Honderd miljoen huishoudens betaalden 3 jaar lang teveel voor hun Persil, Omo, Witte Reus en Dash. Het Duitse Henkel, het Amerikaanse Procter&Gamble (P&G) en ons aller Unilever, zijn door de Europese Commissie schuldig bevonden aan prijsafspraken tussen 2002 en 2005 in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Italië, Portugal en Spanje. Klokkenluider Henkel ging vrijuit, maar Unilever kreeg een boete van 104 miljoen euro en P&G van 211 miljoen.
Toch is er op de websites van de daders nog geen mea minima culpa te bekennen. En dat terwijl Unilever, Henkel en P&G de prijsafspraken officieel tegenover de Commissie hebben erkent, waar ze een riante strafkorting voor hebben gekregen. Het besluit van de Commissie is bovendien bindend bewijs dat illegale praktijken hebben plaatsgevonden. Ze erkennen dus enkel schuld waar het loont. De woordvoerder van Unilever zegt zelfs tegen het FD zegt dat ‘niemand’ schade heeft. Komen ze hiermee weg? Ja, en wel om twee redenen.
Ten eerste onze kartel-moeheid. Er zijn simpelweg teveel kartels. Grote zaken van de afgelopen jaren betroffen autoruiten (Saint Gobain, Ashai e.a.), energie (E.ON, GDF Suez), liften (ThyssenKrupp), vitamines (F. Hoffmann-La Roche e.a.), verkeersregelinstallaties (Siemens e.a.), en bier (Heineken, Bavaria, Grolsch en Inbev), maar de lijst is schier oneindig: van asfalt en bananen tot scharnieren en zwembadchloor. Kartels lijken zo een geaccepteerde vorm van economische ongehoorzaamheid – het kattekwaad van onze markteconomie.
Ten tweede kun je als boze consument toch niets beginnen. De schade is ontzettend moeilijk vast te stellen, en voor een indviduele consument is het de moeite van het actievoeren, laat staan procederen, niet waard. Wie spant er een waslijn om het hoofdkantoor van Henkel om een paar euro?
Toch zou de opbrengst van een collectieve claim aanzienlijk kunnen zijn. Stel de acht getroffen landen zo’n 100 miljoen huishoudens hebben en dat elk huishouden tien euro per jaar teveel heeft betaald aan waspoeder, dan is de collectieve schade 3 miljard euro.
De Consumentenbond pleit dan ook voor de invoering van de collectieve schadevergoeding, en ook de Europese Commissie werkt aan een voorstel (p.5), maar dat zal hoogstwaarschijnlijk bezwijken onder de druk van bedrijven, die, zeggen ze, vrezen voor “misbruik”. Voor alsnog kan de Consumentenbond niet meer dan Unilever oproepen tot het uitdelen van gratis waspoeder aan gedupeerden, waar to dusver geen gehoor aan wordt gegeven.
Youp van ’t Hek, waar ben je?
Reacties (13)
Kan dat misschien in het steunfonds voor Arme Europese Landen met/zonder Begrotingsdiscipline? :D
Schadevergoeding aan alle gedupeerden wordt lastig: wie bewaart nu al zijn supermarkt bonnetjes van de laatste drie jaar? (ja er zullen vast zulke freaks zijn, maar ik in ieder geval niet..)
@carlos – Kan dat niet digitaal? We weten nu toch alles van elkaar, waarom niet de uitgaven aan waspoeder?
Ik was twee jaar geleden in Houston en toen deelde een groot cosmeticamerk,ook veroordeeld, gratis artikelen uit. Daar kan het dus wel.
“Ten tweede kun je als boze consument toch niets beginnen.”
Huismerk-wasmiddel of Euroshopper-wasmiddel wast ook prima. Waarschijnlijk ook door een van die concerns geproduceerd, maar niet zo duur als de merken.
@3: Ik doe mijn supermarktinkopen vrijwel zonder uitzondering cash.
@1: Misschien beter het geld naar rato storten bij de landen zelf (ik neem aan dat de criminele bedrijven verkoopcijfers per land bijhouden). Dan kan zo’n noodlijdende Griekse regering misschien minder snel dat noodfonds nodig hebben.
@5: De meningen zijn er over verdeeld kennelijk: http://www.consumentenbond.nl/test/woning-huishouden/huishouden/wasmiddelen/euroshopper/vloeibaar-wasmiddel
Overigens lukt met me nog steeds om 4 of 5 liter vloeibaar wasmiddel (Color Reus, Dash, toch A-merken) voor 8 euro te scoren, regelmatig in de aanbieding bij een landelijke supermarktketen.
@Paul#3
Ik ben geen digineut (er lopen er op deze stek echter genoeg rond die zich met dergelijk operatorabracadabra elkaar om de oren slaan) maar je kan met een app of slimme kassasystemen (in sommige AH- vestigingen maakt men al 2 jaar gebruik van zo’n blauw laserpistool) naar hartelust systeempjes bedenken zodat er helemaal geen bonnetjes meer aan te pas komen (of kassa’s en kassameisjes). De consument maakt thuis zijn bestelling, kan deze ook jaren bewaren enz. enz., en de super kan zijn voorraadbeheer/ ketenlogistiek nog beter verfijnen/ afstemmen op de vraag…maar wel zodanig dat visueel impulsief koopgedrag natuurlijk zo niet moet worden uitgeschakeld (een flink deel van de omzet)
Maak je echter geen zorgen dat de mogelijkheid van het wel of niet kunnen vormen van een kartel deel zal uit maken van dat slimme systeem…dacht ik in mijn wantrouwen te moeten menen. Als het om geld gaat bent U daar namelijk hoe-dan-ook altijd de Lul.
@7 Ook ik heb geen klachten over de goedkopere waspoeders. Als je niet al te gekke dingen met je kleren doet is volgens mij ieder merk wasmiddel wel toereikend. En als je echt serieuze vlekken hebt, dan is er nog altijd een dopje Vanish… ;)
@8 Briljant! En dan kunnen bedrijven natuurlijk precies bijhouden wat je koopt en gerichte reclames sturen. Natuurlijk kan die informatie ook best gedeeld worden met de AIVD. Kunnen ze je meteen van je bed lichten als je één keer te veel een zak kunstmest koopt. Wat een kansen!
Precies Herman, en iemand die (deze) applicaties dagelijks bouwt EN helemaal thuis is in en hele dossiers bijhoudt m.b.t. de privacy, kan zomaar miljardair worden een soort Bill Gates van de Lage Landen..schiet me zo gauw even niet te binnen wie. Iemand?
Hoeft alleen maar een omslag te maken in zijn hoofd.
iets met wassen in onschuld
Is dat niet het idee van bestuursrechtelijke boetes, de baten vloeien terug in de algemene staatskas waardoor deze inkomsten niet uit belasting gehaald hoeven te worden… Dus indirect een compensatie voor de “leden” van de maatschappij.
@11 precies…ik kon zelf maar niet op een dergelijke bondige samenvatting komen