“In welke kaste hoort de flexmens?” vroeg het meereizende hippiemeisje op de achterbank uit het niets nadat ze ontwaakte uit haar cannabisroes. Dat was eigenlijk haar enige scherpe opmerking die reis. Ondertussen zakt het lood ons in de Europese schoenen bij het zien van zoveel tomeloze energie.
Indore, Flat Earth: daar waar de Dag nooit sluit…
Be in IT, Be in Indore [Indore, India]
Et viola, het resultaat van de Firefox 3 download campagne tot nu toe. De internationale FF3 Download Dag leverde een nieuw Guinness wereldrecord op: nog nooit werd er binnen 24 uur zo vaak een software programma gedownload. Meer dan 8 miljoen om min of meer precies te zijn. Maar het downloaden gaat door en is hierrrr te volgen. Het interactieve wereldkaartje levert per land absolute getallen op. Maar hoe verhoudt zich dat ten opzichte van het totale aantal inwoners?
Wat vluchtige ‘burgeronderzoeksjournalistiek’ levert de volgende getallen op: Verenigde Staten (2,5%), Nederland (2,7%), Frankrijk (1,5%), Zweden (2,7%), Japan (1,1%), De opkomende markten: Rusland (0,2%), Brazilië (0,3%), China (0,05%), India (0,04%). Landen met ongeveer 65 miljoen inwoners: Thailand (0,25%), Iran (0,8%) en Congo (0,0%). Europees kampioen: Litouwen (12%). En tot slot ‘absolute getallen die tot de verbeelding spreken’: Suriname (679), Groenland (482), Tonga (111), Somalië (60), Tsjaad (34), Guinee-Bissau (19), Noord-Korea (0), Westelijke Sahara (0), Spitsbergen (0).
“The support that you have been provided with is to be discontinued … You should note that there is no right to appeal against this decision … You must now leave the United Kingdom.” (Guardian)
Dit kregen 11 duizend Zimbabwaanse asielzoekers in Groot-Brittannië onlangs van de Home Office immigratiedienst te horen. Terwijl de Britse overheid op internationaal niveau scherpe kritiek uit op het dictatoriale regime van Mugabe stuurt ze zelf duizenden vluchtelingen terug naar Zimbabwe? Aangezien het regime in Harare Groot-Brittannië ongeveer ziet als het land van de duivel zullen deze teruggestuurde asielzoekers bij terugkomst reëel gevaar lopen. Hoe is het mogelijk dat de Britse overheid zo met twee tongen praat? Je zou bijna denken dat Rita Verdonk in Londen er wat bij schnabbelt voor haar partijkas?
We zitten weer op de juiste golf: buena onda soort van. We reizen verder naar Jaipur, wel veel kamelen op de weg. Travelogue – Jaipur [Jaipur, India]
Op 26 juni jl. was embedded oorlogsfotograaf Zoriah Miller op patrouille in Fallujah met een eenheid mariniers toen er even verderop een zelfmoordaanslag plaats vond. Bij de explosie kwamen twintig Irakezen, twee tolken en drie Amerikaanse mariniers om het leven. De toegesnelde mariniers troffen een bloedbad aan: overal lagen afgerukte lichaamsdelen, er was paniek, een marinier moest kotsen van wat hij zag. Miller schoot zijn foto’s, de rest van de dag hebben de mariniers lichaamsdelen verzameld in plastic zakken en emmers.
Toen later de Naval Criminal Investigative Service (NCIS) arriveerde waren ze aangewezen op de foto’s van Miller. Nadat hij zijn foto’s voor hen had gekopieërd werd hem bevolen zijn geheugenkaart te wissen, hij weigerde maar ze drongen verder niet aan. Vervolgens zette Miller enkele foto’s op zijn eigen weblog, wel eerst na overleg met de betrokken mariniers, die keurden het goed.
Alleen in de legertop was men niet blij met Millers’ uploads en onderschriften. Op 1 juli kreeg Miller telefoon van een communicatie-officier, die hem beval de foto’s van zijn blog te verwijderen. Het zou in strijd zijn met zijn contract als embedded fotograaf, Miller vond van niet. Niet veel later kreeg Miller te horen dat zijn opdracht was beeïndigd en dat hij op het vliegtuig naar Bagdad werd gezet. Hij werd ontboden bij generaal-majoor John Kelly, de bevelhebber van de mariniers. Kelly liet Miller tweemaal tevergeefs wachten in de brandende zon, uiteindelijk vond de ontmoeting niet plaats maar ontving Miller wel zijn ontslagbrief. Ontslagen omdat “zijn gedetailleerde onderschriften bij de foto’s het risico alle Amerikaanse troepen in Irak zou hebben verhoogd”. Tot zover carrière van Zoriah Miller als embedded oorlogsfotograaf (?)