De kersverse Braziliaanse president Roussef is een te benijden staatshoofd. Ze deint lekker mee op de golf van populariteit van haar voorganger Lula da Silva en de economie van haar land raast als een tierelier (7,2% groei vorig jaar). Er is geld, er is mandaat, er zijn mogelijkheden om een hele regio naar haar hand te zetten. Toch maakte ze een klein slippertje in een ruwe schets van haar buitenlandbeleid, die ze gisteren in Rio de Janeiro gaf.
Roussef gaf aan dat haar buitenlandbeleid de komende jaren twee speerpunten heeft: de mede-BRIC landen (India, China en Rusland) en Zuid-Amerika. Centraal-Amerika en Noord-Amerika hebben niet haar prioriteit. Roussef wil het robuuste handelsoverschot van Mercosur, een succesvol handelsverdrag tussen verschillende Zuid-Amerikaanse landen, verder gaan uitbouwen en de relaties met Rusland, China en India versterken.
Op zich niets mis mee. Brazilië probeerde onder Lula al actief zijn positie als regionale grootmacht uit te bouwen, en dat is logisch. Het is het grootste, dichtstbevolkte en economische sterkste land van Latijns-Amerika. Brazilië has it all: enorme reserves aan natuurlijke grondstoffen, een steeds kapitaalkrachtiger interne markt, een robuuste industrie die zich snel ontwikkelt, een succesvol armoedebeleid en de flair van een wereldmacht in wording.
Hemelbestorming
Toch is het opmerkelijk dat de presidente Mexico niet als prioriteit noemde in haar aanstaande hemelbestroming. Tuurlijk, Mexico is veel meer op de Verenigde Staten gericht dan op Zuid-Amerika. En Mexico heeft, in tegenstelling tot O Brasil, te maken met een krakende, stagnerende economie die weliswaar groeit, maar weinig structurele vooruitgang boekt. Mexico heeft te maken met een extreme geweldsgolf, een vastgeroeste interne markt die wordt beheerst door monopolistische bedrijven, een grote regeldruk en een veel corruptie.
Maar wat Mexico ook heeft, is de tweede economie van Latijns-Amerika, na Brazilië. En Mexico heeft enorme onontgonnen olievelden in de Golf van Mexico, waar het aan alle kanten krakende en piepende staatsoliebedrijf Pemex vooralsnog weinig mee kan. Mexico heeft uitstekende toegang tot de markt in de VS en grote invloed op wat er in Centraal-Amerika gebeurt.
Petrobras
Vooral de grondstoffen zijn belangrijk. Hoewel Pemex symbool staat voor de autonomie en nationale trots van Mexico, is het bedrijf corrupt en inefficiënt. Geld en technologie om de gigantische olievelden in de Golf te ontginnen ontbreken, en de olievelden die nu in gebruik zijn, zijn door overexploitatie over een jaar of 10 leeg. Brazilië heeft Petrobras, een efficiënte en robuuste semi-private oliemaatschappij die, in tegenstelling tot Pemex, de laatste jaren met groeiend succes de productie heeft doen stijgen. Petrobras is modern, innovatief en winstgevend.
Er gaan al enkele jaren in Mexico stemmen op om de oliemarkt gedeeltelijk open te breken. Pemex heeft een volledig monopolie in de exploitatie van de nationale oliemarkt. Beslissingen over het bedrijf worden in het Mexicaanse congres genomen. De oliemarkt helemaal privatiseren is tegen het zere been van de nationale trots, maar voor exploratie en ontginning van nieuwe velden is private (buitenlandse) steun onontbeerlijk. Voor Mexico is dat van levensbelang, omdat het nationale inkomen nog steeds in hoge mate door olie wordt beheerst.
Leiderspositie
Roussef zou er goed aan doen de komende jaren daarom stevig in onderhandeling te gaan en te gaan lobbyen met de Mexicaanse politiek. Over een gedeeltelijke privatisering van de Mexicaanse oliemarkt. Over een gezamelijke Braziliaans-Mexicaanse aanpak van de enorme natuurlijke rijkdommen in de Golf. Beide landen kunnen daar beter van worden. Mexico zou zich er minder afhankelijk van de Verenigde Staten mee kunnen maken en zich meer op Latijns-Amerika kunnen richten. Brazilië kan er zijn regionale leiderspositie mee versterken.
Het is daarom jammer dat Roussef alleen de BRIC-landen en Zuid-Amerika prioriteit geeft, terwijl ze het land dat eigenlijk ook in de BRIC hoort (112 miljoen inwoners, 12e economie van de wereld, grootste Spaanstalige land ter wereld) een beetje links laat liggen. Uiteindelijk is het voor Brazilië potentieel veel nuttiger de banden met Mexico aan te halen, dan met pakweg Rusland.
Reacties (6)
Hoort Mexico nu bij Zuid Amerika of Latijns Amerika?
Maar los van die vraag, is wat Dilma zegt niets anders dan het beleid dat Brazilië al sinds jaar en dag / Lula voert, volgens mij. En misschien kan Mexico zich daar ook wel bij aansluiten, wanneer Mexico zich minder op de VS gaat richten. Anders gezegd: als Mexico zich minder afhankelijk van de VS op gaat stellen, zal de prioriteit van Dilma ook wel veranderen. Het is een goed idee, maar ook een beetje een kip-ei verhaal.
Amerika is een continent, niet een land (Verenigde Staten van Amerika is een land) Mexico is Noord Amerika. Spaans, Portugees and Franse komt van de zogenaamde Latijnse Taal familie. Dus is Mexico waar ze de Spaanse taal spreken, Latijns America? Ja. Maar what about met de Franstalige Quebec? is dat ook Latijns Amerika? Okay, back to the real point. Jan Albert typed, Mexico is de 2e grootste economy van Latijns Amerika. So what. Brazilie weet donders goed dat de groei is in the Zuid-Zuid (Zuid-Oost Azie). Toegang to de zogenaamde grootste markt in de wereld (op papier) hebben ze, okay niet tax free. Het is belangrijk, maar een ding weten ze donders goed, de consumenten in die zogenaamde grootste markt ter wereld is BLUT (Credit Card is maxed out).Zoeken voor groei gaat heel erg moeijlijk en kan alleen gedaan worden in de zuid-zuid. Mexico? te afhankelijk van de VS. Economie groeit, maar het is al aangegeven dat het niet lang gaat duren en dus naar het zuiden moeten kijken, waar Brazilie een belangrijke rol zal spelen.
“zogenaamde grootste markt ter wereld ”
dat is Europa btw.
“Uiteindelijk is het voor Brazilië potentieel veel nuttiger de banden met Mexico aan te halen, dan met pakweg Rusland.”
Dat verdient denk ik toch echt wel enige onderbouwing. Juist als het over grondstoffen gaat, valt in Rusland heel veel meer te halen dan in Mexico.
@Bismarck: Rusland is voor het overgrote gedeelte op de Europese markt is gericht. Daar gaan de pijpleidingen heen, daar wordt het gas verkocht. Mexico ligt geografisch gezien dichterbij, ligt cultureel dichter bij Brazilië, behoort tot dezelfde Latijns-Amerikaanse markt. Recentelijk heeft Mexico de banden aangehaald met Peru en Colombia (buurlanden van Brazilië). Als de concessies van de nieuwe olievelden in Mexico evt in de verkoop gaan, is de uitangspositie van Brazilië veel bete dan wanneer ze zouden proberen hetzelfde in Rusland te doen.
@5: Grondstoffen is iets meer dan alleen olie/gas. Bovendien zet Brazilië juist in op biobrandstoffen. Dan ga je niet investeren in olievelden om je eigen concurrentie te financieren.