Persvrijheid in Griekenland onder druk

Morgen, 20 augustus, eindigt het toezicht van de Europese Commissie op Griekenland. De Commissie erkent dat het land voldaan heeft aan alle voorwaarden die de EU gesteld heeft bij de hulp om de financiële crisis van tien jaar terug te boven te komen. De hervormingen zijn effectief doorgevoerd, 'zelfs onder de uitdagende omstandigheden die zijn ontstaan door de COVID-19-crisis pandemie en, meer recentelijk, door de militaire agressie van Rusland tegen Oekraïne'. Goed nieuws voor premier Kyriakos Mitsotakis van de conservatieve Nieuwe Democratie (ND), die onder zware druk staat vanwege een afluisterschandaal. Onlangs bleek dat zijn eigen geheime dienst de telefoon van Nikos Androulakis, de partijleider van zijn belangrijkste concurrent, de sociaaldemocratische PASOK, heeft afgeluisterd. Volgens Syriza, de grootste oppositiepartij bevindt de ND-regering  zich 'op een extreemrechts bergafwaarts pad' dat 'doorgaat, terwijl de remmen niet werken'. De linksradicale partij waarschuwt voor de vorming van een autoritair regime dat de rechtsstaat ondermijnt. Androulakis, die ook lid is van Europese Parlement, had in Griekenland aangifte gedaan nadat uit onderzoek van het EP was gebleken dat de spionagesoftware Predator op zijn telefoon stond. De Griekse telecomautoriteit kwam er vervolgens achter dat Androulakis niet met Predator werd afgeluisterd, omdat hij niet op de link had geklikt die de software activeert. Maar wel werd zijn telefoon op andere manieren afgetapt door de Griekse geheime dienst. Die zou dat gedaan hebben op verzoek van de inlichtingendiensten van Oekraïne en Armenië, wat beide landen ontkennen. Mitsotakis die zelf als premier verantwoordelijk is voor de geheime dienst zei van niets te weten. Hij ontsloeg wel direct de baas van de geheime dienst, Panagiotis Kontoleon, en zijn eigen adviseur op dit gebied, zijn neef Grigoris Dimitriadis. Kontoleon had eerder in een besloten zitting van het parlement toegegeven dat zijn dienst de journalist Thanasis Koukakis heeft bespioneerd. Koukasis deed voor de Financial Times onderzoek naar witwassen en corruptie. In zijn geval zou de spionagesoftware Predator zijn gebruikt. Dimitriadis, zo ontdekten journalisten naar aanleiding van deze case, heeft belangen in het bedrijf dat deze software verkoopt. Predator werkt net als het Israëlische Pegasus. Met de software wordt alle communicatie via de telefoon toegankelijk voor een externe partij. Journalisten afgeluisterd Begin dit jaar berichtte Trouw over de journalist Stavros Malichudis die er achter kwam dat hij bespioneerd werd vanwege zijn berichtgeving over de manier waarop Griekenland omgaat met vluchtelingen, de pushbacks en de schrijnende situatie in de vluchtelingenkampen. Journalisten lopen in Griekenland extra gevaar door een nieuwe wet tegen 'nepnieuws'. Sinds november is het in Griekenland strafbaar om nepnieuws te verspreiden 'dat bezorgdheid of angst in de maatschappij kan veroorzaken, of het publieke vertrouwen ondermijnt in de economie, defensie of de volksgezondheid'. Wie schuldig bevonden wordt, kan tot vijf jaar celstraf krijgen. Aangezien de wet niet precies definiëert wat nepnieuws is kun je nu in Griekenland volgens Human Rights Watch in de gevangenis komen voor alles waarvan de regering zegt dat het nepnieuws is. Het zal journalisten er van kunnen weerhouden om een kritische artikel over de regeringspolitiek te schrijven. Op de ranglijst voor persvrijheid van Reporters Without Borders  staat Griekenland met Hongarije, Bulgarije en Malta in de categorie 'problematisch'. Partijdige media De teloorgang van de persvrijheid in Griekenland is te wijten aan 'de financiële crisis, die het land destabiliseerde, de politiek polariseerde en de media de winsten ondermijnde die hen hielpen onafhankelijk te blijven. Nieuwsorganisaties werden steeds partijdiger. Bedreigingen, aanvallen en surveillance gericht op journalisten namen toe,' schrijft Nektaria Stamouli op Politico. De grote kranten en tv-zenders zijn inmiddels in handen van een steeds kleiner aantal zakenmannen die goede banden hebben met de regering. Deze media zwegen tot voor kort over het bespioneren van Malichoudis en Koukakis. Nu het afluisterschandaal de politiek heeft bereikt kunnen ze er niet meer omheen. Het betekent niet dat het gevaar voor de kritische journalisten is geweken. Ze worden nog steeds bedreigd met rechtszaken. De Nederlandse journalist Ingeborg Breugel die vorig jaar november Mitsotakis op een persconferentie in de gordijnen joeg met de suggestie dat de premier liegt over de pushbacks kreeg 's avonds een steen naar het hoofd. Ze besloot Griekenland even voor gezien te houden, maar is er inmiddels weer terug. 'Mitsotakis is niet gewend aan directe vragen en reageerde heel autoritair',  verklaarde Breugel. 'Het was alsof hij gif spoot. Hij dacht dat het hem was gelukt om de pers de mond te snoeren de afgelopen twee jaar'. De voormalige bankier komt uit een familie die al meer dan honderd jaar politici levert tot en met zijn vader, die in de jaren negentig ook premier is geweest. Volgens hoogleraar Europese studies George Pagoulatos (FD €) vertegenwoordigt Mitsotakis de liberale vleugel van ND: 'Mitsotakis is de meest moderne versie van een ND’er die er bestaat: een echte hervormer, een man van het centrum en antipopulistisch.' Hij zou ook een zakelijker benadering voorstaan van Syriza, de andere kant van het politieke spectrum in het Griekse parlement. Wat daar voorlopig dus nog niet wordt geloofd. Met het afluisterschandaal, nieuwe spanningen rond vluchtelingen en een oorlog niet ver van huis zal de 'meest moderne' conservatieve premier zijn handen vol hebben om overeind te blijven tot de volgende verkiezingen in 2023.

Foto: Jeanne Menjoulet (cc)

Franse journalisten onder druk gezet door geheime dienst

ELDERS - Frankrijk is op weg naar een autoritaire staat.

Acht journalisten in totaal zijn vorige maand door de Franse geheime dienst opgeroepen voor verhoor vanwege publicatie van gevoelige informatie. De journalisten Geoffrey Livolsi en Mathias Destal van de onafhankelijke nieuwssite Disclose en Benoît Collombat van Radio France kregen te horen dat ze mogelijk vervolgd worden voor hun onthullingen over geheime wapenleveranties aan Saoedi-Arabië. De regering probeert hen zo te dwingen om hun bronnen prijs te geven.De journalisten hebben geweigerd de vragen van de geheime dienst te beantwoorden. Ze zien dit onderzoek als een aanval op de persvrijheid. Naast hen zijn ook journalisten van Le Monde en het tv-programma Quotidien verhoord voor andere zaken. Volgens Reporters Sans Frontières is deze intimidatiepoging van de autoriteiten bedoeld om onderzoeksjournalisten af te schrikken zaken te publiceren die burgers behoren te weten.

De groene Europarlementariërs Yannick Jadot en Sven Giegold hebben gezamenlijk opgeroepen de wapenleveranties aan Saoedi-Arabië in overeenstemming met eerdere uitspraken van het Europarlement te stoppen en de persvrijheid te respecteren. In Frankrijk heeft president Macron eerder verklaard dat de wapens die Frankrijk levert niet ingezet zouden worden in de oorlog van de Saoedi’s in Jemen. Zijn eigen geheime dienst heeft echter vastgesteld dat dit wel het geval is. En de onthulling daarvan heeft geleid tot het onderzoek van de dienst waarin de journalisten zijn verhoord.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: rchappo2002 (cc)

Moskou weigert opening archief Wallenberg

ELDERS - Het is nog steeds niet duidelijk wat er met de Zweedse diplomaat Wallenberg na de oorlog in de Sovjet-Unie is gebeurd.

Nabestaanden van Wallenberg proberen al decennia lang opening van zaken te krijgen in Rusland. Vorig jaar verloren ze een rechtszaak tegen de FSB, de Russische geheime dienst. Deze week werd hun beroep afgewezen. De dienst zou de familie toegang tot de archieven weigeren met een beroep op de privacy van de nabestaanden van Wallenberg’s medegevangenen.

In de Tweede Wereldoorlog heeft de Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg, eerste secretaris van de Zweedse ambassade in Boedapest, duizenden Hongaarse Joden gered door te voorkomen dat het grootste Jodengetto werd uitgemoord en door talrijke Joden een quasi tijdelijk paspoort te verstrekken voor het neutrale Zweden. Hij werd in januari 1945 na de bevrijding van Boedapest door het Rode Leger meegenomen naar Moskou. Daarna is niets meer van hem vernomen.

Pas in 2016 is hij door de Zweedse overheid officieel dood verklaard.

Na de beëindiging van het Sovjet-regime in 1991 is een poging gedaan de lotgevallen van Wallenberg te achterhalen door archiefonderzoek en interviews met nog levende medewerkers van de geheime dienst. Maar dat leverde onvoldoende duidelijkheid op. Sommigen geloofden zelfs dat Wallenberg nog in leven was. De onzekerheid over zijn lot werd gestimuleerd door twee elkaar tegensprekende documenten: een overlijdensakte (wegens hartfalen) van 17 juli 1947 en een rapport van zijn verhoor in de Loebjanka-gevangenis op 23 juli 1947.

Foto: Kyle Flood [CC BY-SA 2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], via Wikimedia Commons

WannaCry baby dankzij onze veiligheidsdienst

COLUMN - Grootste hackaanval ever leert: Wie is het meest dodelijk voor onze computerveiligheid? De mensen die ons moeten beschermen.

Grootste hackaanval aller tijden

Wat is WannaCry? Een mailtje probeert je te verleiden om op een link te klikken. Doe je dat per ongeluk, dan versleutelt deze ransomsoftware je complete computer en al je bestanden. De daders willen je afpersen. Als je ze niet betaalt kun je er nooit meer bij.

Ziekenhuizen wiens medische apparatuur ineens niet meer werkt, en die bij geen enkel medisch bestand meer kunnen. Operaties die stilgelegd worden, levens die in gevaar komen. Tweehonderddertigduizend andere instellingen, bedrijven en mensen in 99 landen die de sjaak zijn door de ransomware.

Dat is wat er sinds gister gebeurt.

Wie maakte WannaCry?

Achter WannaCry zitten een stel criminelen. Ik zie her en der wat conspiracytheorieën opduiken, over dat er een overheid achter zou zitten, maar dat is niet logisch. Er zijn in de hele wereld systemen platgelegd, en waarom zou je als overheid wat lullige bitcoins van mensen aftroggelen en bestanden weer vrij geven als ze betalen? Nee, afpersing is gewoon een criminele daad, geen overheidsmethodiek.

Maar: de oorsprong van WannaCry ligt wel degelijk bij de overheid. We hebben het te danken aan de Amerikaanse geheime dienst NSA.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nakaarten over de geheime diensten

ANALYSE - Minister Plasterk zou wel degelijk de commissie-stiekem hebben geïnformeerd over de telefoondata, maar dat kan niet gelden als het informeren van de Kamer, zegt Wytze van der Woude.

Het leukste aan klaverjassen is misschien niet het spel zelf, maar het nakaarten. Alle slagen liggen open op tafel en de spelers hebben de mogelijkheid achteraf te reconstrueren wat goed en wat minder goed ging. Welke mogelijkheden tot ‘roem’ zijn onbenut gebleven? Had er wellicht een ‘pit’ (sommigen noemen het ‘mars’) ingezeten? Heeft iemand ‘verzaakt’? Het nakaarten rondom het Plasterk-debat over de 1,8 miljoen verzamelde ‘metadata’ wordt echter een beetje gemankeerd door het euvel dat ook na afloop niet alle kaarten op tafel liggen.

De verdediging van minister Plasterk tijdens het debat over de metadata was slim gekozen: een ruiterlijk excuus voor de voorbarige informatieverstrekking in de pers, gekoppeld aan een beroep op het belang van de staat als reden voor de onmogelijkheid de verkeerde informatie publiekelijk recht te zetten. Dat laatste had wat voeten in de aarde. Immers, als het wel mogelijk is verkeerde informatie over een onderwerp bekend te maken, waarom zou het dan onmogelijk zijn ten aanzien van hetzelfde onderwerp de juiste informatie te verschaffen? Dat mag politiek een lastige vraag zijn, staatsrechtelijk was het antwoord van de minister nog wel te billijken: de onjuiste informatie betrof mogelijke spionagehandelingen van de Amerikaanse overheid, terwijl de juiste informatie inzicht geeft in onze eigen spionagecapaciteit. Of anders geformuleerd: de onjuiste informatie betrof het belang van een andere staat, terwijl de juiste informatie het belang van onze eigen staat raakte. Art. 68 van de Grondwet verbiedt alleen het verstrekken van inlichtingen van deze laatste soort.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.