AB

117 Artikelen
98 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

U bent schuldig aan klimaatdoden!

Dat is nu jammer voor de communicatiejongens en meisjes van Hivos. Het Hivos-spotje ‘Energiebesparing hier scheelt rampen daar’ roept bij mij niet de gewenste reactie op. Ik voel niet de aandrang tot gedragsverandering. Ik draai de doucheknop niet eerder uit om de levens van Pakistanen te redden. Zou een verandering van het regime dáár niet veel meer slachtoffers voorkomen? Ook laat ik mijn auto niet staan om klimaatrampen te voorkomen, maar omdat het parkeren in het centrum zo duur is. Ten slotte zorgt mijn autogebruik niet voor rampen. Al rij ik de godganse dag in mijn benzineslurpende vierwieler rond, de aarde zal niet gaan schudden. Echt niet.

Enfin, even zonder muggenziften nu. Laten we aannemen dat wij westerse consumenten dé veroorzaker zijn van klimaatrampen. Zou deze campagne dan zorgen voor minder CO2 gebruik? Ik geloof er niets van. Dat komt volgens mij door het gebrek aan respect voor de ontvanger van de boodschap. Een goed verhaal is geen van a tot z voorgekauwd verhaal over hoe de wereld in elkaar steekt. Een goed verhaal zet je op subtiele wijze aan het denken en geeft niet direct alle antwoorden op een presenteerblaadje. Daarbij komt: een goede boodschapper neemt de ontvanger serieus, niet alle consumenten zijn achterlijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Buurvrouw wil naar huis

Ik was al een hele tijd niet meer in een revalidatiehuis geweest. Dat was schrikken. Vooral, omdat het in niets op een revalidatiehuis leek. Mijn buurvrouw van 85 was opgenomen na een val. Ze had wat schaafwonden, vocht achter de longen en was zwak van ouderdom. In het ziekenhuis werd ze niet beter. Sterker nog: ze vonden haar lastig, want ze wilde naar huis. Dat was geen optie. In het revalidatiehuis vonden ze haar ook lastig. Ik sprak haar daar vorige week vrijdag. Ze zag er duidelijk slechter uit dan toen ik haar vond na haar val. Ze zat onder de medicatie. Ik hield haar hand vast, ze ademde zwaar en ze vroeg of haar tuin er nog goed bij lag. Ze zei dat ze naar huis wilde, ik antwoordde dat ze eerst maar beter moest worden. Ik stelde haar gerust, maar ging met een ongerust gevoel weg. Na lang zoeken kwam ik een verpleegster tegen, zei vertelde me dat mevrouw agressief was en in de war. Ik zag dat anders. Mevrouw was volgens mij oud, slechthorend en eenzaam. Verder was ze bang om dood te gaan en wilde ze naar huis. In mijn ogen geen gekke gedachte. Een dag later zou ze een ontsnappingspoging wagen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zinvolle geschiedschrijving?

Vanaf het begin van de 19e eeuw ontstond de moderne geschiedschrijving. De vader van de moderne geschiedschrijving Leopold Ranke (1795-1886) stelde dat iedere tijd een eigen uniciteit heeft. Als gelovig man stelde hij vast dat mensen voor de ogen van God gelijk zijn. Historici mogen dan ook geen ‘rechtertje spelen’ door mensen te veroordelen, maar moeten het verleden laten zien zoals het was. Zonder opsmuk, zonder veroordeling, zo nauwgezet mogelijk het verleden reconstrueren. Wat Ranke verstond onder geschiedenis is wat we tegenwoordig politieke geschiedenis noemen. Denk bijvoorbeeld aan: de geschiedenis van staten, koningen en diplomaten. Eind 19e eeuw verbreedde ‘de politieke geschiedenis’ zich naar ‘het politieke’. Tegenwoordig wordt gezegd dat geschiedenis om een drietal redenen nut kan hebben. Ter versterking van een nationale identiteit, ter lering of ter vermaak.

Als we de geschiedenis gebruiken om een identiteit te vormen, heeft dat niet alleen de consequentie dat we mensen insluiten, maar ook dat we mensen uitsluiten. Immers, we sluiten alle nieuwkomers die geen deel uitmaakten van ons verleden uit. De historicus kan aantonen dat geschiedenis een voortdurend proces is met iedere zoveel jaar wisselende waarden en normen. Zelfs koningen, talen en naties komen en gaan. Volgens mij moeten historici de geschiedenis niet gebruiken om een nationale identiteit te promoten. Het doel van geschiedenis is sinds Ranke de reconstructie van het verleden zoals het was, niet de constructie van een denkbeeldig gemeenschappelijk verleden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zielige zigeuners of Rovende Roma?

Links noch rechts heeft de absolute waarheid in pacht. Het is niet voor niets dat de programma’s van de VVD en de PvdA meer op elkaar lijken dan 30 jaar geleden. Laat staan als we de vroeg 19e-eeuwse liberale nachtwakersstaat vergelijken met de socialistische leer uit diezelfde eeuw. Al zijn de verschillen kleiner geworden, de oude links-rechts tegenstellingen komen ieder debat weer opnieuw aan de oppervlakte. Zelden kijken politici of de andere kant wellicht ook wat zinnigs heeft te melden, de zich ontwikkelende rel over de Roma is een hiervan mooi voorbeeld.

Links bekritiseert de Franse president Sarkozy van het over één kam scheren van een groep. Rechts beweert dat ze problemen aanpakken die links negeert. Beide kampen zijn overtuigd van het eigen gelijk, maar laten het werkelijke probleem onaangeroerd. Links ziet de Roma als slachtoffers van de maatschappij. Door slecht onderwijs, sociale ongelijkheid en discriminatie zijn de Roma een groep die hulp en steun verdient. Rechts ziet dat anders. Volgens rechts moet ieder individu verantwoording nemen voor zijn eigen daden en dient overlast van de Roma keihard aangepakt te worden. Sarkozy deporteert de Roma niet omdat ze Roma zijn, maar omdat ze overlast veroorzaken.

Links beroept zich op de mensenrechten, rechts beroept zich op rechtshandhaving. Rechts wil de problemen verplaatsen, links wil de problemen negeren. Maar wie gaat er iets aan de situatie van de Roma doen? De enige uitweg uit deze patstelling is een gecombineerde aanpak van problemen. De Roma hebben namelijk niet alleen problemen, ze veroorzaken ze ook. De structurele oplossingen van links moeten daarom gecombineerd worden met de korte termijn oplossingen van rechts. Dat zijn geen goedkope, makkelijke of populaire oplossingen. Tijd, geld, betrokkenheid, en samenwerking tussen politici en Europese lidstaten is de enige manier om iets te doen aan de schrijnende achterstandsituatie van de overlastgevende Roma.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De linkse elite luistert niet

De PVV is nu virtueel de grootste partij, ondanks de aanzwellende tsunami van kritiek vanuit linkse kerk. Of is de PVV de grootste dankzij alle kritiek? Hoe het ook zij: de PVV staat er in de peilingen prima voor, terwijl de linkse partijen in de marge rommelen. Veel linkse politici komen niet verder dan het afwijzen van Wilders, het PVV gedachtegoed en verketteren iedereen die van zins is met deze ‘moderne Hitler’ samen te werken. En de 1,5 miljoen PVV-stemmers? Daar moeten we het maar niet over hebben. Deze onnozelaars hebben weliswaar stemrecht, maar niet begrepen wie hun belangen het best behartigt. Zo zit het. Toch? Of pakt Wilders al die stemmen, omdat de linkse elite niet luistert? Nog steeds niet luistert naar de echte problemen van echte mensen, maar problemen direct gaat verklaren, bagatelliseren, ontkennen en negeren?

Mensen stemmen op Wilders, omdat ze willen dat overlastgevend en crimineel gedrag (van Marokkanen) hard wordt aangepakt. Dat is door subsidieverkwisters ooit onderzocht en was u waarschijnlijk ook al opgevallen. De Wilders-stemmers verzinnen niet alleen maar problemen. De gevangenissen zitten echt vol met buitenlanders. Wat zegt u? Jazeker, er zitten meer allochtonen (55%, 2008) dan autochtonen in de gevangenis. Daarnaast is de overlast in veel buurten groot. Kijk maar eens naar een lokale versie van Opsporing Verzocht in grotere steden. Je ziet jonge Marokkanen chauffeurs bespugen, meisjes lastigvallen en roofovervallen plegen. Nu is het wachten op de Pavlov-reactie. Ik zal u helpen. Wilt u het liefst verklaren, bagatelliseren, ontkennen of negeren? Kies uit de volgende 4 smaken de reactie die het beste aansluit bij uw persoonlijke politieke denkbeelden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Je mag wel u zeggen hoor!

Taal verandert continu op democratische wijze, zonder dat er verkiezingen aan te pas komen. De veranderingen gaan snel, maar toch niet zo snel dat de veranderingen dagelijks opvallen. Doordat ik 2 keer per jaar naar de Canarische eilanden ga, hoor ik de taal daar wel bewust veranderen. Een intrigerend proces. In het Spaans is er net als in het Nederlands een onderscheid tussen jullie (vosotros) en het meervoudige u (ustedes). Op het vasteland gebruikt men meestal ‘vosotros’, wil je beleefd zijn dan zeg je ‘ustedes’. Kortom: dezelfde situatie als in Nederland. Op de Canarische eilanden, en de meeste Latijns-Amerikaanse landen, gebruikt men alleen maar ‘ustedes’. Het woord ‘vosotros’ gebruikt men daar nooit.

Sinds een paar jaar zeggen veel eilanders vaker ‘vosotros’. Vooral winkelpersoneel, obers en hotelpersoneel. Ik ben er nog niet uit waarom dat zo is. Misschien komen er meer toeristen vanaf het vasteland of wellicht wordt er minder naar de regionale TV gekeken. Het gekke is: de eilandbewoners gebruiken ‘vosotros’ vooralsnog alleen maar in de openingszin. Het lijkt een uiting te zijn van: ‘we weten wel hoe het hoort’. Na de openingszin gaan ze verder op de voor hen ‘normale’ wijze. Je krijgt dan merkwaardige conversaties. In het Nederlands vertaald hoor je een ober bijvoorbeeld zeggen: ‘Het spijt me dat jullie even moesten wachten. Mag ik uw bestelling opnemen?’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voortbestaan CDA in gevaar?

De CDA partijtop kiest voor politieke samenwerking met de PVV. Het CDA ontleent haar bestaansrecht aan haar stabiele, behoudende en betrouwbare koers. Op sociaal-economisch gebied stond de partij van oudsher één stap links van de VVD en twee passen rechts van de PvdA. Kortom: een veilige haven voor iedere christen die zich niet thuisvoelde bij al te rechts of al te links. Vanaf de jaren ’60 begonnen structurele veranderingen in de maatschappij de partij parten te spelen. Ontkerkelijking, verstedelijking en ontzuiling maakte de traditionele achterban van het CDA minder trouw. Toch bleef het CDA vanaf haar oprichting in 1980 de belangrijkste machtfactor in het Nederlandse politieke landschap. Sterker nog: de confessionelen hebben vanaf de invoering van het algemeen kiesrecht het Nederlandse politieke beeld grotendeels bepaald. Meestal leverden de confessionelen de minister-president, vrijwel altijd nam men regeringsverantwoordelijkheid. In de hele 20ste eeuw week de partij nooit af van de stabiele, behoudende en betrouwbare koers. De koers die mensen deed besluiten voor het CDA te kiezen, zelfs al waren diezelfde mensen niet langer kerkelijk, plattelandbewoner of innig verbonden met hun christelijke zuil.

Eerste barstjes in het imago

In de jaren ’90 van de vorige eeuw kwamen de eerste barstjes in het schijnbaar onkreukbare imago van de partij, de paarse kabinetten waren het logische gevolg. Balkenende sloeg in 2001 terug. Voor het eerst mocht er een nieuwkomer meedoen, het net opgerichte LPF. Dat was geen succes, het kabinet stierf een vroege dood. Daarna koos Balkenende weer ‘ouderwets’ voor afwisselend liberalen en sociaal-democraten. Er kwamen meer barstjes en kreukels, vooral in de vorm van vroegtijdig vallende kabinetten. Het CDA was nog wel behoudend, maar niet erg betrouwbaar meer, om over de stabiliteit maar te zwijgen. Maar liefst 4 kabinetten sneuvelden voortijdig. Door de enorme politieke versplintering bleef het CDA nog wel de grootste partij, maar in absolute stemmen daalde de invloed langzaam maar zeker. In september 2008 barstte de wereldwijde economische crisis los. De roep om hard te saneren (rechts), werknemers te beschermen (links) en economische hervormingen (iedereen) door te voeren werd groter. CDA, PvdA en ChristenUnie bleven rustig. Maatregelen als de deeltijd-WW deden het begrotingstekort weliswaar stijgen, maar Nederland behield de laagste werkloosheid van heel Europa. Successen werden in de verkiezingen niet benadrukt door het CDA. Balkenende riep vlak voor de verkiezingen dat drastische hervormingen noodzakelijk waren. Om die reden zag hij zelfs kans op samenwerking met GroenLinks. Natuurlijk, een uitspraak van een kat in het nauw, maar wel een historische uitspraak. Voor het eerst in haar bestaan zochten de confessionelen de oplossingen in het nemen van progressieve, drastische, bijna revolutionaire maatregelen. Vond hij een eeuw behoudend confessioneel beleid dan zo rampzalig?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant |Keerpunten?

SaillantLOGO Wie oppervlakkig naar de geschiedenis kijkt, ziet grote keerpunten die de loop van de wereldgeschiedenis bepalen. Wie dieper op diezelfde keerpunten inzoomt, ziet een complexer beeld. Er blijken talloze kleine keerpuntjes te bestaan. Ook is ieder keerpunt naar voren of juist naar achteren te halen in de tijd en het eens zo belangrijke keerpunt staat daardoor minder op zichzelf. De grote keerpunten staan ook niet los van de alledaagse, niet in handboeken opgeschreven, voortkabbelende geschiedenis. Keerpunten vormen een logisch geheel met de periodes ervoor en met de periodes erna. Saillanter geformuleerd: keerpunten in de wereldgeschiedenis bestaan niet!

Plotselinge val?

In geschiedenishandboeken van meer dan 30 jaar oud spreekt men over de plotselinge val van het Romeinse Rijk. Alsof we in één klap van een hoogbeschaafde cultuur de Duistere Middeleeuwen inlazerden. Eigentijdse historici denken daar anders over. De overgang van ‘Het Romeinse Rijk’ naar ‘De Middeleeuwen’ noemt men nu een eeuwendurende transformatie. Religie, taal en rechtspraak overleefden de langzame val van het Romeinse Rijk tot aan het heden. Karel de Grote noemde zich keizer, Otto I ook, Constantinopel had zelfs tot 1453 een Romeinse keizer. Napoleon werd in 1804 tot keizer gekroond en de betekenis van het Russische tsaar is keizer. Die laatste stierf in 1917. Hoezo plotselinge val? In 476 werd de laatste West-Romeinse keizer naar huis gestuurd. Als je alleen dát feit kunt reproduceren, heb je weinig geleerd. Zoals Maxima ongetwijfeld goed in de oren zal klinken: dé val van het Romeinse Rijk heeft nooit plaatsgevonden. Er is sprake van talloze valletjes en dan werd er ergens anders weer opgekrabbeld. Zo vaak dat er van één keerpunt, op één plaats, op één tijd, geen sprake is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant |Slecht of lelijk voetbal?

SaillantLOGO Nederland speelt slecht voetbal. Daarom zullen ze –Oranje- van het veel betere Brazilië verliezen.

Het oordeel over het Nederlandse WK optreden tot nu toe is onder te verdelen in twee kampen. Kamp Cruijff vindt het jammer dat Oranje de Hollandse school heeft verlaten. Ze spelen niet langer het aanvallende spel waar ons land sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw patent op heeft. In een column stelde Cruijff dat Chili de rol van Oranje heeft overgenomen. Ter volledigheid: Chili verloor met 3-0 kansloos van Brazilië. Aan de andere kant staat een veel groter kamp. Hugo Borst, Clarence Seedorf en Danny Blind heb ik op TV horen roepen dat Nederland niet mooi speelt, maar wel pragmatisch, efficiënt en effectief. We –Oranje- zouden ‘Duits’ spelen en hierdoor een grote kans maken op de wereldtitel.

Deze magisch denkende voetbalanalytici maken volgens mij een denkfout. Al speelt Nederland on-Nederlands, zeg maar ‘Duits’, bovenal speelt Nederland heel erg matig. Teams worden geen wereldkampioen omdat ze mooi of lelijk sambavoetbal, catenaccio of combinatievoetbal spelen, maar omdat ze de speelwijze goed of slecht uitvoeren. En Nederland speelt tot nu toe vrij slecht. In de poulewedstrijden, en afgelopen maandag tegen Slowakije, speelden we tegen kleine voetballandjes. Slowakije vinden we terug op plaats 34 van de FIFA ranking, zelfs tegen dat land gaf onze verdediging levensgrote kansen weg. Ook de aanval stelt teleur, arrogante praatjesmaker Van Persie voorop.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Massawerkloosheid of toch arbeidstekort?

Rutte, Cohen en alle andere politici willen er alles aan doen om de mensen weer aan het werk te krijgen en de koopkracht op orde te houden. Heel nobel van deze politici, maar we hebben in Nederland al de laagste werkloosheid van heel Europa. Als we het CPB moeten geloven komen daar nog honderdduizenden werklozen bij. De ervaring leert dat we het CPB juist niet moeten geloven. Keer op keer zitten ze er naast. Behalve het Centraal Plan Bureau kent Nederland gelukkig ook nog het Centraal Bureau voor Statistiek. Deze nijvere cijferaars pogen niet het onmogelijke, maar brengen de economische toestand van het heden in kaart. Wat blijkt? Het gaat langzaam de goede kant op met Nederland.

Geen fictieve problemen

Zijn er dan geen problemen? Natuurlijk wel. De vergrijzing, het energievraagstuk en de schuldencrises zijn geen fictieve problemen. Vanaf 2011 verlaten per week honderden mensen de arbeidsmarkt die niet kunnen worden opgevolgd. De komende 18 jaar zet die trend zich door. In de zorg, het onderwijs en de transportsector zullen arbeidstekorten nijpender worden. Laten politici zich vooral baseren op de betrouwbare cijfers van het CBS en de langetermijnvoorspellingen over aan sjamanen, kippenbotjeskijkers en het CPB. Hoe gaan we in Europees verband een volgende schuldencrisis voorkomen? Wat doen we met schaarser wordende fossiele brandstoffen? Die lastige vragen laten Nederlandse politici liefst onbeantwoord. Nederlandse politici baseren zich zonder enig voorbehoud op het CPB en gaan daarom ‘mensen aan het werk helpen’ en ‘de koopkracht op orde houden’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Snel formeren?

SaillantLOGOVVD-PVV-CDA is voor CDA onaanvaardbaar.

In september 1930 haalde de NSDAP van Adolf Hitler 6,4 miljoen Duitse stemmen. Die stemmers wilden serieus genomen worden. Gehoord worden. Nu wil ik natuurlijk in de verste verte onze eigen PVV-stemmers niet vergelijken met Duitse nazi’s. Ik wil alleen maar aangeven: je hoeft vanwege een fiks aantal stemmers geen onstabiele regering te vormen. Wilders heeft uitspraken gedaan als „Iedereen past zich aan onze dominante cultuur aan. Wie dat niet doet, is hier over twintig jaar niet meer. Die wordt het land uitgezet.” (de Volkskrant) Of deze: „Dit boek zet aan tot haat en moord, en past daarom niet in onze rechtsorde. Als moslims willen participeren, moeten ze afstand nemen van deze Koran.” (de Volkskrant)

Voor deze en andere uitspraken moet Wilders in oktober voor de rechtbank verschijnen, maar vooralsnog mag hij ‘roeptoeteren’ wat hij wil. Moet het CDA serieus kijken of ze met deze man een regering willen vormen? Ja, dat moeten ze. Maar ze mogen ook snel besluiten dat de ideologie, programma en uitspraken van de PVV niet samengaan met de eigen christendemocratische beginselen. Het CDA wil niet met de PVV in zee en heeft ook geen enkel politiek (lees: electoraal) belang om met deze beweging te regeren. Ze hebben het recht hun eigen afweging te maken, laten ze niet te lang treuzelen met het resultaat van die afweging bekend te maken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Paars? Of toch paars?

Rutte en Cohen laten zich steeds negatiever over elkaar uit. Volgens Rutte is een nieuwe paarse coalitie ‘ver weg’. Is dat wel zo? En heeft Rutte wel wat te willen? Als de peilingen ongeveer uitkomen dan maakt het niet zoveel uit wat Rutte denkt of wil. Het CDA schommelt namelijk al weken tussen de 22 en 28 zetels. Laten we van het voor het CDA meest rooskleurige scenario uitgaan, het CDA haalt woensdag 28 zetels. Dat is maar liefst 13 minder dan ze nu hebben. Wat wint de opvolger van Jan Peter Balkenende door aan te schuiven bij een rechts kabinet? Na jarenlang de grootste te zijn geworden, is het vervelend om ineens de tweede viool te moeten spelen. Na een grote verkiezingsnederlaag is dat niet alleen vervelend, maar electoraal gezien ongeloofwaardig en daardoor onverstandig.

Klein kansje

Cohen heeft ook nog een klein kansje de grootste te worden en daarmee een kans op het vormen van een nieuw kabinet. Om Paars te voorkomen heeft het CDA ook bij een linkse zege een sleutelpositie. Zou de opvolger van JP in een regering van de sociaal-democraat willen zitten? Het lijkt mij uitgesloten, want het zou neerkomen op politieke harakiri. Job Cohen geeft aan liever een progressief kabinet te willen, maar een linkse meerderheid zit er zelfs in de voor hem meest optimistische ramingen niet in. Conclusie: mocht Cohen de grootste worden, dan is een verstandshuwelijk met Rutte de enige optie. Om het verstandshuwelijk kans van slagen te geven, en het aantal zetels op minimaal 76 te brengen, is een rol van mediator Pechtold onmisbaar. Mocht GroenLinks er minimaal een zeteltje bij krijgen, dan mag ze ook aanschuiven. Al is het maar om de bezoedelde naam ‘Paars’ te kunnen veranderen in Nieuw-Paars, Paars-Plus of Pimpelpaars.

Vorige Volgende