CO2 + H2O ==> H2CO3 .:::. De stijging van van de CO2-concentratie in de atmosfeer versterkt niet alleen het broeikaseffect, het maakt ook nog eens de oceanen zuurder. Professor Christopher Langdon heeft gisteren op de Geophysical Union 2006 te Honolulu (6 uur vliegen van LA) gewezen op de mogelijke gevolgen van de toename van atmosferische CO2 op de koraalriffen. Volgens hem hebben sommige koralen in de 20ste eeuw wellicht geprofiteerd van de 0,6 ºC temperatuurstijging, maar is dit teniet gedaan door de lagere pH van het zeewater. Te warm water is echter ook niet goed voor koralen dan treedt de beruchte bleaching op. Gecombineerd met een hogere zuurgraad zal dit leiden tot een stop van de koraalgroei en vervolgens kalven de riffen af door erosie, aldus Langdon. Results from controlled laboratory experiments suggest that a doubling in atmospheric carbon dioxide could drive production of carbonate on many reefs below what is needed to replace skeletal damage from natural erosive forces. (MiamiRosenstielSchool) Ken Caldeira van het Carnegie Institution’s Department of Global Ecology ging in Honolulu nog een stapje verder. Zijn computermodel voorspelt dat de oceanen binnenkort zuurder zullen zijn dan tijdens het uitsterven van de dinosauriërs. Hij vond ook duidelijke overeenkomsten tussen de huidige trend en die uit paleodata van 65 miljoen jaar geleden, toen een heel groot deel van het oceaanleven uitstierf. This drop in ocean pH would be especially damaging to marine animals such as corals that use calcium carbonate to make their shells. Under normal conditions the ocean is supersaturated with this mineral, making it easy for such creatures to grow. However, a more acidic ocean would more easily dissolve calcium carbonate, putting these species at particular risk. (EurekAlert)
Reacties (22)
Weet iemand hoeveel vocht de admosfeer zou kunnen bevatten? Want wanneer het warmer wordt, verdampt er meer water, maar kan het vocht ook hoger in de admosfeer komen zonder uit te regenen.
Het lijkt me dat een enorme hoeveelheid vocht, zonlicht tegen houdt en dus ook weer de boel af laat koelen. Maar ik ben geen wetenschapper en kan er dus volkomen naast zitten.
Ik heb mijn twijfels bij dit onderzoek. Een van mij docenten op de VU Wolfgang Schlager was en is nog steeds een geziene erudiet wat carbonaatplatforms aangaat. Zijn publijst over riffen/klimaat is bijna zonder end en zijn “prijzenkast” barstensvol.
Wat ik begreep van zijn college’s is dat de situatie van nu vele malen is voorgekomen. Deze stelling wordt gestaafd door vele core’s uit riffen waaruit blijkt dat een rif a.h.w. hikt en zodoende te lezen is. Toename CO2 in de atmosfeer en wat later een evenwicht met de watermassa, verzuring watermassa en dan komen de opportunisten voornamelijk Emiliania Huxleyi die met hun kalkskeletjes (enorme explosies van de populatie) het aanbod van co2 in water wegtrekken en dan als een CO2(carbonaat)sink, na overlijden, naar de oceaanbodem afzakken en uiteindelijk kalksteen vormen.
Alle kalksteen is op deze manier tot stand gekomen. De eerder genoemde hik zie je afdalend in elk rif.
http://encyclopedia.thefreedictionary.com/Emiliana%20huxleyi
Kortom, gelummel in de marge
@Thomaz: Geen slechte gedachte maar water is het echte broeikasgas, CO2 is een kleintje. Meer water in de atmosfeer betekend dus warmer, de warmte van de zon gaat er vrij eenvoudig doorheen maar kan dan niet meer ontsnappen (soort van spiegel naar de aarde toe)
Soms, in een moment van helderheid, lees ik mijzelf terug en dan denk ik..wat een droogkloot:)
Meer warmte, betekent meer verdamping met als gevolg minder zonne-instraling op aarde, dit kan een feedback mechanisme zijn tegen verdere opwarming. Wolkenvorming: een proces op vierkante kilometers spoort echter nog niet zo lekker in de global circulation models die weer op honderden vierkante kilometers simuleren.
Oceanen zijn de grootste CO2-sinks, meer CO2 harder werkende oceanen: meer kalkbezinksel (inderdaad Larie) maar met een te lage pH vallen die mini-skelletjes weer uit elkaar. Te snel, te veel… te is bijna nooit goed, te veel pindakaas ook niet…
Feit: coral bleaching door vermoedelijk temperatuurstijging water.
Feit: het opblazen (en vergiftigen met cyanide) van koraal ten behoeve van visserij, souvernirjacht of aanleg havens en pijpleidingen.
Feit: relatief mysterieuze onbegrepen voortplanting van het koraal
Feit: modderige rivieren door ontbossing die een deken van sediment over koralen langs de kust leggen.
Feit: CO2 concentratie in de lucht neemt toe.
Feit: oceanen worden zuurder, kan je meten met een lakmoespapiertje…
De rest is giswerk, geef ik toe.
Conclusie: Duik in het nu.
*In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
De speciatie van anorganische koolstof in de oceaan is al veel complexer dan Carlos ons laat denken. Heel populair op dit moment is dit model: Lewis E, Wallace D (1999) CO2SYS: program developed for CO2 system calculations. Maar gelukkig kan je deze probleemjes ook goed bestuderen in PHREEQC.
Sorry, de URL voor CO2SYS is http://
cdiac.esd.ornl.gov.
hehe… phonkee ligt het complexer…?
mooie link (dat meen ik) maar leg dan zelf eens uit hoe het zit.
even voor het makkelijkere klikken:
http://cdiac.esd.ornl.gov/oceans/home.html
Carlos, je begint je artikel met een reactievergelijking die in het beste geval een oversimplificatie van de werkelijkheid is. Ten eerste betreft het hier evenwichten, reacties die ook terug kunnen. Ten tweede zijn het heterogene evenwichten, evenwichten waar andere fasen bij betrokken zijn (gas/vloeistof, vloeistof/vast). Er zijn verschillende vaste fasen (aragoniet, calciet). Naast thermodynamica (=evenwichtsconcentraties) heb je te maken met kinetiek (=de factor tijd). En dit hele verhaal is voor slechts 1 van de door jou in #5 beschreven deelprocessen, namelijk de speciatie van anorganisch koolstof als functie van temperatuur, pCO2 en tijd. Ik heb het nog niet eens over de biologische processen die kunnen optreden, eigenlijk de gehele C-cyclus (fixatie, fotosynthese, mineralisatie). Al met al een systeem waarvan je niet op voorhand kan beweren dat er een causaal verband is tussen de toename van de pCO2 en de verlaging van de pH.Tot slot mijn lijfspreuk: Frank ignorance protected from criticism by complexity.
Exact phonke, maar mijn postje is geen dissertatie op dit onderwerp maar slechts een postje op een weblog dat twee verschillende onderzoeken aanhaalt. Denk je dat Ken Caldeira de door jou genoemde factoren/processen niet heeft meegenomen in zijn model?
Carlos, ’t was geen kritiek… Als Caldeira’s nieuwe publicatie er is zal ik ‘m met veel genoegen lezen. Dat betekent niet dat ik het eens was met de conclusies uit Caldeira K, Wickett ME (2003) Oceanography: anthropogenic carbon and ocean pH. Nature, 425(6956):365.
Okido, onbewust paste ik regel 6 toe van de handleiding 10 Tips for Attracting More Comments
Restraint – Resist the urge to make your posts too complete if you want to receive community input. That’s one of the great things about top ten lists, you have to stop at 10! Don’t put everything into the post, especially if you know your audience has certain expertise they are bursting to share!
Jezusmina, we worden hier dus gemanipuleerd bij het leven, uit een Amerikaans flutboekje. ;(||||}
Ik voel me zo gebruikt…
Onbewust mescaline, ik kwam het boekje gisteravond pas tegen, het is common sense die je vanzelf ontwikkelt als al 4 jaar lang dag-in-dag-uit klaar staat voor je bezoekers.
@phonkee #16: ik maak het wel weer goed met een leuk plaatje.
Over manipuleren van je publiek gesproken, The King’s Mirror kan er ook wat van. Van woeste viking naar beschaafde koning-koopman.
Of het Oera Linda Boek.
Het OLB is dan nog door een Fries geschreven. The Kings Mirror zou wel eens uit het brein een Ierse geestelijke kunnen komen zag ik gisteravond.
Het oplosbaarheidsproduct van CaCO3 zijnde het product van de concentraties [Ca]2+ en [CO3]2- schiet mij ook nog te binnen vanuit heeel vroeger.
Die riffen bestaan hoofdzakelijk uit CaCO3 neem ik aan?