Baby’s die niet huilen horen het verschil tussen Frans en Arabisch

NIEUWS - Kinderen van een paar uur oud kunnen hun moedertaal al herkennen! Het is misschien geen zwaartekrachtsgolf, maar een dit weekeinde online geplaatst artikel uit Neuropsychologia – de officiële verschijningsdatum is pas in april – zorgde in ieder geval wel voor een rimpeling.

Een paar uur oud! Hoe weten we dat? Het is de onderzoekers gelukt door op een vernuftige manier nieuwe experimentele technieken in te zetten.

Om te beginnen kun je tegenwoordig vrij gemakkelijk en zonder al te veel belasting in iemands hersenen kijken, of in ieder geval zien waar relatief veel activiteit plaatsvindt. Je hoeft er alleen een bandje om het hoofdje te doen. En er zijn kennelijk genoeg ouders die zoiets geen probleem vinden, voor de wetenschap.

Alleen rijst dan natuurlijk wel de volgende vraag: hoe merk je dat het kind zijn moedertaal hoort?
Ook daarvoor ontwikkelden de onderzoekers een vernuftige techniek. Ze namen een tweetalige vrouw die het kind nooit eerder gehoord had en die even vloeiend Frans – de moedertaal van de kinderen – als Arabisch – een volkomen onbekende taal – sprak. In beide talen las ze het verhaal van Sneeuwwitje voor. De zuigelingen luisterden naar een van de verhalen óf naar een achterstevoren afgespeeld fragment in een van die talen.

De resultaten laten zien dat kinderen inderdaad verschil maken tussen hun moedertaal en een vreemde taal – maar ook dat ze verschil horen tussen die vreemde taal en achterstevoren afgespeelde spraak. Ze horen dus wel dat die vreemde taal een taal is, en niet zomaar wat klanken.

Het Frans, de moedertaal, maakt vooral de linkerhersenhelft actief. Ook bij pasgeborenen zit daar dus al het centrum van de taalverwerking. Naar het Arabisch wordt vooral met rechts geluisterd – waar onder andere het centrum zit dat de zinsmelodie en andere globale eigenschappen van spraakgeluid worden verwerkt. Wanneer de taal achterstevoren zijn gedraaid, zijn ineens beide gebieden actief; dat is vermoedelijk een teken dat de tere kinderziel er geen chocola van kan maken.

Naast al deze waanzinnig interessante informatie – het is op zijn minst weer een aanwijzing dat kinderen al in de moederschoot bezig zijn om hun moedertaal te leren en dat de hersenen zich al heel vroeg specialiseren – bevat het artikel in Neuropsychology ook nog een van de schattigste zinnen wetenschappelijk proza aller tijden:

Two newborns were excluded because their data revealed motion-related artifacts due to crying during fNIRS recording.

Wat zullen die kinderen er later spijt van krijgen dat ze deze kans hebben gemist om bij te dragen aan een nieuw wetenschappelijk inzicht!

Via Neder-L.