Het was een erg duidelijke “fuck you” richting het Internationaal Strafhof, vorige week. De Arabische Liga verwierp het arrestatiebevel tegen Bashir, de altijd gezellige man achter Darfur.
De redenen zijn waarschijnlijk divers. Allereerst natuurlijk dat veel van de leden van de Arabische Liga zelf ook niet zo’n goede naam hebben op het gebied van mensenrechten. Maar er speelt waarschijnlijk nog meer. Bijvoorbeeld: het westen heeft, vooral dankzij het Amerika van Bush, een stuk van haar morele leiderschap verloren. Op Abu Ghraib en Guantanamo wordt de gehele westerse wereld aangekeken. Veel van de leiders van ‘probleemgebieden’ vinden het westen inmiddels geen haar beter dan zijzelf.
Aan de andere kant heeft ons machtigste niet-militaire wapen, de economische sanctie, de afgelopen tijd stevig aan kracht ingeboet. Sommige landen trekken zich geen zak aan van wapen- en andere embargo’s. Een aantal van die landen hoeven dat ook helemaal niet te doen. Rusland en China zijn te groot en te belangrijk voor de wereldeconomie om met sancties te kunnen raken. Sterker nog, ze gebruiken de door sancties getroffen landen om hun invloed uit te breiden. De enigen die nog echt door sancties worden getroffen zijn de burgers van een land, waarbij het verschil in welvaart en mogelijkheden tussen de elite en het gewone volk alleen maar toeneemt, en de kans op een eventuele machtsovername dus afneemt.
Ondertussen worden landen als China en Rusland militair steeds sterker, en voelen landen zich steeds veiliger onder hun militaire paraplu.
Er is maar één conclusie mogelijk: de traditionele rol van het westen is ten einde. Moreel, economisch, en zelfs militair komen er steeds meer spelers die op hetzelfde niveau opereren, of denken dat te doen.
Kunnen nog we iets terugpakken van onze oude status, of is het te laat? Leven we nu in een andere wereld, een nieuwe realiteit die ons niet aanstaat, maar wel eentje waar we mee moeten leren leven? Een wereld waar het niet meer vanzelfsprekend is dat de democratie en vrijheid van het westen op de lange termijn zullen overwinnen?
Reacties (3)
De mensen-rechten bestaan niet.
Bijvoorbeeld in NL mag je geen slaven hebben, terwijl dat in het islamische Sudan normaal is.
@1: in het katholieke Argentinië ook. Blijkbaar weer al iets, dat niets met geloof te maken heeft, maar eerder met de mate van achterlijkheid in een bepaald gebied.
Het communistische China en het overwegend boeddhistische India (en vele andere landen) zijn berucht vanwege de kinderarbeid, wat je ook als een vorm van slavernij kunt zien.
Raar vind ik, dat je reactie lijkt te pleiten om de slavernij in NL terug in te voeren, al hebben we daar natuurlijk wel een traditie hoog te houden…
In Nederland zijn de laagbetaalde flexwerkers de slaven van tegenwoordig.