COP25 – treurig jubileum

In Madrid is de vijfentwintigste UN klimaatconferentie COP25 gaande. Een zilveren jubileum. Het ziet er naar uit dat men voor ivoor gaat. In 1995 werd de eerste klimaat-COP in Berlijn gehouden. De jaarlijkse conferenties zijn bedoeld om de stand van zaken te bespreken, voortvloeiende uit het internationale Klimaatverdrag van 1994. Omdat die stand van zaken nogal tegenvalt zijn de conferenties vooral bedoeld om tot nadere afspraken te komen. Wie vijfentwintig jaar aan de lange kant vindt, moet in gedachten houden dat het relatief jong is. Het Klimaatverdrag kwam immers in 1992 tot stand (en trad in 1994 in werking), tel er dus twee jaartjes bij. Maar wat dacht u van een robijnen jubileum? Veertig jaar geleden vond een bijeenkomst plaats die we de echte eerste klimaatconferentie mogen noemen: de World Climate Conference in Genève, georganiseerd door de WMO (World Meteorological Organization).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klimaatverandering laat niet op zich wachten

Willen we de temperatuurstijging deze eeuw niet verder op laten lopen dan de afgesproken twee graden Celsius, dan zullen er de komende jaren internationaal harde afspraken moeten worden gemaakt. Dr. James Garvey, redacteur van The Philosophers’ Magazine en verbonden aan The Royal Institute of Philosophy, maakt duidelijk dat de urgentie van het aanpakken van klimaatvraagstukken groot is, aangezien die onlosmakelijk verbonden zijn met de leefbaarheid van onze planeet. In het uiterste geval moet hierbij misschien zelfs voorbij gegaan worden aan democratische mechanismen, omdat het voor het klimaat echt nu of nooit is.

Eén veelgehoord argument in het klimaatdebat is dat de ontwikkelde landen verantwoordelijk zijn voor de oplossing van het klimaatproblemen, aangezien zij de grootste veroorzakers zijn van de CO2-uitstoot en de opwarming van 0,7 graad die nu al een feit is. Deze historische verantwoordelijkheid vormt ook de basis voor het huidige Kyoto-protocol. Volgens Garvey wordt dit causale argument nu gecompliceerd doordat landen als China en India binnen enkele jaren minstens evenveel bijdragen aan de uitstoot van broeikasgassen als Westerse landen. China stoot nu al meer uit dan de VS en de prognoses laten zien dat China in 2052 zelfs per capita meer zal bijdragen aan de uitstoot dan de Verenigde Staten.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Kyoto en de grenzen van christelijk rentmeesterschap

Vandaag gaat de mondiale klimaattop in het Zuid-Afrikaanse Durban van start. Na de teleurstellend verlopen klimaatconferenties van Kopenhagen (2009) en Cancún (2010) zullen vertegenwoordigers van bijna 200 landen opnieuw een poging doen concrete, bindende afspraken te maken over onder meer het terugdringen van CO2-uitstoot en beperking van de opwarming van de aarde. Met het naderende einde van het Kyoto-protocol, het enige wereldwijde klimaatakkoord, is het moment aangebroken om enerzijds de balans op te maken en anderzijds nieuwe, haalbare doelstellingen overeen te komen.

In een recente brief aan de Kamer constateert Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu Joop Atsma tevreden dat Nederland voldoet aan de doelstellingen van het Kyoto-protocol en zich bovendien met Europa inzet voor verdergaande mondiale klimaatafspraken. En dat is niet het enige, want Nederland brengt nu al de uitdagingen in kaart om stappen te zetten richting een klimaatneutrale economie in 2050.

Dat klinkt goed dus, maar schijn bedriegt. Want slechts met veel rekenkundige trucs -die overigens volgens Kyoto zijn toegestaan- en een groot beroep op omstreden emissierechten weet Nederland de eis van 6% inderdaad te halen. Dat ‘Nederland zich met Europa inzet voor verdergaande mondiale klimaatafspraken’ wil vooral zeggen dat de Europese regeringsleiders geen voortrekkersrol willen of durven spelen zolang China en de Verenigde Staten bindende reductiedoelen blokkeren. En de nogal cryptische formulering dat ‘Nederland de uitdagingen in kaart brengt om stappen te zetten richting een klimaatneutrale economie in 2050’ wekt evenmin veel hoop voor een daadkrachtige visie ten aanzien van klimaat en milieu.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onze Kyoto-illusie

Eigenlijk is er niet echt een discussie over, Nederland haalt gewoon de Kyoto-doelstellingen. Of beter gezegd, Europa haalt die doelstellingen. Vooral door de handel in emissierechten overigens.
Maar dit is voornamelijk een papieren exercitie. Zegt het wat over de realiteit van alle dag en over ons echte aandeel in de CO2-productie? Niet echt.
Een recent onderzoek maakt heel duidelijk dat er nogal een verschil zit tussen wat wij hier in ons land aan CO2 produceren en hoeveel CO2 er geproduceerd wordt voor onze consumptie.
En met name op dat laatste punt leggen we die last de laatste 20 jaar steeds meer in het buitenland (denk China). En daarmee sussen we ons geweten in slaap. Wij halen onze doelstellingen en wijzen met een vinger naar het vieze vuile China. Dat China zoveel meer CO2 produceert omdat wij graag daar onze goedkope spullen vandaan halen, vergeten we even.

De Nederlandse CO2 productie op eigen bodem is tussen 1990 en 2008 met slechts iets meer dan een procent gestegen. Kijken we echter naar de CO2 die geproduceerd wordt wereldwijd voor onze consumptie, ligt de stijging boven de 5%. Als dat het criterium zou zijn voor Kyoto, hadden we nu een probleem.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe Amerikaanse president redt klimaat

Amerikaanse vlag 2008 (Foto: Arnoud Boer)Gelooft iemand nog in internationale klimaatafspraken? Voordat u gapend uw hoofd afwent: er is uitzicht op een oplossing. De internationale gemeenschap hoeft namelijk alleen maar te wachten op de presidentsverkiezingen in november 2008. De nieuwe Democratische president zal zeker voor een doorbraak zorgen in het Amerikaanse denken over klimaatverandering.

Conservatieven eruit
Het moge duidelijk zijn dat George W. Bush het licht niet gezien heeft als het om klimaatverandering gaat, ook al probeert hij aan het einde van zijn termijn weer vriendjes te worden met Amerikaanse wetenschappers op dit punt:

I haven’t always been clear about the threat global warming poses. In retrospect, having oil industry lobbyists edit our climate reports was probably a bad idea.

Meen je dat nou? Goh. Vanaf het begin heeft de Amerikaanse president de uitvoering van internationale afspraken gefrustreerd. Hij begon pas te geloven dat er een probleem was toen de militairen van het Pentagon met rode zwaailichten voor het Witte Huis begonnen te waarschuwen voor klimaatverandering.

De conservatieve achterban van de Republikeinen schuifelt al zenuwachtig heen en weer bij het vooruitzicht van president McCain. Zijn voorbeeld Governator Schwarzenegger uit Californië vinden ze al een ’tree hugging hippie’ als het om milieu gaat. Al kun je daar al vraagtekens bij zetten. John Mccain lijkt naar onze Europese of zelfs Californische maatstaven nauwelijks zijn handen uit z´n mouwen te steken. Vooralsnog moet het dus toch van de Democraten komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.