ELDERS - Met de beste wensen voor een nieuw jaar waarin we eindelijk verlost zijn van Brexit-gedoe. Hopen we.
Vandaag treedt het op 24 december gesloten handelsverdrag tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk in werking. Uit het Britse parlement werd dit keer geen grote tegenstand verwacht. Nationale parlementen komen er nauwelijks aan te pas. Zweden raadpleegde het parlement wel voordat de positieve conclusie van de EU-ambassadeurs kon worden bevestigd.
Het Europarlement praat er later over. Tot 28 februari heet het daarom een tijdelijke deal. Los daarvan is er nog zoveel onduidelijk dat we de Britten nog wel een keer terug zullen zien in Brussel. ‘Er zijn nauwelijks afspraken over de dienstensector, 80 procent van de Britse economie. De cruciale financiële sector verliest de vrije toegang die het nu heeft tot de EU-markt. Ook over samenwerking op het gebied van buitenlands beleid zwijgt het akkoord.’ En hoe zal die ‘onafhankelijke arbitrage’ over handelsgeschillen gaan werken?
Noord-Ierland
Het belangrijkste resultaat van het akkoord is misschien wel dát er een akkoord is, dat een no-deal is voorkomen en daarmee een harde grens tussen Noord-Ierland en de Ierse republiek. Noord-Ierland blijft in de douane-unie en de interne markt van de EU. De grens tussen het Verenigd Koninkrijk en Noord-Ierland ligt qua handel voortaan in de Ierse Zee. Dat brengt een hoop extra bureaucratie met zich mee. Grote bedragen cash geld moeten vooraf worden aangegeven. Reizigers zullen rekening moeten houden met beperkingen en controles. Van Engeland naar Noord-Ierland reizend kan dat zelfs betekenen dat je problemen krijgt met een broodje ham of kaas vanwege de regels voor vlees en melkproducten. In omgekeerde richting zijn er geen problemen. Noord-Ieren die ook een Iers paspoort hebben zullen ook weinig last hebben. De ‘roaming’ afspraken voor mobiele telefoons binnen de EU zijn niet meegenomen in de deal. Britse telecombedrijven zijn niet van plan nieuwe tarieven te gaan heffen, al kunnen ze dat in detoekomst wel gaan doen.
Politiek gesproken is met de nieuwe handelsgrens de kou uit de lucht, maar het is afwachten hoe de Noord-Ieren op depraktische uitwerking zullen reageren. Terwijl de Unionisten vrezen dat Noord-Ierland met zijn aparte status verder afdrijft van Groot-Brittannië, herleeft in republikeinse kring de hoop op één Ierse republiek (met posters Irish Unity: the solution to Brexit). Tussen de hoop van de een en de vrees van de ander ligt het risico van weer oplaaiend geweld.
Erasmus-beurzen
Terwijl de meeste Britse studenten het voortaan kunnen vergeten om te studeren in een EU-lidstaat komt de Ierse republiek de Noord-Ierse studenten tegemoet. Dublin handhaaft voor hen de Erasmusbeurs als ze zich inschrijven in de Ierse republiek. Het is nogal pijnlijk voor studenten elders in het VK, die overigens merendeels tegen de Brexit waren, dat Johnson het juist op dit onderdeel heeft laten afweten in de onderhandelingen. Hij vond Erasmus te duur en kondigde een eigen Britse beurs voor studie in het buitenland aan. Take back control, maar dan wel zuiniger voor de student.
Een nieuw verbond
Volgend jaar op 6 december is het honderd jaar geleden dat een vredesverdrag tussen het Verenigd Koninkrijk en de Republiek Ierland een eind maakte aan de onafhankelijkheidsoorlog. Nadat de EU beide landen in de tweede helft van de vorige eeuw dichterbij elkaar bracht komt er nu dus weer een scheiding met onbekende gevolgen. In de Irish Times ziet Jane Morrice, voormalig vice-voorzitter van het Europees Economisch en Sociaal Comité en plaatsvervangend voorzitter van het Noord-Ierse parlement perspectieven voor nieuwe verhoudingen in de onafhankelijkheid van Schotland:
Een onafhankelijk Schotland dat met open armen in de EU wordt verwelkomd, zou Engeland en Wales achterlaten als een kip zonder kop, afgesneden van hun naaste buren, geïsoleerd en alleen. Het zou ook Noord-Ierland op een punt achterlaten dat gevoeliger is dan ooit voor toenemende druk om op weg te gaan naar een gedeeld of verenigd Ierland. Als dat het geval zou zijn, zou de mogelijkheid dat de drie landen die het EU-lidmaatschap steunen, samenkomen om een overeenkomst te sluiten tussen Schotland, Ierland en Noord-Ierland een waardig alternatief zijn.
Zowel in Schotland als in Noord-Ierland stemde in 2016 een meerderheid voor handhaving van het lidmaatschap van de EU. Het nieuwe verbond dat Morrice voor zich ziet zou Engeland en Wales, de delen van het VK die in meerderheid voor Leave stemden, verder isoleren. En het zou Ierland weer uit een – minstens geografisch- geïsoleerde positie halen.
Reacties (16)
“Nationale parlementen komen er nauwelijks aan te pas.”
Ik zou dat niet te hard roepen. Alle nationale parlementen van de EU moeten dit verdrag namelijk nog goedkeuren en als we ze maar genoeg tegen de haren instrijken, wordt de kans dat er eentje gaat tegenstemmen alleen maar groter. En dan zijn de peren pas echt gebakken.
Ik heb begrepen dat het hier om een handelsverdrag gaat dat de EU als Unie sluit en dat de goedkeuring afhankelijk is van de Raad, hier vertegenwoordigd door de EU-ambassadeurs, en het Europees parlement. Kennelijk heeft Zweden andere regels. Maar het Nederlandse parlement heeft zich bij de steun van Blok al neergelegd.
Je hebt gelijk. Overigens betekent dat nog steeds niet dat parlementen (volledig) buiten spel staan. Ze kunnen natuurlijk altijd hun regeringen dwingen tegen te stemmen in de Raad.
Is unanieme instemming vereist? Ik dacht dat stemmingen in de Europese raad van ministers (van buitenlandse zaken) geheim zijn, en dat een minister dus iets anders stemmen kan dan hij beloofde.
Vanaf vandaag zitten we met de bizarre situatie dat de praktische lingua franca in de EU nog steeds de taal van dat perfide Albion is. Gaat Brussel nu overschakelen naar het Gaelic, of gaat de EU eindelijk eens werk maken van een beter onderwijs in de eigen vreemde talen?
Ow, dat was een mooie voor de voorspellingen geweest: Geen van beide gaat in 2021 gebeuren.
Het is juist mooi als je een taal hanteert die geen van de grote staten (Fr, Ger) als moedertaal heeft.
Bovendien heb je met grootmachten als China en de VS te maken, dan is Engels wel een voordeel.
De Belgen zullen dat zeker beamen (Het Belgische Covid19-dashboard is in het Engels) en allemaal aan het Litouws of Luxemburgs zou de scholingscapaciteit in die talen op tilt doen slaan.
Mijn achterliggende gedacht is vooral dat Europa (en zeker Nederland) wel eens wat minder naar de Angelsaksische wereld mag kijken en meer naar elkaar. Terwijl Duits pas vanaf het tweede jaar van het voortgezet onderwijs wordt gegeven, krijgen de kinderen op de basisschool al Engels. Daar zullen op het ministerie indertijd overtuigende redenen voor zijn, maar het voelt anno nu toch scheef. Duitsland is onze belangrijkste handelspartner en Engeland heeft zichzelf op een zijspoor gezet.
Het Engels is wel de taal die de meeste Europeanen beheersen, en zelfs de meest gesproken taal van Ierland.
Maar we kunnen wel besluiten dat “half three” 2:30 is en niet 3:30 (als de Ieren het ermee eens zijn…).
Of dat de spelling consekwenter worden moet.
de = een verleden, een = een toekomst, iets nieuws (geen prospectief).
Een onafhankelijk Schotland dat met een open armen in de EU wordt verwelkomd, zou een Engeland en een Wales achterlaten als een kip zonder een kop, afgesneden van hun naaste buren, geïsoleerd en alleen. Het zou ook een Noord-Ierland op een punt achterlaten dat gevoeliger is dan ooit voor een toenemende druk om op een weg te gaan naar een gedeeld of een verenigd Ierland. Als dat het geval zou zijn, zou de mogelijkheid dat de drie landen die het EU-lidmaatschap steunen, samenkomen om een overeenkomst te sluiten tussen een Schotland, een Ierland en een Noord-Ierland een waardig alternatief zijn.
Kijk, nu is het geschreven en het interesseert verder niemand.
Met de UK nog in de EU zou Spanje vanwege Catalonië een onafhankelijk Schotland nooit hebben kunnen/willen steunen. Maar die kaarten liggen nu ook anders. Gibraltar blijft al in de Schengen-zone. Een kakelvers, maar reeds onafhankelijk Schotland zou wel eens ‘sneller dan Turkije’ erbij kunnen.
Als ze dat tzt maar niet met doedelzakken gaan vieren.
Engeland had toch al een eigen munt en je paspoort moest je 9 van de 10 keer ook al alten zien, wat dat betreft veranderd er niet veel. voor Noord Ierland is het onhandig, maar daar woont nog geen 3% van de bevolking dus dat zal ook niet heel veel problemen opleveren dat is net zo iets als voor ons de ABC eilanden. Ik ben die grens overgestoken toen Schengen nog niet bestond en dat gaf toen ook geen enkel probleem.
De financiële sector zit voor een groot deel in dollars dus dat draait gewoon door. Ze raken weliswaar de vrije toegang tot de EU kwijt, maar het verlost ze ook van een heleboel regeltjes, De Zwitserse financiële sector heeft die positie nooit windeieren gelegd en Boris zal er alles aan doen om Londen in een soortgelijke positie te manoeuvreren.
Ik lees dat er 2x zoveel studenten met de Erasmus naar de UK gingen dan andersom, ze hebben daar een ruim en goed aanbod aan alle mogelijke universiteiten dus ze zijn makkelijk zelfvoorzienend. De verliezers zijn hier vooral de EU studenten die Cambridge en Oxford aan hun neus voorbij zien gaan.
Wat de kosten/baten van de Brexit zijn is zo complex dat dat nu nog niet te overzien is, ik denk dat het resultaat uiteindelijk neutraal of licht positief is. In dat laatste geval gaan de kiezers in de netto betalende landen zich ook achter de oren krabben en kan de EU met het wegpesten van de Britten wel eens het paard van Troje binnengehaald hebben.
Het wegpesten van de Britten? Leg uit, want volgens mij werd de Britten in vele opzichten een uitzonderingspositie gegund binnen de EU.
Dat bedoel ik maar: Ik acht het zeer wel mogelijk dat de Britten over tien, twintig jaar op hangende pootjes terug in de EU willen (de brexitboomers zijn dan allemaal wel de pijp uit), maar ik mag toch hopen dat het soort begunstigingen zoals Maggie die indertijd eruit gesleept heeft dan wel achterwege blijven.
Wegpesten is Trumpiaans.
In plaats van “we hebben tientallen jaren dwarsgelegen en zijn er lekker uit gestapt” zegt LR “we zijn weggepest”.
We zullen nog niet van het Brexit-gedoe af zijn.
Het VK en de EU andere standaarden gaan hanteren voor de kwaliteit van producten (of de manier van produceren) en mogen dan ook heffingen invoeren.
Daarover kan nog wel eens ruzie komen.
Overigens is het een goed principe dat de EU heffingen kan invoeren als in een buitenland geproduceerd wordt voor een te laag loon, of op een meer vervuilende manier.