De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Gisteren zag ik dan eindelijk James Cameron’s technisch meesterwerk Avatar, met een gigantische 3D-bril op de neus. Inderdaad, het is ‘Dances with Smurfs’ zoals een belangrijk filmcriticus opmerkte, maar na alles wat ik erover gelezen had viel de film mij 100% mee: we hebben hier inderdaad van doen met een fenomeen van het kaliber Star Wars, Jurassic Park, Titanic of Lord of the Rings. Wat je terugziet is het perfectionistisch oog voor detail waarmee James Cameron zestien jaar lang aan de film werkte. Over alle details is al veel geschreven, ook vanuit een wetenschappelijk oogpunt: de flora en fauna van de verzonnen wereld Pandora, over de astrofysica, ze passeren allemaal de revue. Mij viel ook het werk van die ene Ph.D. op de aftiteling van de film op: de verzonnen taal van de Na’vi, de blauwe reuzen die Pandora bevolken.
Voor de ontwikkeling van deze taal riep James Cameron de hulp in van Paul R. Frommer. Frommer is professor aan de University of Southern California (USC) en schnabbelt bij als linguistic consultant. Hij kreeg van Cameron de opdracht een nieuwe taal te maken die volledig nieuw was, niet teveel op één bestaande taal leek en relatief gemakkeliijk te leren viel.
Dat Frommer deze opdracht serieus nam blijkt uit het uiteindelijke product: het Na’vi. De taal heeft zo’n 1000 woorden (je kan een lijst hier downloaden) en een uitgebreide grammatica. De auteur van de taal geeft zelf een mooi overzicht van de fonologie (hoe woorden gesproken worden) in een post op een taalblog van de University of Pennsylvania. In december verscheen een stuk in de New York times waarin hij het Na’vi bespreekt, bij de digitale versie zit als bonus een stukje gesproken dialoog van een Na’vi-sprekende Frommer.
Na’vi is geenszins de eerste verzonnen taal die zo precies en uitgebreid is. Kunsttalen bestaan grofweg in drie soorten:
Logische talen, die gebruikt worden om logisch-filosofische problemen op te schrijven. Een bekendere categorie is die van internationale hulptalen. Deze zijn vaak uit idealistisch of praktisch oogpunt geconstrueerd om de Babylonische vloek op te heffen of te verlichten. Naast de bekendste –Esperanto– zijn er meerdere vergeefse maar serieuze pogingen gedaan om een dergelijke verzonnen taal succesvol te maken. Zo zijn er Volapük, Ido en Interlingua. Na’vi behoort tot de derde categorie, die van artistieke talen die verzonnen zijn ‘voor de lol’ of om een artistiek doel te dienen. De Elfentalen van Tolkien, met een eigen schrift, grammatica en woordenlijst is een bekend voorbeeld. Maar het bekendst is natuurlijk Klingon, de taal die in het Star Trek-universum gesproken wordt door de aliens met het rare voorhoofd. Klingon is absurd succesvol voor een verzonnen artistieke taal: Het heeft een taalinstituut, meerdere mensen die het vloeiend spreken en een band die alleen maar in die taal zingt. Paul R. Frommer droomt al hardop over de dag dat mensen in zijn taal zingen, schrijven en trouwen. Met de hulp van Cameron, die naar verluid al aan het vervolg op Avatar begonnen is, moet dit lukken.
Reacties (9)
Allemaal verzonnen, met veel oog voor detail, maar weinig fantasie. Het is allemaal zulke uitgekauwde SF-flauwekul. In de taal herkenbaar aan scheutig gebruik van de apostrof.
De Hooloovoo, da’s pas een origineel buitenaards wezen.
Nou Wout, jij kan het vast beter. Avatar is een fantastische film. Met een begrijpelijk verhaal, wat je van veel andere films niet kunt zeggen.
Dat het verhaal niet zeer origineel is, soit. Dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de invulling ervan.
Ik vond er niet zoveel aan en irriteerde me vooral aan de religieuze bullshit.
het viel me vooral tegen dat er ongeveer 6 beesten verzonnen werden, en die op het iend van de film weer gerecycled werden.
@3: Amen! Het zag er allemaal erg mooi uit, maar ik had af en toe het idee naar een preek te kijken. Een beetje boodschap kan ik mee leven (alhoewel ik er geen fan van ben), maar dit werd echt je strot ingeduwd.
Ik vond dat ie echt veel en veel te lang duurde.
De film niet gezien. Ik ga er welk vanuit dat ook in deze fictie, dat kunstmatig taaltje een ding met de werkelijkheid gemeen heeft: onbegrip.
Alleen woorden en grammatica zijn niet voloende onderling onbegrip te voorkomen. Zou een of andere professor zich niet eens druk kunnen maken over een taal en grammtica, die garandeeet dat alles wat je zegt of schrijft altijd goed begrepen wordt?
@1-6: ik was toch vooral onder de indruk van hoezeer de film uiteindelijk toch een geheel nieuwe ervaring bood. Het 3d-gebeuren voegde dit keer echt wat toe en werd niet alleen als gimmick gebruikt. Het verhaal, ach… dat heb je al vier keer eerder gezien maar het was goed uitgevoerd en het stoorde me niet. Uiteindelijk heb ik maar twee keer met de tenen gekromd gezeten terwijl ik me er ook op betrapte dat ik me echt kon verplaatsen in de emoties van de blauwe hoofdpersonen. Anyway, het blijft iets persoonlijks.
@7: Er is laatstelij in ieder geval een Sarcasme-teken geintroduceerd, misschien dat dat een deel van de (electronische) spraakverwarring op kan lossen :)
ik vond hem juist veel te kort duren
(okee ik had een beetje een beurse kont maar was het zeker waard)
hij mocht van mij nog wel 2 uur doorgaan
een ge-wel-dige film geniaal (alleen jammer dat sommige dingen moesten worden ingeperkt door 12+ grens)
zeer indrukkwekende film (wat deel 1 gaat worden van een triologie)
zeker het kijken waard