COLUMN - Het komt niet geheel onverwacht. De minister van Justitie van het nieuwe kabinet-Schoof David van Weel (VVD) wil nagaan of er ‘binnen de grenzen van het demonstratierecht’ ruimte is om beperkingen op te leggen aan demonstranten. Hij wil niet over een inperking van het demonstratierecht spreken, maar wel grenzen stellen. Wat is het verschil, vraag je je af. Een belangrijke reden voor zijn plan: mensen begrijpen niet dat een overmacht aan agenten moet worden ingezet voor demonstranten die zich op de snelweg vastplakken terwijl die agenten elders nodig zijn voor een voetbalwedstrijd of een festival. En de agenten begrijpen het zelf ook niet.
Het is het populisme ten voeten uit. Het volk wil festivals en voetbal. En doorjakkeren op de snelweg. Dus weg met die demonstranten. Dat grondrechten door veel mensen niet goed worden begrepen is niet zo verwonderlijk. Juridische zaken zijn niet altijd even simpel. Maar van een minister van Justitie mag je verwachten dat hij de wet kan uitleggen én verdedigen. En niet dat hij onbegrip beloont met juridisch discutabele maatregelen.
Dat Van Weel de klimaatactivisten noemt in zijn voorbeeld en niet de boeren van zijn coalitiegenoot die zonder veel tegenstand snelwegen mochten blokkeren is ook niet bepaald geruststellend. Kennelijk is deze regering niet vies van het maken van inhoudelijke keuzes terwijl de overheid zich volgens de wet en internationale verdragen juist moet onthouden van bemoeienis met de inhoud en het doel van een demonstratie.
Van een liberaal zou je meer respect verwachten voor vrijheidsrechten. Maar is de coalitiegenoot VVD nog wel liberaal? In het hoofdlijnenakkoord van de coalitie staat dat er een scherper onderscheid gemaakt moet worden tussen ‘(vreedzaam) demonstreren en ordeverstorende acties’. Een passage die de gemiddelde automobilist wel zal bevallen maar die nogal wat problemen kan opleveren als het op uitvoering aankomt. Ten principale verstoren demonstranten altijd de orde. Ze zijn het namelijk niet eens met de bestaande orde en willen dat laten zien. Daar hebben zij volgens artikel 9 van de Grondwet ook het recht toe, al is het niet met alle middelen. ‘De wetgever kan dit recht beperken ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer of ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.’ Daarover gaat de Wet Openbare Manifestaties. En dan is er ook nog altijd het strafrecht om grenzen te stellen. Waarom moet Van Weel hier nu wat aan gaan veranderen?
Voor de huidige regering is het kennelijk allemaal niet voldoende. Maar hoe gaat de fractie-Wilders gevoelige begrippen als ‘vreedzaam’ en ‘wanordelijk’ invullen? Ik denk dat Van Weel het niet makkelijk krijgt met zijn ‘niet-beperkende beperkingsmaatregelen’. De kans op uitglijers is niet uitgesloten als het er vooral om gaat voetballiefhebbers en festivalbezoekers tegemoet te komen en het naar orde snakkende volk gerust te stellen.
Overigens: de agenten die afgelopen weekend zelf in actie kwamen voor een betere pensioenregeling en daarom geen ordehandhavingsactiviteiten op zich namen bij enkele voetbalwedstrijden hebben laten zien dat het ook zonder hen veilig genoeg was rond de stadions.
[overgenomen van Free Flow of Information]
Reacties (6)
” Hij wil niet over een inperking van het demonstratierecht spreken, maar wel grenzen stellen. Wat is het verschil, vraag je je af.”
Eigenlijk kun je meteen een stap verder, want grenzen zijn letterlijk de perimeter van perken.
creatief ideetje vroeg in de ochtend
er zal een ander en beter middel moeten worden bedacht om je stem te laten horen dan te gaan demonstreren want dit heeft duidelijk niet het juiste effect. ontevreden mensen kunnen hun ideeën beter direct uiten en dit via de politieke kanalen uit laten werken. men verenigt zich in de privésfeer en gaat daarna in de Tweede Kamer met de meest goede sprekers aan het werk om de verantwoordelijke ministers te beïnvloeden of te herinneren datgene te laten doen wat hij/zij heeft beloofd. Dit kan allemaal goed worden gemonitord voor het broodnodige bewijs en zou tevens meer gaan lijken op echte democratie. ook vermindert deze gang van zaken de ergernis van andersdenkenden en scheelt tijd, geld en het inzetten van politiemensen die inderdaad heel ander belangrijk werk zouden moeten kunnen uitvoeren.
😫 U dus niet.
u lijkt mij ook niet geschikt
te kort van stof
“de agenten die afgelopen weekend zelf in actie kwamen voor een betere pensioenregeling en daarom geen ordehandhavingsactiviteiten op zich namen bij enkele voetbalwedstrijden hebben laten zien dat het ook zonder hen veilig genoeg was rond de stadions.”
Toch is het eerder regel dan uitzondering dat juist (heel erg specifiek!) voetbalwedstrijden worden aangegrepen om wanordelijkheden (inclusief mishandeling, vandalisme, illegaal afsteken van vuurwerk etc.) te veroorzaken, overigens zelden vanuit een demonstratierecht perspectief (rellen om het rellen en puur tribaal aggressief gedrag) en hoewel het even moet doordringen, kun je er op rekenen dat een deel van de “voetbalfans” na een paar weekenden doorheeft dat de politie niet aanwezig is, hetgeen ze uitleggen als carte blanche om ongestraft iedereen en alles in de stad die ze bezoeken te bewerken.
Waarom worden de maatschappelijke lasten van die wedstrijden nog steeds niet voor honderd procent doorberekend aan de organiserende clubs?
Overigens zou het voor actievoerende politiemensen meer zoden aan de dijk kunnen zetten als ze bij de ontvangst van een of andere buitenlandse hotemetoot op grond van personeelstekort op het laatste moment geen motorescorte kunnen leveren. Dan staat de betreffende minister mooi in zijn hemd en zal in het Kabinet meer vaart zetten om de krenterigheid weg te werken.
Alleen zijn zulke escortes voor veel agenten juist de krenten in de pap, dus dat offer moeten ze wel wíllen brengen.