Onderzoekers aan de Universiteit van Nebraska-Lincoln lieten studenten kijken naar plaatjes van spinnen, mensen die wormen eten en dergelijke. Via een eye-tracker werd nagegaan waar de blik vooral bij bleef hangen en hoe lang men daar dan naar keek.
Het blijkt dat studenten die zichzelf als conservatief omschrijven langer stilstaan bij het negatieve en walgelijke, terwijl progressieven eerder geneigd zijn te kijken naar het positieve. John Hibbing, die het onderzoek leidde, legt uit:
We know that liberals and conservatives are really deeply different on a variety of things,” Hibbing explains on the latest episode of the Inquiring Minds podcast (..). “It runs from their tastes, to their cognitive patterns—how they think about things, what they pay attention to—to their physical reactions. We can measure their sympathetic nervous systems, which is the fight-or-flight system. And liberals and conservatives tend to respond very differently.
In 2008 publiceerde hetzelfde onderzoeksteam een studie waaruit bleek dat conservatieven en progressieven lichamelijk anders reageren op bedreigende prikkels:
For example, startle reflexes after hearing a loud noise were stronger in conservatives. And after being shown a variety of threatening images (“a very large spider on the face of a frightened person, a dazed individual with a bloody face, and an open wound with maggots in it,” according to the study), conservatives also exhibited greater skin conductance—a moistening of the sweat glands that indicates arousal of the sympathetic nervous system, which manages the body’s fight-or-flight response.
Conclusie: uw politieke voorkeuren worden bepaald door uw lichaam, niet uw geest.
Thus, the idea seems to be that our physiology, who we are in our bodies, may lead us to experience the world in such a way that basic preferences about how to run society emerge naturally from more basic dispositions and habits of perception. So, if you have a negativity bias, and you focus more on the aversive and disgusting, then the world seems more threatening to you. And thus, policies like supporting a stronger military, or being tougher on immigration, might feel very natural.
Beluister hieronder een Podcast van Inquiring Minds met John Hibbing:
Reacties (23)
Ik haal jouw conclusie niet uit het stuk, wel een mix van Pavlov en chemicaliën (cortisol, dopamine, serotine, etc).
Zou toch mooi zijn als dat verwilderde Wilders volk door een pilletje opeens weer mensen worden.
@0
“Conclusie: uw politieke voorkeuren worden bepaald door uw lichaam, niet uw geest.”
Lichaam en geest zijn een, of dacht je voor je van dit onderzoek hoorde dat politieke voorkeur af hangt van demonische bezitting of de stand van de sterren op je geboortedag?
Waarom doen mensen zo verbaasd over dit soort dingen, het is een kwestie van tijd voor een onderzoeker een mechanisme in de hersenen vindt dat iemand’s lievelingskleur of favoriete schrijver bepaalt.
@2 De meeste mensen zijn geneigd over hun politieke voorkeuren, overtuigingen en hun levensfilosofie te denken dat ze daartoe komen door over de dingen na te denken.
Mensen zien zich graag als rationele wezens, die tot hun overtuigingen komen door feiten en argumenten af te wegen. Dit onderzoek prikt daar doorheen.
Overigens is het grappig dat je nu doet alsof bovenstaande gesneden koek voor je is, hoewel jij in je reaguurselen wel degelijk steeds met pogingen komt om de ratio aan te spreken, door met economische argumenten te komen.
@3
Verschillende mensen kunnen rationeel zijn en toch tot verschillende uitkomsten komen want je kunt niet rationeel zijn zonder doelen te stellen en die hangen af van persoonlijke voorkeuren die nou eenmaal verschillen tussen mensen. Als je van nature heel angstig bent is het rationeel om conservatief te stemmen! Er is nou eenmaal geen objectieve manier om vast te stellen wat bv. de ideale verhouding tussen veiligheid en privacy is of tussen overheidsuitgaven aan medische zorg en onderwijs, je kunt eigenlijk alleen maar de voorkeuren van mensen verzamenlen en middelen (democratie). Het wordt anders wanneer je gewoon verkeerd geinformeerd bent.
“Overigens is het grappig dat je nu doet alsof bovenstaande gesneden koek voor je is, hoewel jij in je reaguurselen wel degelijk steeds met pogingen komt om de ratio aan te spreken, door met economische argumenten te komen.”
Ik weet dat dat alleen zal aankomen bij mensen die daar sowieso voor open staan (en dat kunnen ook conservatieven zijn die bv. nog gevoeliger zijn voor economische argumenten dan voor angst: een mens heeft nooit maar 1 beweegreden), maar dat zijn toch een paar mensen en als het mensen zijn met disproportioneel veel invloed dan is dat mooi meegenomen. Het is ook gewoon zo dat door op de juiste manier op het juiste moment over ingewikkelde, abstracte dingen te beginnen je het denken van (veel) mensen op dat moment verandert naar een modus die meer is gericht op lange termijn planning en minder persoonlijk, minder onderbuik/onderbewustzijn waardoor ze andere keuzes maken op dat moment (dit is verwant aan construal level theory in de psychologie), een beetje zoals koud water gooien over het gezicht van iemand die in paniek is.
@3:
Prediker, je gooit een paar dingen door elkaar. Mensen zijn ook rationele wezens, die tot hun overtuigingen komen door feiten en argumenten af te wegen. Die overtuiging wordt echter voor een groot gedeelte ook bepaald door je referentiekader.
Dit onderzoek prikt ook nergens door heen maar toont aan wat al lang bekend was en meet dat op één vlak. Ik heb de leerstof achter dit onderzoek al 26 jaar geleden op school gehad.
Simpel gezegd werkt de hardware van je bovenkamer net als een computer; je hebt een werkgeheugen (korte termijn geheugen), een harde schijf die alles opslaat (lange termijn geheugen), een processor (je brein) en de bedrading (de zenuwen). De werking hiervan gaat via chemische processen; de neurotransmitters (waar hormonen ook invloed op kunnen hebben).
Uit onderzoeken van de laatste tijd blijkt dat via DNA wat aan geheugen geërfd kan worden maar voor de rest worden wij geprogrammeerd door de interactie met je omgeving; wat je plezierig vind of niet (Pavlov) en de kwaliteit van de hardware in je bovenkamer (ook die van de chemische processen) heeft hier ook nog grote invloed op. Dit proces bepaald jouw referentiekader (en bepaald wie jij persoonlijk bent) en aan de hand van dat referentiekader word jouw overtuiging vormgegeven/getoetst.
Mwoa, dat denk ik toch niet. Mensen hebben naast ratio ook emoties, gebruiken en een zeker instinct. We zijn nog steeds geen robots. Misschien is dat ook wel de reden dat de mensheid nog bestaat.
Bovendien, als de mens volledig rationeel zou zijn waarom hebben we dan heroïnejunks en tienermoeders?
@5
“Prediker, je gooit een paar dingen door elkaar. Mensen zijn ook rationele wezens, die tot hun overtuigingen komen door feiten en argumenten af te wegen. Die overtuiging wordt echter voor een groot gedeelte ook bepaald door je referentiekader.”
Inderdaad, al moet daarbij opgemerkt worden (en nuttig voor @6 om meer over te lezen) dat het “referentiekader” erg ingewikkeld is en niet op ieder moment dezelfde uitkomst geeft (je kunt bv. verslaafd zijn aan iets en op bepaalde tijden aan je verslaving toegeven en een paar uur later weer walgen van die verslaving, om de volgende dag gewoon weer je fix te halen waarna je weer walgt, enz…, bepaalde triggers kunnen je heen en weer laten gaan tussen die aspecten van je persoonlijkheid.)
Misschien, maar hoe je het ook wendt of keert, een paar uur genot verkiezen ten koste van een vroege en verschrikkelijke dood is irrationeel. Zo’n “referentiekader” zou ik emotie, opwelling of een (zelf veroorzaakte) biologische zwakte noemen.
Bovendien, tegenwoordig is het (op individueel niveau) niet echt meer nodig om kinderen te krijgen voor je oude dag. Dan is het niet heel rationeel om kinderen te nemen als dat zwangerschapsziektes, een pijnlijke bevalling en een dure opvoeding met zich meebrengt. Laat staan dat je daarna nog een tweede of een derde kind zou nemen als je het alleen van de ratio moet hebben. Gelukkig is er nog zoiets als emotie en instinct om de ratio te temperen.
@6: Emoties worden ook bepaald door jouw referentiekader; als jouw moeder voor jou een ding is zal jij daar weinig gevoel bij hebben. Emoties bepalen bij de meeste mensen ook in grote mate hun referentiekader (Pavlov) maar bij mensen die psychopaat zijn wordt dit cognitief gedaan.
Als iedereen hetzelfde referentiekader heeft heb je ook robots. Propaganda probeert dit referentiekader ook zo te beïnvloedden dat iedereen zonder kritiek achter de grote leider aan loopt.
Als je dat referentiekader weg haalt (door bijvoorbeeld iemand in een omgeving te zetten waarin die niks herkend) ben je psychotisch. Dan weet je niet of iets een beker is of een bom.
Misschien voor een deel, maar een minstens even zo groot deel wordt door de natuur ingegeven en is min of meer universeel. Een drang om nageslacht op de wereld te zetten, bijvoorbeeld, en een verlangen om te overleven.
@5, dat is zeker te simpel gesteld. De neurotransmitters en hormonen zijn niet slechts de bitjes die over de lijn gaan, ze zijn ook deel van het algoritme. Ze geven niet alleen boodschappen door, maar beinvloeden die boodschappen ook, en veranderen de hardware (het zenuwstelsel) ook actief.
De computeranalogie gaat dus op belangrijke punten niet op: de software in onze wereld is nog vrijwel geheel gescheiden van de hardware en is ook niet echt adaptief. (Geef het tijd, uiteindelijk zal dat best veranderen, maar voorlopig wordt het gedrag van de software nog heel erg topdown bepaald, en niet zoals het zenuwstelsel grotendeels bottomup.)
Het behaviorisme is verder al zowat een eeuw als veel te beperkt bevonden: het verklaart heel veel verschillen tussen reacties van mensen nadrukkelijk niet. De mens is niet de som van ervaringen, maar het product van ervaringen toegepast op een bepaald systeem (zenuwstelsel, hormonen, neurotransmitters.) En een heel deel daarvan is genetisch bepaald en een ander deel door omgevingsomstandigheden (zoals bv beschikbare voedingsstoffen of juist toxinen / infectiedruk etc.)
Die hebben allemaal een verregaande interactie met elkaar en kunnen niet versimpeld worden tot een hardware-analogie en ook niet tot een simpel behavioristisch proces.
Feiten er argumenten zijn in elk geval maar van beperkte invloed op het handelen van mensen. Mensen zijn wel heel goed in het achteraf beredeneren van de argumenten om hun (uit oa instinct, emotie, fysieke gesteldheid en gewoonte ontstane) gedrag te verklaren, en goed te praten en te behouden.
@11: Als je het niet simpel wilt stellen ben je een paar boekenkasten verder. Neurotransmitters zijn ook geen bitjes maar schakelaars, LSD heeft daar een leuke invloed op. Bitjes gaan gewoon elektrisch. Vroeger was het de standaard therapie 220 volt op je hoofd te zetten om je weer vrolijk te krijgen.
@8
“Misschien, maar hoe je het ook wendt of keert, een paar uur genot verkiezen ten koste van een vroege en verschrikkelijke dood is irrationeel.”
Dood ga je toch wel. De een wil zo lang mogelijk dingen meemaken, maakt niet uit wat, de ander wil vooral veel plezier beleven: liever 50 jaar plezier dan 80 jaar een saaie boel, weer een ander wil voldoen aan biologische driften die leiden tot voortplanting en ouderschap. Ook dat is onderdeel van je referentiekader. Er is geen universeel rationeel einddoel voor levende wezens.
Jammer dat hierin alleen naar liberalen en conservatieven is gekeken. Hoe zit dit met socialisten? Die ervaren de wereld ook als erg dreigend, vandaar hun keuze voor een groot sociaal vangnet, de paniek rond klimaat opwarming en voorspellingen dat de beschaving ten onder gaat bij bezuinigingen op de verzorgingsstaat. Het lijkt mij dat deze mensen veel emotioneler zijn, wat duidelijk te zien is bij (vrouwelijke) SP’ers in debatten.
En hoe zit dit in landen waar liberalisme en conservatisme zoals ze het in Amerika kennen vrijwel geen aanwezigheid kent? Ik vind dit onderzoek teveel op de Amerikaanse politiek gericht.
Als de twee types steeds weer tevoorschijn komen… dan heeft de evolutie met de CDA’er de nieuwe MENSCH gecreëerd.
Ben benieuwd hoe je de twee wil scheiden. Een lichaam zonder geest is een lijk en geest zonder lichaam … een spook? De twee zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden in een levend mens en als je een mens uit elkaar haalt, heb je wel een lichaam in stukken, maar de geest ontbreekt. Waar hebben we het dus over.
Verder bevreemdt me elke conclusie die oorzaak en gevolg in het onderzoek omdraait. Mensen die hun angsten niet de baas kunnen, zullen zich eerder aangetrokken voelen tot een wereld waarin iedereen angstig is en waar hun -irreële- angsten voor spinnen, communisten en ander engs de drijfveren zijn voor het handelen. In de VS stem je dan op de GOP, waar men onomwonden angsten gebruikt om voor angst gevoelige mensen te manipuleren. De Democrats hebben daarbij in beginsel een heel andere insteek, die meer uitgaat van vertrouwen in het positieve (in de mens), uitzonderingen daargelaten.
Als angst je basis in denken en handelen is, omdat je nooit geleerd hebt je angsten aan te pakken, zal je eerder kiezen voor een angstige reactie op iets mogelijk bedreigends, maar zal je ook kiezen voor een politieke partij de angst en gevaar als de drijfveren voor het handelen propageren.
In Nederland zijn het angstige, witte, niet zo intelligente kiezers die Wilders kiezen, terwijl het merendeel kiest uit angst de eigen welstand te moeten inleveren. Het gevolg is de politiek van de laatste jaren, waarin de meerderheid de andere kant uitkijkt als er in feite sprake is van puur cliëntelisme, waarin de kennelijke niet-klant geen belangen heeft om te worden vertegenwoordigd. Dat is rechtse politiek in optima forma. Het is de politiek van de angst. Die zit in je gedachten en dus in je hele lichaam, met name te voelen in de onderbuik en op andere plaatsen die getriggerd worden bij angst, reëel of irreëel.
Het gaat om amerikaanse liberals. Die kan je niet vergelijken met de liberalen van de VVD of zelfs van D’66. De amerikaanse liberals neigen vaak meer naar een halfbakken sociaal-democratie. Een soort PvdA dus. Zoek bijvoorbeeld Elizabeth Warren eens op.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen. De Blue Dogs bij de Democraten zou je eigenlijk meer met de VVD kunnen vergelijken, maar dat is een steeds kleiner wordende minderheid. Sowieso is er in de VS nu een grote polarisatie aan de gang, waarin de Democraten steeds linkser en de Republikeinen steeds rechtser worden.
Interessant genoeg stemmen de mensen in de meest gewelddadige gebieden, met de meeste misdaad, op de Democraten. Detroit, LA en Washington DC bijvoorbeeld stemmen al decennialang op Democraten.
Iets denken te begrijpen, maakt het niet tot waarheid.
Een Conservatief stoot zich dus niet twee keer aan dezelfde steen, en wordt vervolgens als een domme (ezel) in de reacties bestempeld. Typisch.
Voorkomen is beter dan genezen. Laat de linkse utopist dat eerst eens in gedachte nemen, voordat de rest het weer moet ontgelden. Angst is gezond. Angst zorgt ervoor dat je je hand niet uitsteekt wanneer je een slang ziet. Angst zorgt ervoor dat je behoedzaam te werkt gaat, i.p.v. rücksichtslos bestaande structuren en tradities vernielen met enkel intenties en vermeende intelligentie.
@19: Angst is op de juiste momenten inderdaad gezond. Het moet alleen niet je leven gaat overheersen of leiden tot paniekerig reageren.
@19 Als we het over ’typisch’ hebben: “Een Conservatief stoot zich dus niet twee keer aan dezelfde steen, en wordt vervolgens als een domme (ezel) in de reacties [meervoud, sic] bestempeld.” Waar zie jij een jij-bak richting Conservatief in dit draadje? De reacties richting Conservatief (en van hem evenzeer) vind ik in dit draadje zeer boven peil. Het enige wat er op zou kunnen lijken is:
En dat lijkt me een nogal omslachtige manier van nome om, als (duidelijke) reactie op #0 een jij-bak te doen richting Conservatief.
Wat betreft je argumenten: waar, met een grote maar. “Voorkomen is beter dan genezen”, natuurlijk, maar niet alle situaties zijn te voorzien (en dus te voorkomen). En geneesmiddelen zijn altijd een lange, vreemde weg gegaan. De electroconvulsietherapie die #12 noemt, bijvoorbeeld. Een depressieve halvegare die zichzelf onder stroom zet, niet om erdoor dood te gaan, maar om er beter door te worden, wie heeft dat voor het eerst bedacht?! En toch werkt het (maar lang niet voor iedereen hoor). Angst op het goede moment is inderdaad gezond, maar door risico-ontwijkend gedrag kom je niet tot nieuwe inzichten, noch tot nieuwe kennis. ‘Vroeger’ was niet altijd alles beter, én vooruitgang is ook niet altijd goed.
De ‘vernielde’ tradities waren er doorgaans voor acceptabele, goede redenen. En nee, niet om ze onderuit te schoppen, maar ook niet om ze als onaantastbaar te beschouwen.
@17
Interessant, inderdaad (ik ga nu eens even niet om bewijs vragen, het is zelf op te zoeken en ik geloof je wel). En hoewel ik ook zeker geloof dat die mensen -op bepaalde vlakken- angsten hebben, denk ik dat die zeker van een andere aard zijn dan die in minder gewelddadige buurten. Ik denk, voornamelijk, omdat de (levensbedreigende) angsten in die gewelddadige buurten een stuk reëler is. En veiligheid (van lijf en leden) is nou typisch iets wat ook onder een paradox valt. Hoe veiliger je bent, hoe onveiliger je je voelt, of, vooruitlopend: hoe minder bedreigingen je waarneemt, hoe groter die dreigingen lijken.
En ik wil jou en anderen hier, nog voordat men op deze voet verder gaat, er even op wijzen dat #0, noch de bron waarnaar #0 verwijst het woord ‘angst’ of ‘fear’ noemt. Het aan elkaar koppelen van een gewelddadige omgeving (met meer -waargenomen- bedreigingen) met angst (hoe je je daarbij voelt, woede is ook een respons op dreiging), is niet iets wat #0 doet, noch die bron doet. (Het artikel
zelf haalt het 1 keer direct aan, 1 keer indirect: “Harder blinks (higher blink amplitudes) are indicative of a heightened “fear state”” en eenmaal in de referentielijst.) Het door elkaar heen halen van ‘angst’ en ‘(waargenomen) dreiging’ is iets wat de onderzoekers -kennelijk- hebben willen vermijden. Ik stel voor dat iedereen hier dat ook even doet. Oftewel: conservatives zijn sneller bang zien/herkennen sneller een dreiging dan [/i]liberals[/i]
@17
“Sowieso is er in de VS nu een grote polarisatie aan de gang, waarin de Democraten steeds linkser en de Republikeinen steeds rechtser worden.”
Nou ja, in de echte wereld zijn de D’s een beetje naar links gegaan en de R’s heel veel naar rechts. Of zoals ene meer Roberts het zei: “The left’s gone left but the right’s gone nuts”.
@21:
Dank je voor reactie. Ik bedoelde in nr 19 met “een Conservatief”, Conservatieven in het algemeen. Had niet gezien dat iemand zich hier ook de Conservatief noemt.