met 2015 kijken, is de gemiddelde jaarlijkse groei voor gas 14,5% en voor elektriciteit 12,2%.

Trendbreuk

Inmiddels zijn de tarieven voor 2016 bekend en is er sprake van een trendbreuk. Wat is het geval? Onder het mom van ‘vergroening van het belastingstelsel’ (waar hebben we die eerder gehoord) wordt de energiebelasting op gas fors verhoogd. Sterker nog, de stijging ten opzichte van 2015 is 31,7%! Tegelijkertijd wordt de energiebelasting op elektriciteit verlaagd met 15,8%!

Onvoorstelbare stijgingen en dalingen zal je denken, maar in de beginjaren van de energiebelasting was het nog veel gekker. Sinds 2004 is de jaarlijkse stijging voor gas al twee keer meer dan 11% geweest en in 2009 was de stijging op elektriciteit 49,2%. Er gebeuren dus wel gekkere dingen.

Wat echter niet eerder is gebeurd, is dat er een verlaging is geweest op de energiebelasting. En de vraag is waarom…

Voor- en nadelen

Wat zijn de voordelen van het verhogen van de energiebelasting op gas? Consumenten (want die worden uiteraard getroffen) worden sterk geprikkeld om minder gas te gebruiken door bijvoorbeeld te isoleren, een zonnecollector te plaatsen en eventueel warmteterugwinning te gaan realiseren, bijvoorbeeld in de douche. Er zal dus iets minder gas worden gebruikt (het gros van het gasverbruik is industrieel) en er zal misschien een bevinkje minder plaatsvinden in Groningen maar pin me hier niet op vast.

Het nadeel van het verhogen van de energiebelasting op gas is dat mensen veel meer gaan betalen, ook de mensen die in een (sociale) huurwoning zitten en zelf niet zo snel in dure maatregelen zullen (of kunnen) investeren. En wat dacht je van de mensen die niet eens gas gebruiken maar zijn aangesloten op een warmtenet? De ACM bepaalt ieder jaar het maximale GJ-tarief voor warmte en dit is bijna volledig gebaseerd op de prijs voor gas INCLUSIEF de energiebelasting op gas. De gebonden warmteklant is dus flink in de aap gelogeerd wanneer de ACM hier in de nieuwe tariefstelling geen rekening mee houdt.

Wat zijn de voordelen van het verlagen van de energiebelasting op elektriciteit? Iedereen gaat minder betalen en men houdt dus meer geld over. Dat is mooi want dat stroomt één-op-één de economie in. De prijsvechters in de energiemarkt zullen de verlaging aangrijpen door om het hardst te roepen: ‘Wij slopen de crisis. Nu nog goedkoper. Ik zeg doen!’.

Het nadeel van het verlagen van de energiebelasting op elektriciteit is dan men minder wordt geprikkeld om minder elektriciteit te gebruiken. Het staat dan ook volledig haaks op de intentie van de energiebelasting om efficiënt met energie om te gaan.

Nog een nadeel van het verlagen van de energiebelasting op elektriciteit is dat veel mensen die net zonnepanelen hebben aangeschaft meteen een flinke kater oplopen. Zelf produceer ik gemiddeld zo’n 3.220 kWh per jaar met mijn zonnepanelen en het verlagen van de energiebelasting levert mij bijna € 74,- per jaar minder op en over de levensduur van 25 jaar zelfs ruim € 1.800,-. En dit terwijl mijn (en niet alleen die) zonnepanelenverkoper toch echt heeft geroepen dat de energieprijzen volgens het CBS de afgelopen jaren met wel 11% per jaar zijn gestegen en dat de elektriciteitsprijs misschien wel een keer kan dalen (…) maar dat de energiebelasting GEGARANDEERD blijft stijgen. Want belastingen gaan alleen maar omhoog…. Misschien wordt het nu dan echt een keer tijd dat de ACM hier eens op ingrijpt.

Investeringsklimaat

De verlaging van de energiebelasting op elektriciteit heeft nog een ander, vervelend effect. Jarenlang is gelobbyd voor het ‘kropje sla’-model voor investeringen in duurzame-energie. De aanpassingen aan de Regeling Verlaagd Tarief (ook wel bekend als de postcoderoosregeling) voor 2016 zorgen er voor dat we nu eindelijk op dat gewenste niveau zijn gekomen. De verlaging van de energiebelasting legt echter een bom onder het vertrouwen in de overheid en het energiebeleid. Er is al aangekondigd dat het salderen van zonne-energie wordt aangepast en ondanks het feit dat er officieel pas in 2017 wordt geëvalueerd, wordt er allang gerekend aan en gesproken over de te nemen aanpassingen. Sterker nog, de op dit moment verwachte contouren voor de aanpassingen in 2020 worden door sommige ambtenaren al publiekelijk gedeeld.

Mijn enthousiasme voor de postcoderoos is door de verlaging van de energiebelasting op elektriciteit helaas toch weer getemperd. Want wie zegt mij dat de energiebelasting op elektriciteit in 2017 niet weer wordt verlaagd. En in 2018. 2019… Wat blijft er dan nog over van die volledige vrijstelling? Hoe snel zitten we op of zelfs onder het niveau van de huidige 7,5 cent per kWh?

Ik ben geneigd te denken: het zal zo’n vaart wel niet lopen.  Aan de andere kant: we hebben inmiddels bijna 300.000 huishoudens met zonnepanelen in Nederland en tot op de dag van vandaag heb ik, op experts als Peter Segaar van PolderPV na, nog niemand met zonnepanelen horen zeggen: “Goh, dat is toch wel balen van die verlaging op de energiebelasting, daardoor mis ik 16% van mijn inkomsten”.

Als ik dan de brief van Hans Grunfeld van VEMW vanochtend in het FD lees waarin hij stelt dat het sluiten van de kolencentrales louter duur symboolbeleid is, weet ik wel dat de fossiele lobby vele malen sterker is dan de duurzame lobby. Want wee o wee wanneer de fossiele, buitenlandse energiebedrijven een strobreed in de weg wordt gelegd. Dan gaan partijen als VEMW en VNO-NCW vol in het geweer.

Wij, ik schaar mezelf voor het gemak onder de duurzamen, hebben iconen als Jan Rotmans en Marjan Minnesma maar ook hen heb ik hier nog niets over horen zeggen. Misschien heb ik dat gemist maar dan moeten ze misschien dezelfde roeptoeter gebruiken als Hans Grunfeld, dan hoor ik het ook.

Signaal

Kortom: de verlaging van de energiebelasting op elektriciteit is een slecht signaal. Mensen worden minder geprikkeld om minder elektriciteit te gebruiken. Mensen met zonnepanelen worden gedupeerd. Het wordt financieel minder interessant om in zonnepanelen op je eigen dak te investeren. Het wordt risicovoller om op basis van de Regeling Verlaagd Tarief in zonnepanelen op daken van anderen te investeren. Er is een knauw in het vertrouwen in het ad hoc energiebeleid waardoor het investeringsklimaat voor duurzame energie verslechtert.

Nawoord

Het argument dat mensen nu vooral gestimuleerd worden om warmtepompen aan te schaffen (vermijden gas, warmte opwekken met elektriciteit) is waar maar gaat slechts voor een hele kleine groep mensen op. Mochten we in de situatie komen dat er over een aantal jaar ook zo’n 300.000 huishoudens warmtepompen hebben, dan zal er ongetwijfeld een lobby gestart zijn zodat mensen die zelf geen warmtepomp kunnen plaatsen toch mee kunnen profiteren van een warmtepomp in de bodem van een ander. En krijgen die dan weer een vrijstelling op de energiebelasting van hun gas? Zal wel niet he…

Foto: Uitsnede wervingsposter discussiebijeenkomst verbod Salafisme copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Extra huiswerk voor de AIVD en NCTV

Terwijl Jan en alleman over elkaar heen buitelt in de vraag of salafisme verboden moet worden, hebben AIVD en NCTV de eigenlijke hamvraag nog niet eens geformuleerd, meent dr. Aart G. Broek. Een verbod op salafisme is naar zijn mening ’tactisch onverstandig’.

COLUMN – Het salafisme in Nederland werd opnieuw onderzocht door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV).

De islamitisch-religieuze ideologie en haar aanhangers hadden enkele jaren terug ook al verholen aandacht van inlichtingendiensten over zich afgeroepen. Sindsdien bleek de aanhang in westerse landen toegenomen en het salafistische missiewerk geïntensiveerd. Eerdere bevindingen behoefden verder niet wezenlijk bijgesteld, zo maakt het rapport van AIVD en NCTV kenbaar.

Voedingsbodem

Salafisme betekent ook nu nog de verspreiding van “onverdraagzame, isolationistische, antidemocratische en polariserende opvattingen”. Deze dictatoriale idealen zouden, zo formuleert het rapport heel voorzichtig, “voor sommige aanhangers kunnen bijdragen aan radicalisering naar gewelddadig jihadisme.”

In de ogen van onder meer de hoogleraar mr.dr. Afshin Ellian (op de website van Elsevier, 2 december 2015) en van het PvdA-Tweede Kamerlid Ahmed Marcouch (in de Volkskrant van 18 december 2015) is dit een understatement. Salafisme is naar hun mening de ideologische voedingsbodem bij uitstek voor islamitische terreur.

Foto: William Warby (cc)

Simon Rozendaal – nu even op de inhoud

ANALYSE - Dit is een gastbijdrage van Willemijn Kadijk, Gjalt Annega & Femke Nijsse. Tevergeefs werd dit artikel eerder aangeboden aan Elsevier als repliek op het antwoord van dhr Rozendaal. Zij besloten het niet te publiceren omdat volgens hen de discussie wel klaar was. Lees en oordeel zelf.

Afgelopen vrijdag stonden wij even in de aandacht met onze reactie op een klimaatartikel van Simon Rozendaal. Een hoop discussie op Twitter en een repliek van Simon Rozendaal verder stonden wij voor het dilemma: reageren wij hier nog op of laten we het zitten? Omdat wij toch graag een aantal dingen wilden rechtzetten, besloten we aan de slag te gaan.
Onze complimenten aan meneer Rozendaal dat hij op ons artikel heeft gereageerd; dit siert hem. Voor deze reactie nemen wij een wat meer beschouwende rol. Tegelijkertijd willen we ons stuk ook iets breder trekken naar retorische en inhoudelijke fouten die vaak voorkomen in beschrijvingen van klimaatverandering en de wetenschap eromheen.

Ten eerste willen wij even iets verduidelijken. In zijn reactie beklaagt meneer Rozendaal zich dat hij wel eens onheus wordt bejegend of wordt uitgemaakt voor “klimaatontkenner”. Echter, nergens in ons artikel wordt het woord ‘klimaatontkenner’ genoemd of wordt meneer Rozendaal uitgescholden. Wij begrijpen niet welke relevantie dit heeft voor ons artikel. Wij spreken ons graag uit tegen het onjuist bejegenen van mensen met wie je het oneens bent.

Wat betreft de andere auteurs, bij publicatie stond alleen de naam van Willemijn Kadijk omdat de anderen door Elsevier niet op de auteurslijst waren gezet. Student Space Exploration (o.a. planeetonderzoek) Gjalt Annega heeft aan het vorige en huidige artikel meegeschreven voor de wetenschappelijke argumenten. Studente klimaatwetenschap Femke Nijsse heeft de wetenschappelijke argumenten gecontroleerd en becommentarieërd. Alle bronnen van het vorige en huidige artikel zijn aan het eind van dit artikel te vinden. In het kader van goede wetenschap en journalistiek doen we meteen een kleine rectificatie: in ons oorspronkelijke stuk stond dat de temperatuurstijging aan de hoge kant van de voorspellingen zit, maar dit woord had zeespiegelstijging moeten zijn.

Vorige Volgende