Schaamteloos genieten

OPINIE - De recent overleden Menno Buch heeft de Nederlandse televisiekijker in Seks voor de Büch vergast op de vreemde seksuele geneugten van onze landgenoten. Wat mij aan bizarre beelden is bijgebleven van die serie ‘waar niemand naar kijkt en iedereen over spreekt’: een jongen die masturbeerde op bromfietsen en een man die over zich heen liet lopen door een vrouw in naaldhakken.

Iedereen heeft zo zijn fetisj. Ik ken mensen die graag begluurd willen worden en daar dan ook veel gelegenheid toe geven. Wie weet droomt uw buurman er wel van om door u in het park uitgelaten te worden, als een hondje aan de lijn, en dat-ie dan een stout hondje is. En wie weet zit de collectante van de Nierstichting ‘s avonds met haar hand in haar broekje naar Mart Smeets te kijken. En ja, je hebt er ook, zo ondervond men onlangs bij de Volkskrant, die geilen op kinderen.

Seksuele verlangens zijn niet controleerbaar. Je ziet iets wat je een prikkel geeft en daar kun je niks aan doen. Dat zoiets ‘zondig’ of ‘vies’ is, daar moeten we nu toch echt vanaf – het gebeurt je gewoon. Pas als de collectante van de Nierstichting Smeets gaat stalken, als de buurman met een riem om zijn nek op handen en voeten in je tuin staat te pissen en als onze stiekeme kinderbroekjesgeiler in de auto naar Bilthoven stapt, gaat het mis. De Volkskrant had dan ook de lokatie niet moeten vermelden. Vreemd dat de ombudsvrouw en de klagers dat gemist hebben.

De Nederlandse wet, zo stelt de ombudsvrouw van de Volkskrant, geeft ouders de mogelijkheid om zich na publicatie op het portretrecht te beroepen zodat de rechter een afweging kan maken. De Italiaanse wet verbiedt simpelweg het herkenbaar in beeld brengen van kinderen zonder toestemming van hun ouders. Daar wordt niet actief op ingegrepen, maar bij een klacht hoeft de rechter geen afweging over nieuwswaarde te maken. En laten we wel wezen: de gezichtjes van deze meisjes hebben geen nieuwswaarde. Kindergezichtjes hebben maar heel zelden nieuwswaarde. Ik prefereer de Italiaanse boven de Nederlandse wet: de privacy van kinderen is hier altijd belangrijker dan een eventuele nieuwswaarde.

Maar als we de meisjes onherkenbaar zouden maken, blijft dat broekje nog altijd in beeld. En dat brengt me op iets anders: denkt u bij die springende meisjes aan seks? Ik niet. De ‘verontruste lezers’ van de Volkskrant kennelijk wel. Het doet me denken aan de Amerikaan die me uitlegde waarom hij zo boos was vanwege het beruchte Superbowl halftime-incident waar de tepel van Janet Jackson korte tijd enigszins zichtbaar werd. ‘Ik wil niet dat mijn neefje van drie dat ziet!’

Dat is het probleem: wij projecteren onze seksuele driften op kinderen. De verontruste lezers van de Volkskrant zien een broekje en denken aan seks. De Amerikaanse oom ziet een tepel en denkt aan seks. De kinderen zelf zijn zich van geen ‘kwaad’ bewust. Misschien moeten we ons wat meer gaan inspannen om dat zo te laten, en ze niet lastig te vallen met de problemen van wie de puberteit reeds gepasseerd is. Als alles goed gaat, komt die tijd voor hen vanzelf. En dan hoop ik dat ze in een wereld kunnen leven waar ze letterlijk schaamteloos van hun seksuele verlangens kunnen genieten. Zo lang ze er niemand anders mee lastigvallen.