COLUMN - Prostitutie is flink aan banden gelegd. De tippelzones zijn gesloten, veel ramen op en rond de Wallen zijn dicht, raamverhuurders moeten intakegesprekken houden met de sekswerkers om te bepalen of zij uit vrije wil handelen. De vrouwen zelf is een registratieplicht opgelegd, en er dreigt een taaltoets.
Alles gebeurt met nobele doelstellingen: in de prostitutie vindt nogal wat uitbuiting plaats. Zeker bij de Oost-Europese vrouwen die hier werken, is geregeld sprake van vrouwenhandel. De vrouwen worden onder valse voorwendselen hier naartoe gelokt, hun paspoort wordt ze afgenomen, ze worden gechanteerd dat hun thuisfront wordt ingelicht over hun huidige werk, vluchten gaat haast niet, en hun inkomsten gaan regelrecht naar hun uitbuiters.
Maar sluiting van ramen of gedoogzones en nog meer regulering is niet de weg om deze groep bij te staan. Daarmee maak je het vooral de vrouwen moeilijk die prostitutie als tijdelijke job of als bijbaantje hebben: wanneer de baten voor hen niet langer opwegen tegen de kosten, hangen ze hun G-string in de wilgen. Ze moeten steeds meer betalen voor een raam en hebben weinig zin om zich als prostituee te registreren, want dan zitten ze de rest van hun leven, in al hun transacties met de overheid, aan dat stigma vast. Je jaagt dus bij uitstek die vrouwen uit het vak voor wie prostitutie nu wél een vrijwillige keuze was.
De overheid heeft de afgelopen jaren het aanbod zodoende danig beperkt, en heeft daarbij en passant het beste deel van de sekswerkers vrijwel uitgerangeerd. De vraag blijft echter in stand, en die blijkt akelig slecht te beïnvloeden.
Zodat de navrante situatie is ontstaan dat de overheid eigenhandig schaarste heeft gecreëerd en daarmee de markt blokkeert. En, zoals bij elke opgelegde schaarste, zijn het de hele en halve criminelen die in het gat springen. Mannen die geregeld een vrachtwagen vrouwen naar Nederland halen om ze hier tot prostitutie te dwingen, of beter gezegd: ze voor een habbekrats op dagelijkse basis door de klanten te laten verkrachten.
Mensenhandelaars zijn de kiloknalllers van de prostitutie.
De nieuwe prostitutie onttrekt zich aan het oog van de buitenwereld: de vrouwen worden per auto tussen klanten en hun gevangenis gereden; ze wonen in buitenwijken in illegale bordelen; er zijn stiekeme afwerkplekken ontstaan, verstopt in keurige woonwijkjes. Momenteel is er commotie over Nieuw-West, waar een deel wat van deze georganiseerde mensenhandel- annex prostitutie naartoe is verhuisd.
De vrouwen worden met man en macht uit het zicht van de overheid worden gehouden; kónden ze maar naar de Wallen. Daar hadden ze elkaar wellicht nog een handje kunnen helpen, en daar houden de sekswerkers elkaar tenminste een beetje in het oog.
Kiloknallers bestrijd je niet door prostitutie te verbieden, dat lukt je toch niet. Je kunt beter de verkoop van goed vlees ruimhartig gedogen.
Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.
Reacties (12)
Het allerergste is dat het een bewust gecreëerd probleem is. Organisaties als De Rode Draad (inmiddels opgeheven) hebben ontzettend duidelijk laten weten dat zich een ramp zou voltrekken.
Door mensen hun inkomstenvoorziening, hoe weerzinwekkend deze ook mag zijn, af te pakken, help je die mensen van de regen in de drup.
Wat is het alternatief dat de overheid aan deze vrouwen biedt? Als je, overheid zijnde, tegen prostitutie bent, moet je mijns inziens er eerst voor zorgen dat er geen noodzaak bestaat om daarin te werken.
Een perfect systeem bestaat hier niet. Wat mij betreft is een veilig bezoek aan de wallen (waarbij je met zekerheid weet dat je niet aan uitbuiting helpt) veel registratie en papierwerk waard. Als stad, bezoeker of als Nederlander wil je geen oogje dicht hoeven knijpen voor mensenhandel.
Het ontstaan van alternatieve illegale prostitutie is dan wel te voorspellen. Is er dan niet met de politie samengewerkt om dit keihard af te kappen?
@3: “veel registratie en papierwerk waard. “
Jij hebt makkelijk praten als klant, jij hebt immers (in tegenstelling tot prostitués) geen last van registratie en papierwinkel.
@4: totdat al je bezoekjes gedumpt worden.
Iedereen had kunnen weten dat het hele circuit ondergronds zou gaan.
Een beroep, als je het een beroep wilt noemen, zo oud als de wereld, en ineens denkt men hier te lande daar een einde aan te kunnen maken.
Sterker nog, ook porno dreigt verboden te worden.
Mij meldde ook iemand dat, stel dat het zou lukken de prostitutie geheel af te schaffen, het voor alle vrouwen maar het veiligst zou zijn niet meer ’s avonds de straat op te gaan.
Die iemand is psychiater in een opvangtehuis voor verkrachte vrouwen, dus ik neem aan dat ze de problematiek kent.
Ik kan nu wel gaan fulmineren tegen de mannekes die gebruik maken van hoeren en internetporno, maar dat zou al net zo debielig zijn als ageren tegen het feit dat de mens is uitgerust met nogal wat bijna onbedwingbare driften.
Geef de schuld maar aan de schepper als je perse iemand de schuld wilt geven.
@3 “Veilige Wallen is de papierwinkel waard”. Begrijp ik je dan goed dat als een prostituee zich niet voor de rest van haar leven op een lijst van (ex-)prostituee wil laten zetten, dat ze dan ook geen recht heeft op een veilige werkplek?
@6
Waarom zou je? De vraag is niet het probleem. Zolang vrouwen daar vrijwillig werken, is er niks aan de hand. De vraag is, waarom is dat zo moeilijk te handhaven?
“…nog meer regulering is niet de weg om… ”
De weg om? The way to? Sorry dat ik de taalnazi speel, maar je zou toch hopen dat een redacteur bij het Parool dit soort gebbetjes eruit vist.
En de g-string wordt “aan de wilgen” gehangen, hoewel er “in” natuurlijk wel meer tot de verbeelding spreekt.
@3:
Er wordt niet goed beargumenteerd waarom prostitutie precies zoveel extra regulering nodig heeft. Het sociale stigma, niet mensenhandel (door wazige definities is er op papier meer mensenhandel dan in de praktijk), is altijd het grootste probleem van prostituees geweest en daar helpt veel voorgestelde regulering niet bepaald mee.
De reden dat dit allemaal zo voort ettert is dat veel politici eigenlijk gewoon helemaal van de prostitutie af willen en geen journalist die naar de visie van een politicus durft te vragen.
Blijkbaar is op dit moment mensenhandel een grote zorg. Ik ben het eens met de schrijfster van deze column dat veel regelgeving de situatie net per se beter maakt. Niets doen lijkt me ook geen optie, ik had graag een alternatieve oplossing voor dit probleem gehoord
of beter gezegd: ze voor een habbekrats op dagelijkse basis door de klanten te laten verkrachten
Dat is slechter gezegd. Want verkrachten is een vrouw met geweld dwingen tot seks terwijl ze duidelijk laat weten dat niet willen. Dat is bij deze illegale prostitutie doorgaans niet het geval. Het probleem van deze stigmatisering is dat als je klanten bij voorbaat wegzet als misdadigers je niet tegelijkertijd een beroep op ze kan doen om misstanden te melden.
@11:
Inderdaad, illegale prostitutie kan varieren van een formuliertje te laat hebben opgestuurd tot gewelddadige mensenhandel, het is een veel te brede term.