De wereld van Mein Kampf

Twee dingen vielen Ewoud Kieft op, nadat hij de Duitse recensies van Mein Kampf verzameld en gelezen had. Ten eerste dat het boek aanvankelijk door de ‘democratische kranten’ genegeerd werd. Hij interpreteert dat als een teken van minachting. Dat boek van Hitler deed er niet toe, want die hele völkische beweging lag immers op zijn gat. Het was een verzameling schreeuwers, meer niet. Toen de conservatieve Deutsche Zeitung een slechte recensie afdrukte (de krant vond Hitler zelfingenomen en ‘onverdraaglijk opdringerig’) publiceerden dezelfde kranten ineens lange stukken over het boek waarin ze honend de kritiek van de Deutsche Zeitung citeerden – om nog maar eens te benadrukken dat het daar op rechts nooit wat zou worden. ‘De verleiding,’ aldus Kieft, ‘om de völkische politiek te beschouwen als een beweging die zichzelf zou vernietigen, bleek eens te meer hardnekkig.’

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
Foto: ANS-online (cc)

Brief aan een nationaal-socialist

, door

BRIEF - Je zoekt een dictatoriaal figuur met een nationalistische agenda. Maar ja, zo’n politicus is er dus niet in Nederland. Vraag maar aan Wilders.

Beste nationaal-socialist,

Het moet een vreemde week zijn voor je. In plaats van te worden doodgezwegen, zoals je gewend bent, stond je namelijk opeens volop in de schijnwerpers. Dat kwam door Alexander Pechtold, die opmerkte dat Wilders’ demonstratie ruimte had geboden voor NSB-vlaggen en Hitler-groeten. Wilders schold Pechtold uit en nam vervolgens alsnog afstand van het rechts-extremisme.

Daarmee was voor veel mensen de kous af. Maar niet voor mij. Het incident zette mij juist aan het denken over het lot van de nationaal-socialist. Van jou dus. Het deed me beseffen dat jij dus eigenlijk nergens terecht kunt in Nederland. Zielig, want zo veel eisen heb je helemaal niet. Zouden we hier nou echt geen één partij hebben met dezelfde denkbeelden als jij?

Eigenlijk is dat niet de juiste vraag. Als nationaal-socialist ben je namelijk niet zozeer op zoek naar een partij, maar meer naar een leider. Jij hoeft niet zo nodig inspraak te hebben. Je bent op zoek naar een dictatoriaal figuur die alle touwtjes in handen heeft en waar je alleen maar achteraan hoeft te lopen. Die leider moet schijt hebben aan het establishment en zich daar constant en met veel bombarie tegen verzetten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.