Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Softe rechters (3) | Een moordmachine komt vrij!

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen. De reeks beslaat 5 afleveringen.

“Experts vrezen vrijlating wrede tbsmoordenaar Dirk de V.”, kopte de Telegraaf op 9 september van dit jaar. “De meest gevreesde crimineel van ons land had gisteren een uitje: in Arnhem diende zijn hoger beroep tegen de verlenging van zijn tbs-behandeling. Justitie zit in haar maag met Dirk de V. (59), omdat de moordenaar zó levensgevaarlijk is dat hij eigenlijk zou moeten worden behandeld in een extreem zwaarbeveiligde tbs-kliniek. Probleem: zo’n afdeling bestaat niet. Maar vrijlaten van De V. is helemaal geen optie, want zeggen experts: ‘Dat kost mensenlevens!’ ”

Rob Zijlstra, rechtbankverslaggever van het dagblad van het Noorden, las dit bericht met stijgende belangstelling. Zijlstra kende deze zaak namelijk als geen ander. Hij was namelijk aanwezig bij de zitting over het hoger beroep in de zaak over de tbs-verlenging in hoger beroep van Dirk de V. bij het gerechtshof in Arnhem. De V. vermoordde in 1999 op gruwelijke wijze een willekeurige onschuldige man en kreeg onder meer tbs.
In de Telegraaf stond dat De V. hebben geëist dat zijn gedwongen tbs-behandeling werd gestaakt. Hij zou dan mogelijk op korte termijn kunnen vrijkomen. De teneur was duidelijk: de moordmachine zou binnenkort weer rondlopen.

Zijlstra herkende een paar zinnen uit het stuk, want die kwamen uit zijn stuk. Maar nog verbaasder was hij over de inhoud. Zijlstra: “Maar tijdens de verlengingszitting eiste Dirk de V. helemaal niet dat zijn gedwongen tbs-behandeling wordt gestaakt. Integendeel zelfs. Dirk de V. staat op de nominatie te worden overgeplaatst naar een longstay-afdeling, zonder behandeling. Daar verzet hij zich tegen. Hij eist juist weer in behandeling genomen te worden, binnen de muren van de tbs. Dat is heel iets anders, veiliger ook.”
Zijlstra noemt het stemmingmakerij. “Tijdens de zitting zei zijn advocaat dat een verlenging van tbs voor De V. onvermijdelijk is. Dat de man mogelijk op korte termijn vrij dreigt te komen, is niet aan de orde.” Saillant detail: de Telegraaf-collega was niet aanwezig bij de zitting.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Softe rechters (2) | Het onderzoek van Raad voor de Rechtspraak in de media

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen. De reeks beslaat 5 afleveringen.

Rechters zijn soft“, giert het al een tijd door de media. De raad voor de Rechtspraak liet een onderzoek uitvoeren en kwam tot de volgende conclusies: vier op de vijf Nederlanders vindt dat rechters hun beslissingen beter moeten uitleggen aan gewone burgers. Zevenentwintig procent van de Nederlanders heeft veel vertrouwen in de rechter en drieënveertig procent van de Nederlanders heeft een neutrale houding ten opzichte van de rechtspraak. Vijfentachtig procent van de Nederlanders is van mening dat misdadigers te licht worden bestraft, omdat de wetten niet streng genoeg zijn en de rechters “te soft”. Tweederde is het eens met de stelling dat de rechter in de ogen van de publieke opinie nooit streng genoeg zal straffen.
Ook weet de raad te melden dat het beeld dat de gemiddelde Nederlander heeft over rechtspraak, vooral gebaseerd is op de verslaggeving door de media. Slechts vijf procent van de respondenten kan op basis van eigen ervaring een oordeel geven.
Dat roept de vraag op wat de media schreven of lieten zien naar aanleiding van dit onderzoek.

Elsevier vond het bericht kennelijk gefundes fressen: “Criminelen worden niet zwaar genoeg gestraft. Ook moeten rechters hun beslissingen beter uitleggen. Dat vindt een ruime meerderheid van de Nederlandse bevolking. 85 procent van de ruim 800 ondervraagden vindt de straffen die rechters opleggen, te laag. In vergelijking met andere landen is het vertrouwen in de rechtspraak hoog, concludeert de Raad. Een op de vier Nederlanders zegt veel vertrouwen in de rechter te hebben. Daar staat wel tegenover dat bijna dertig procent negatief tegenover de rechtspraak staat.” Maar daar staat ook tegenover dat 43% een neutrale houding heeft. En feitelijk had niet 25%, maar 27% procent van de burgers veel vertrouwen heeft.
Dan krijgt het bericht een verrassende wending. “Ook politici zijn vaak verontwaardigd over lage straffen die rechters opleggen. Zo pleit de PVV ervoor om voor zware delicten minimumstraffen in te voeren. De Kamer is daar in meerderheid tegen.” Maar het onderzoek ging helemaal niet over politici. Dit punt duikt gewoon midden in het artikel uit het niets op.
Het artikel gaat weer verder over het onderzoek. “Tachtig procent van de Nederlanders vindt ook dat rechters hun uitspraken niet goed genoeg uitleggen, blijkt uit het onderzoek van de Raad. Met open dagen in rechtszalen en de website rechtspraak.nl probeert de Raad voor de Rechtspraak de communicatie te verbeteren. Dat lukt niet erg. Gisteren nog concludeerde dezelfde raad dat maar veertig procent van de vonnissen voldoet aan de eigen leesbaarheidscriteria.” Elsevier legt hier een oneigenlijk verband, want volgens de Raad spreekt slechts 5% uit eigen ervaring. De rest wordt door de media gevoed.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen downloadverbod langs de achterdeur van ACTA

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Judith Sargentini, Europarlementariër van GroenLinks.

Judith Sargentini (Foto: GroenLinks.nl)

ACTA, dat is een afkorting die met stip zal gaan stijgen in 2010. In de onderhandelingen over deze Anti-Counterfeiting Trade Agreement staan de vrijheden van internetters op het spel. De Europese Unie onderhandelt met de Verenigde Staten en een aantal andere landen over een verdrag tegen namaak. Daarbij gaat het ook over de bestrijding van schendingen van auteursrecht op het internet. Vooral de Amerikaanse regering wil daarin heel ver gaan, zo blijkt uit een uitgelekt document (pdf).

Natte droom van de amusementsindustrie
Als het aan Washington ligt, komen er veel meer strafrechtelijke sancties tegen inbreuken op auteursrecht. Zo worden internetproviders aansprakelijk voor allerhande inbreuken door hun klanten – tot en met hyperlinks aan toe -, met als gevolg dat ze al het internetverkeer moeten gaan filteren. Illegaal downloaden dient tot afsluiting van het internet te kunnen leiden. Voor betaalde downloads interoperabiliteit voorschrijven – zodat bijvoorbeeld liedjes die je online koopt op alle soorten spelers te beluisteren zijn -, dat mogen landen niet meer doen. Het wensenlijstje van de VS, kortom, is de natte droom van de amusementsindustrie.

De EU en haar lidstaten zullen zeker niet zonder slag of stoot toegeven aan de Amerikaanse eisen. Zij willen geen regels vastleggen in ACTA die verder gaan dan de bestaande Europese wetgeving. Dat is het uitgangspunt. De vraag is echter of dat uitgangspunt overeind blijft in het onderhandelingsproces. Te meer daar ook een aantal van de Europese regeringen – de Franse voorop – in de zak zit van de entertainmentindustrie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Joernalistiek

Dit is een gastbijdrage van Wouter Mijland, zelfstandig tropisch bosbouwkundige West-Afrika.

Even wat joernalistiek nieuws van onze correspondent uit Wagadoekoe, de hoofdstad van Afrikaland: Er is geschoten! [mirror]. In Equatoriaal Guinea. Het is natuurlijk volgens onze correspondent geen echte “Massamoord in Equatoriaal Guinea”, daarom zetten we de titel tussen haakjes. Als er negers sterven is het niet echt moord, want moorden zit deze wilden nu eenmaal in het bloed.

Als we iets verder hadden gekeken dan onze joernalistieke neus lang is, hadden we ontdekt dat het bloedbad al 28 September dit jaar in Conakry, de hoofdstad van Guinea, had plaatsgevonden. Ons maakt dat niet uit. Het gaat er om dat zo vlak voor de kerst onze lezers nog even lekker kunnen reaguren over die domme wilde negers die elkaar voor de lol doodmaken. De lezers kunnen met al die sneeuw toch niet naar hun kutbaantje en kunnen zo nog even lekker hun eenzijdige denkbeelden over Afrikaland kwijt. “Ies koeltoer” enzo schrijven. Ook prikkelt het de zieke fantasie van de geile reaguurder dat er door die grote zwarte negersoldaten vrouwen zijn verkracht, daarom benadrukken we het nog even voor de zekerheid.

Dat er in Guinea een heleboel aardige mensen wonen, die de dupe zijn van steeds weer een kwaadaardige militair junta, in het zadel gehouden door Rusland, Frankrijk, Duitsland en China, maakt onze kerstsfeer niet stuk. Goedkope toegang tot grondstoffen is wel zo makkelijk om ons witte übermenschen leuke kerstkadotjes te laten kopen. Hiermee kunnen de militaire machthebbers weer leuke kadootjes kopen voor hun bevolking. Die kadootjes delen we uit als 50.000 burgers laten merken dat het tijd wordt voor vrije verkiezingen in een voetbalstadion. Oke, de internationale gemeenschap zegt vanaf nu helemaal geen wapens meer aan die boze soldatennegers te willen verkopen, maar voor het feestje waren ze helemaal nog niet boos.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Erectiepillen en je echte leeftijd

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Vandaag wederom een bijdrage van Dimitri Tokmetzis, freelance journalist te New York. Het artikel is ook op zijn eigen blog te lezen.

jeltest200Meer dan 800.000 Nederlanders hebben de test Je Echte Leeftijd ingevuld. Ik ook. Nu is het wachten op de aanbiedingen voor erectiepillen van Pfizer. Advance, het bedrijf achter Je Echte Leeftijd, heeft op zijn kop gekregen van het College Bescherming Persoonsgegevens. Hoe ontfutselt Advance onze gegevens en wat krijgen we daarvoor terug?

Op de site www.jeechtelijftijd.nl moet je je eerst inschrijven. Je laat je naam, adres (want dat is blijkbaar van belang voor het bepalen van je echte leeftijd), geboortedatum en e-mail achter. Er wordt gevraagd om een telefoonnummer. Dat is handig als je meedoet met een prijsvraag. Bij de meeste sites kun je ervoor kiezen om het vakje voor het toezenden van reclameboodschappen niet aan te vinken. Als je dat hier niet doet, ga je ook niet akkoord met de algemene voorwaarden (tenminste tot voor kort). Je hebt geen keuze. Daar gaan we.

Mijn gezondheid is zeer goed. Ik heb postacademisch onderwijs gevolgd. Werk voltijd, slaap acht uur per dag, voel me meestal uitgerust als ik opsta. Mijn matras is een half jaar oud. Af en toe heb ik rugpijn. 1.85 lang, 85 kilo zwaar. Geen idee wat mijn hartslag in rust, bloeddruk of cholesterolwaarde zijn. Op naar mijn medisch verleden. Biologische ouders leven nog – gelukkig! Geen hartproblemen, beroerte, levercirrose, suikerziekte, nierafwijkingen. Geen genitale herpes, of psoriasis.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Softe rechters (1)

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen. De reeks beslaat 5 afleveringen.

softerechters1_200Afgelopen vrijdag veroordeelde de Haarlemse rechtbank de eerste vastgoedfraudeurs: zestien maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Daarnaast kregen ze nog boetes voor hun ondernemingen opgelegd: 17.000 euro. Ze sluisden door middel van facturen aan Bouwfonds waar geen zakelijke prestatie tegenover stond, 18 miljoen euro weg naar de andere verdachten in de vastgoedfraude.
In Nederland leeft niet echt het idee dat er zwaar wordt gestraft. “Dat 97 procent van de lezerskring van De Telegraaf aangaf zich ‘niet gesteund’ te voelen door justitie is misschien niet representatief, maar (…) zonder feitelijke gronden is het evenmin.“, meent een commentator van het NRC.

Dat maakt nieuwsgierig! Want wat vind de Telegraaflezer dan over het strafbeleid van de Nederlandse rechters? Een kleine niet-representatieve bloemlezing naar aanleiding van een bericht over de rechtspraak levert het volgende beeld op:
Ik vind de Nederlandse rechters van hoog tot laag (kanton-gerechtshof) een stelletje stumpers“. “Rechtspraak is verrot, door een bezetting van luie wereldvreemde vakidioten.
De rechters zijn bij de grotere crimineel te soft en bij iemand die voor een boete of iets kleins staat te hard en zeker ongevoelig. En het gehele OM is of corrupt of zelf crimineel, en maar fouten maken!” “De rechters waar ik indirect mee te maken heb gehad, hebben geen idee wat rechtspraak is, alleen maar verkeerde uitspraken omdat ze zo ‘wijs’ zijn!” “En vrouwelijke rechters is helemaal een ramp, die weten helemaal niet hoe het recht in elkaar steekt.” “De rechtelijke macht in Nederland is in handen van de ‘Linkse kerk’ t.w. PVDA, D66 etc. Wat kun je dan anders verwachten. Deze linkse kerk heeft het land naar de donder gebracht met zijn tolerantie.”

De Raad van de Rechtspraak zelf hoopt met meer uitleg een positiever beeld te bewerkstelligen van rechters. Want, zo bleek uit een onderzoek dat de Raad onlangs heeft laten uitvoeren, dat 85% van de Nederlandse burger de rechters te soft vinden. “Wij trekken ons de kritiek wel degelijk aan”, zei Van den Emster, voorzitter van de Raad voor de Rechtspraak. “Rechters moeten uitleggen, uitleggen en nog eens uitleggen.”
Over dat voornemen is Eerdmans, voormalig LPF’er en medeoprichter van het Burgercomité tegen Onrecht, heel kort: “Wat een arrogantie. Het enige dat weer vertrouwen brengt in de rechtstaat, is strenger straffen.”, brieste hij in de Spits. “Rechters straffen lager door allerlei verzachtende omstandigheden, maar slachtoffers hebben er geen boodschap aan dat de moordenaar van hun familieleden dronken ouders en een slechte jeugd had.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Isfahan, privacy en het beduimelde boekje

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.

Isfahan (Foto: Flickr/seier+seier+seier)

Op NRC Opklaringen (van Marc Chavannes) woedt een zeer interessante discussie over privacy bij de NS. Het aardige is dat de privacy-officer van de NS zich ook in de discussie mengt. Niet verwonderlijk beantwoordt hij de meest prangende vragen niet. Daarnaast hamert hij vooral op het legalistische aspect ? we krijgen een heel college Wet Bescherming Persoonsgegevens.

Hij vergeet dat er een andere dimensie aan het opslaan van reisgegevens is. Dat aspect kwam prangend naar voren toen mijn vrouw en ik twee jaar geleden door Iran reisden. Dat ging als volgt:

Mijn vrouw en ik lopen door de zinderende woestijnhitte naar het treinstation in Isfahan. In de weldadig koele hal wijst een beambte in een groen uniform ons naar een klein kantoortje, honderd meter verderop. Iraniërs mogen gewoon doorlopen. Achter een oud bureau, zoekt een man met meer strepen op zijn epauletten verkoeling naast een ventilator. Hij pakt langzaam een beduimeld boek van de plank achter hem. Zijn pet ligt op het bureau. We mogen plaatsnemen op twee versleten stoelen. De agent is een en al vriendelijkheid en wil weten waar we naartoe gaan (Yazd), wat we daar gaan doen (gewoon kijken) en waar we vandaan komen (een goedkoop hotel in Isfahan). Hij bestudeert onze paspoorten en visa en schrijft vervolgens de nummers op in het boek. Hij wenst ons een prettig verblijf in Iran en we mogen plaatsnemen in de stationshal.

Eerst voelen we ons wat ongemakkelijk omdat we gecontroleerd worden. We weten niet waarom en wat ze precies van ons willen. Zo gaat dat blijkbaar in een dictatuur. Men probeert zoveel mogelijk te controleren en op de hoogte te blijven van je reisbewegingen. Wachtend op de trein ? die veel te laat vertrekt ? kwam er een andere gedachte bij me op. Eigenlijk is dit kinderspel. In Nederland doen we dat toch veel professioneler. Op veel grotere schaal . Met behulp van de OV-chipkaart worden immers alle reisbewegingen van iedereen opgeslagen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gezocht: uw kenteken

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Vandaag wederom een bijdrage van Dimitri Tokmetzis, freelance journalist te New York. Het artikel is ook op zijn eigen blog te lezen.

Terwijl de discussie over het rekeningrijden volop woedt, blijft een andere – haast even ingrijpende – vorm van vervoerstoezicht onbelicht. Rekeningrijden heeft namelijk nog een onbekend broertje: Automated Number Plate Recognition, oftewel ANPR. En dat gaat veel verder dan de meeste mensen beseffen.

Een eerste introductie stond in de reactie van het kabinet op het privacyrapport van de Commissie Brouwer-Korf. Het begeleidende persbericht vermeldt het volgende:

,,Een goed voorbeeld van het nut van het koppelen van bestanden is de Automatic Number Plate Recognition (ANPR) waarbij camera’s op de openbare weg de kentekens van auto’s registreren en deze automatisch vergelijken met bestanden van bijv. openstaande boetes of belastingen. Samenwerking tussen politie en andere overheidsdiensten bij ANPR verloopt aldus veel efficiënter en levert veel meer geld op. ANPR biedt verder de politie belangrijke informatie ten behoeve van opsporingsonderzoeken, bijvoorbeeld als men op zoek is naar een vluchtende verdachte. De politie kan bij de opsporing betere resultaten boeken als men ook enige tijd “terug kan kijken”. Het is de ambitie van het kabinet om de verdere ontwikkeling van ANPR mogelijk te maken binnen duidelijke regels. Daarvoor wordt aanvullende wetgeving voorbereid. Tot die tijd voldoet een vast te stellen beleidskader.”

Besef dat dit geen toekomstmuziek is. In Amsterdam en Rotterdam is al een aantal vaste cameraopstellingen. Het KLPD maakt er veelvuldig gebruik van, bijvoorbeeld op de A50/A28 bij Zwolle. Vrijwel alle politiekorpsen werken met vaste en mobiele opstellingen. En, minstens even belangrijk, alle grensovergangen worden, of zijn al uitgerust met een vergelijkbaar systeem dat @migo heet. U dacht dat Schengen een einde had gemaakt aan de binnengrenscontroles? Nee hoor: 100 procent van de voertuigen wordt nu gecontroleerd. Je hoeft er alleen niet meer voor te stoppen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kooien in Kopenhagen

Dit is een gastbijdrage van Marjolein van de Water, samen met vier andere jonge mediamakers blogt ze momenteel vanuit Kopenhagen.

“We werden in kooien gestopt en terwijl we opgesloten waren, spoot de politie van alle kanten pepperspray naar binnen.” Marieke van Dam is een van de demonstranten die gisteren in Kopenhagen is opgepakt bij een demonstratie.

cage01Twee weken voor aanvang van de klimaattop, is in Denemarken een nieuwe wet aangenomen die het mogelijk maakt mensen op te pakken nog voordat ze enig strafbaar feit hebben begaan. Iedereen kan sindsdien worden opgepakt op verdenking van het vormen van een risico voor openbare ordeverstoring. Deze wet maakte het afgelopen zaterdag mogelijk om honderden mensen op te pakken, alleen omdat zij zich toevallig in het deel van de demonstratie bevonden dat door de politie was uitgekozen. Het feit dat er kinderen tussen deze mensen zaten, was voor de politie geen reden om te twijfelen aan de functionaliteit van deze strategie. Integendeel, zondag paste zij dezelfde tactiek toe.

Zondag zijn er bijna 300 mensen opgepakt. Het gebeurde tijdens een actie die bedoeld was om de aandacht te vestigen op het enorme vervuilende karakter van de scheepvaart. Daarnaast was het een actie waarmee men opnieuw, zoals in de demonstratie een dag eerder, het statement wilde maken dat als we daadwerkelijk een einde willen maken aan de klimaatsveranderingen, een radicale verandering nodig is in de manier waarop we ons economisch systeem georganiseerd hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Systeemverandering, geen klimaatverandering

Dit is een gastbijdrage van Marjolein van de Water, samen met vier andere jonge mediamakers blogt ze momenteel vanuit Kopenhagen. Hieronder geeft ze een sfeerimpressie van de demonstratie van afgelopen zaterdag.

system changeOp twaalf december vindt in Kopenhagen een grote demonstratie plaats waar rond de 100.000 mensen aan meedoen. Een bonte stoet loopt van het centrum van Kopenhagen naar het Bella Center, de plaats waar ambtenaren, regeringsleiders en lobbyisten zich deze week verzameld hebben om een oplossing te bedenken voor het klimaatprobleem. Hare Krishna aanhangers, anarchisten, hippies, communisten, socialisten, nonnen, moeders met bakfietsen vol kinderen, boeren, vakbonden, bejaarden en natuurlijk de grote milieu en ontwikkelingsorganisaties. Ondanks de diversiteit van de aanwezigen is de boodschap van de demonstratie unaniem: “Systeem verandering, geen klimaatsverandering!” De leus klinkt de hele dag in verschillende talen en ritmes, hierin ondersteund door soundsystems en sambabands.

Sommige van de aanwezige groepen pleiten voor een totale afschaffing van het kapitalistische systeem, anderen zijn gematigder en hopen vooral dat de regeringsleiders besluiten het systeem van CO2 emissiehandel af te schaffen. Er heerst wel grote overeenstemming over de negatieve rol die multinationale bedrijven spelen. Enerzijds als veroorzaker van het klimaatprobleem en anderzijds als zijnde veel te invloedrijke lobbyisten. “De bedrijven moeten hun verantwoordelijkheid nemen en als ze dat niet doen, moeten ze hiertoe gedwongen worden door de regeringsleiders.”, zegt Henry Saragih uit Indonesië. “Op dit moment is het andersom, de bedrijven hebben een positie waarin ze de regeringsleiders kunnen vertellen wat te doen. Het neoliberale systeem heeft ervoor gezorgd dat er bijna geen controle mogelijk is op de activiteiten van multinationale bedrijven.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kinderen aan een digitaal touwtje

GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.

Ach, wat een mooi en onschuldig oer-Hollands tafereel is dit toch. Roept het nostalgie op, of niet? Maar het is nep. Kitsch. Leuk voor reclames, liedjes en rechts-populistische politici die een traantje weg kunnen pinken bij het zien van zoveel Hollands glorie. Maar het is geen tafereel waar we ons eigen kroost in laten schitteren. Want wie laat tegenwoordig nog zijn kind zover alleen schaatsen? En dat zonder gps of telefoon. Dat moet wel een slechte ouder zijn. En die boer? Dat is vast een vieze vent met onsmakelijke bedoelingen. Daar mag het jongetje helemaal niet mee praten.

Dit klinkt misschien wat knorrig, maar zeg eens eerlijk: hoe vrij zijn uw kinderen? En hoe vrij was u vroeger zelf?

Ik moest aan deze vraag denken toen ik kort achter elkaar een paar berichten las over de leefwereld van Engelse kinderen. Onlangs verscheen daar een rapport over de actieradius waarin kinderen mogen spelen, dus de afstand die ze van huis mogen afleggen. Die is sinds de jaren zeventig met 90 procent (NEGENTIG PROCENT!!) gekrompen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NRC verslaat Telegraaf

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van filosoof en jurist Ron Ritzen.

Gaius RomeSlechts 1.25% van alle delicten wordt bestraft” en “Wie na geweld aangifte doet, wordt dubbel gepakt“: twee vette koppen die niet zouden misstaan in de Telegraaf, maar die regelrecht uit de krant komen die zichzelf regelmatig op de borst klopt vanwege haar onovertroffen kwaliteit. NRC dus.

De koppen kwamen uit de mond van Paul Andersson Toussaint, die acht jaar lang vaste freelancemedewerker van M, het magazine van het NRC, was. Zijn meest recente boodschap is ontluisterend, althans zo lijkt het.

De boodschap was helder. De werkelijkheid voor veel gewone Nederlanders is dat er nauwelijks iets met hun aangifte bij de politie wordt gedaan. Deze geeft niet thuis, behandelt het slachtoffer als de echte crimineel of hoort met zichtbare tegenzin de verhalen van belaagden aan. Andersson Toussaint hoorde er tientallen verhalen over in zijn omgeving. Verhalen over mensen die werden bedreigd, soms met een vuurwapen of een samoeraizwaard, of geterroriseerd door buren. “Sommigen lukte het om aangifte te doen, maar nooit werd door justitie ingegrepen.” Hij weet uit eigen journalistiek onderzoek “dat in bepaalde wijken in Amsterdam het vertrouwen in de politie en justitie volledig is verdwenen en vrijwel niemand meer aangifte doet van bedreiging, geweld of diefstal.”

Vorige Volgende