Kunst op Zondag | Bij associatie

Denkt u wel eens bij het zien van een kunstwerk dat u de naam van de kunstenaar meent te weten en heeft u het dan toch mis? Mij overkwam dat bij het zien van één van de wandkleden die momenteel bij de Textiel Biënnale 2019 in Museum Rijswijk is te zien. Het gaat om dit wandkleed:

Paul Yore – Let Us Not Die From Habit, 2018.

De naam had ik  fout, de associatie lijkt logisch. Paul Yore’s “sociaal commentaar” op de samenleving heeft namelijk wel wat overeenkomsten met die van Grayson Perry (in 2017 in Kunst op Zondag aan bod geweest).

Grayson Perry – Map of Truths and Beliefs, 2011.

Dat kan gebeuren als meerdere kunstenaars eenzelfde concept hanteren.

Bij twee andere kunstenaars, van wie op de Textiel Biënnale wandkleden zijn te zien, had ik de associatie minder sterk omdat hun stijl veel meer verschilde met die van Perry (en dus ook Yore).

Lawrence James Bailey – Behind the bushes, 2019.

Kayla Mattes – I will not, 2018.

Kayla Mattes – detail I will not, 2018.

Ook bij het zien van de transparante hoofddeksels en jurk van Monika Supé doemde een associatie op. Niet zo heel direct als bij het wandkleed van Paul Yore, meer als “oh ja, er is nog meer transparante textielkunst”. Nu te zien (t/m 29 september) in museum Voorlinden: De doorzichtige, textiele architectuur van Do Ho Suh (ook in 2017 bij ons aanwezig samen met Ernesto Neto, van wie ook een stuk in museum Voorlinden staat).

Monika Supé – Kopfmäntel, 2017, installation view Rijswijk

Monika Supé – Kleiderkörper I, 2015.

Er is meer dan alleen wandkleden en doorkijkjes, want Museum Rijswijk is er, evenals in 2017, opnieuw in geslaagd een bijzonder fraaie internationale expositie met 22 kunstenaars samen te stellen. Op stoffen van uiteenlopende soorten wordt geweven, bedrukt, beplakt, geknoopt, geborduurd, gehaakt, genaaid en gestikt. Hier wat resultaten. Disclaimer: om de fraaie finesses te zien, moet u echt in het museum zijn.

Nigel Cheney – Family Portrait, 2017.

Marianne Thoermer – Crying Carpet, 2018.

Ana Barboza Gubo – Forest Fabric, 2018.

Museum Rijswijk is één van de vele kleinere musea die, ondanks toenemende bezoekersaantallen, lang onzeker was over haar voortbestaan. Voorlopig blijft dat zo, want een lening van 751 duizend euro is natuurlijk geen enkele garantie dat het museum op kan boksen tegen het overige museale aanbod in haar regio (o.a. Gemeentemuseum Den Haag, Kunsthal Rotterdam).

Zolang ze er nog zijn: bezoek de kleinere musea. Het is er doorgaans heel prettig kunst kijken, dankzij de kleinschaligheid.

De Rijswijkse Textiel Biënnale duurt nog tot en met 6 oktober 2019 (alert: houders van de museumjaarkaart betalen een toeslag van drie euro).

En tot slot: mocht u de Textiel Biënnale gaan bezoeken, mail het dan naar kunstopzondag (at) sargasso.nl Misschien kunnen we elkaar ontmoeten en samen wat associëren bij het aanschouwen van de kunstwerken.