Weer een icon gesneuveld. Eerst de flagrante schending van de mensenrechten door de VS in de Abu Graib gevangenis, in Guantanamo Bay, en door de renditionpraktijken van de CIA, vervolgens de financiele crisis, nu ook nog de meest recente film van James Bond: Quantum of Solace (zie trailer: http://www.007.com/). Deze laatste Bondfilm blijkt prima te passen bij deze reeks teleurstellingen en (morele) faillissementen. James Bond films zijn altijd een soort afspiegeling van de internationale verhoudingen, technologische ontwikkelingen, en maatschappelijke sentimenten. Dat alles verpakt tot entertainment; met James Bond als ongenaakbare held, met een zekere stijl, en daarbij omringd door allerlei luxe en door wegwerpvrouwen. Tot eind jaren tachtig speelden de James Bond avonturen zich veelal af tegen de achtergrond van de Koude Oorlog, met kwaardaardige communisten in de hoofdrol die de wereld dreigden te vernietigen.
Later trok James Bond vooral ten strijde tegen de georganiseerde misdaad. Dat is ook nu weer het geval, met Daniel Craig voor de tweede keer als James Bond in de hoofdrol. Met Casino Royale – de eerste film met Daniel Graig (2006) – is de hele serie van Ian Fleming opnieuw gestart, maar dan met meer dan een nieuw sausje. De films zijn harder, met meer bloed, James Bond is cynischer, meedogenloos en maakt ook nog fouten.
Bond is nu een onaantastbare eenling die nauwelijks in de hand kan worden gehouden door MI6, de Engelse geheime dienst waar Bond werknemer van is. In Quantum of Solace zijn mensenlevens niet veel waard, dat is duidelijk, en James Bond schroomt ook niet voor standrechtelijke executies, die blijken namelijk best wel praktisch te zijn in de hectiek die hij veroorzaakt.
In feite is deze Bond-film – helaas – dus een voortzetting van de oude vertrouwde lijn en ook nu een afspiegeling van maatschappelijke sentimenten, en (internationale) omgangsvormen. De verloedering heeft nu dus ook James Bond bereikt, dat is jammer. Wie weet gaat het beter met Bond – en dus ook met ons – in 2010.
Mijn held is gesneuveld
Foto:
Reacties (16)
wat grappig, ik las vandaag nog een recensie uit een totaal onverwachte hoek: Juan Cole.
de eerste Bond waarin de USoA geen hoofdrol in positieve zin meer speelt, is mijn lichtzinnige samenvatting.
hier de bijdrage.
overigens maal ik er persoonlijk niet om of in dit soort immer überdomme schiet-knal-boem-films iets diep-cultureels fenomeneert, het blijft vermaak voor de ongeletterde massa.
“voortzetting van de oude vertrouwde lijn” die kan ik niet vatten, maar zoals U stelt tis niks meer dan een Rambo Xi.
Maar het is mijn idee dat deze bond een weerspiegeling is van hoe het nu “gaat” en eigenlijk ook altijd ging.
Hmm.. de Koude Oorlog was ook bijzonder vies, aan beide kanten. Als Bond inderdaad “weinig waarde hecht aan een mensenleven en fouten maakt” (want heb de film niet gezien), dan lijkt het mij een volwassener film dan al zijn voorgangers. Dat is voor mij een pluspunt.
Dus Bond was eerst een icoon, nu wordt de oude vertrouwde lijn voortgezet….dus alles bij hetzelfde gebleven. En toch is je held gesneuveld? Ik niet begrijpen…
Graig?
De bioscoop is 45 kilometer kachelen kost je met 4 man een klein kapitaal aan entrée.
Heb hem verleden week thuis gezien, was wel te verteren.
My name is Torrent, Bit torrent.
wat een maatschappijkritisch-bagger verhaal met een link naar een goedkope treeler van een commerciëele blockbuster hier doet
pfrrblrr.
As of 9 November 2008, global box office totals for Quantum of Solace were almost $161 million (£ 103 million), placing the Bond series ahead of the Harry Potter film series even when not adjusting for inflation.
Wij lusten er dus wel pap van.
Heb de film hier in China gezien en vraag me nog steeds of waar hij nu eigenlijk over ging. Het engels was goed te doen, maar het tegenwoordig spreekt bond ook regelmatig Spaans(?).
Veder dienen sommige zuid amerikaanse landen blijkbaar iets doen aan de brandveiligheid van hun hotels.
Rare golflengtes zie ik hier. Prima postje.
Ach, een geheim agent die je held niet meer is kan geen kwaad moet je maar denken. Volwassenwording. Het besef dat overheid niet alles is. En inderdaad, het failliet van VS en UK.
@Hema: in NL 45 km voor een bios? Laat mee niet lachen.
Doe je huiswerk wat beter. In de originele boeken van Fleming was Bond juist een cynische moordenaar. De films hebben een poesje van hem gemaakt. De nieuwe hardere bond is helemaal in de lijn van Fleming
redelijk onderhoudende film, hier in buenos aires stelde de ‘ongeletterde massa’ (@postje 1: jij bent natuurlijk een echte intellectueel) het Spaans enorm op prijs. Ook actueel om een coupe in Bolivia als decor te nemen, minder onwaarschijnlijk dan enig ander gegeven in een bond-film tot nu toe.
@6: bios is 15 minuten lopen (relaxed wandeltempo) hier vandaan. Twee kaartjes plus popcorn: 6 euro.
“Ook actueel om een coupe in Bolivia als decor te nemen, minder onwaarschijnlijk dan enig ander gegeven in een bond-film tot nu toe.”
Nounou, actueel… Juist de afgelopen paar decennia was het enorm rustig in Bolivia, waardoor het gemiddeld aantal coups per jaar onder de 1 dreigt te gaan zakken!
Met de ‘briljante’ casting van de heer Daniel Craig en de totale diswaardering voor het op zichzelf staande Bond genre, is de epische 007-filmreeks helaas gedegradeert tot een 13 in een dozijn Hollywood-knaller.
Een villain als hoofdrolspeler, geen Q meer(of zelfs een John Cleese), geen Moneypenny, zonder DE one-liner van Bond. Wat is er nog heilig tegenwoordig..
N.b. Ik realiseer me dat het ‘maar’ over een film gaat :)
Bond is de laatste jaren minder humoristisch geworden.
De epische 007-filmreeks hield al op te bestaan met films als Moonraker, waarin een clown met met hyperactieve wenkbrauwen zijn obe liners mocht debiteren.
In de jaren ’80 volgden meer variaties en het karakter van Bond sneeuwde volledig onder in een voorspelbare verhaallijn. Kortom, dreiging van een ramp, een klusje voor Bond die het tegen een schurk opneemt en aan het einde de Bond girl verschalkt.
Casino Royale was Bond Born Again. Koelbloedig, geen poespas, een man van vlees en bloed. Quantum of Solace biedt in vergelijking veel meer actie scenes, maar die staan in dienst van de verhaallijn in plaats van andersom.
Craig laat Bond zien zoals Bond bedoeld is. Een killer met een goede opvoeding, niet emotieloos, maar zeker geen sissy boy. Het is een puritische wende.
Fleming schiep een fictieve wereld die de sfeer van de koude oorlog weergaf, ook al speelden de Russen later geen rol meer. De huidige producers en regisseur hebben ook dat principe goed begrepen. De wereld van Bond laat de dreiging zien van een corporatisme dat bananenrepubliekjes zonder scrupules manipuleert.
De CIA zijn in deze wereld niet meer de “goejen”. Dat brengt Bonds oude maatje, Felix leiter in een precair parket, maar ook dat wordt subtiel (nou ja, wat is subtiel) opgelost. Gaat zien deze film. Je hebt Q niet nodig als je een Aston Martin op volle vaart door Italiaans haarspeldbochten kunt gooien.
De laatste twee Bond films spelen zich af voor de andere films, maar worden niet echt als prequel gezien eerder een ‘vernieuwing’ van de Bond franchise en spelen zich af in een andere tijdlijn ten opzichte van de vorige Bond films.
Vandaar dat Bond in deze films M al als baas heeft terwijl hij volgens de oude films M pas later in zijn carriere ontmoet.
In de volgende Bond film zullen Moneypenny en Q naar alle waarschijnlijkheid weer opduiken.