Interessante opinie over de buitenlandvisie van Trump:
He wants a world he intuitively understands: of individual nations, in which the most powerful are free to bully the others. He wants an end to transnational migration, especially from south to north. It unnerves him. He believes that warfare should be engaged not to defend the collective peace as a last resort but to plunder and occupy and threaten. He sees no moral difference between free and authoritarian societies, just a difference of “strength,” in which free societies, in his mind, are the weaker ones. He sees nations as ethno-states, exercising hard power, rather than liberal societies, governed by international codes of conduct. He believes in diplomacy as the meeting of strongmen in secret, doing deals, in alpha displays of strength — not endless bullshit sessions at multilateral summits. He’s the kind of person who thinks that the mafia boss at the back table is the coolest guy in the room.
Reacties (3)
@0
Ik vind ook dit teveel eer. Het artikel begint weliswaar al hiermee:
Nee, er is geen plan of strategie. Ja, hij heeft ‘deeper convictions’, maar er wordt gesuggereerd dat zijn acties voortkomen uit een ‘world view’. Maar vooral dat laatste is nog teveel. Ik denk dat hij gelooft wat hij verkondigt; in die zien liegt hij ook niet. (Als je verstaat onder liegen: een verhaal voorhouden waarvan je denkt dat het onwaar is, met het doel de ander te misleiden. Trump denkt dat wat hij zegt waar is.) Dus even alle leugens terzijde, uit zijn uitspraken en handelingen lijkt mij eerder dat hij niet zozeer een ‘visie over de wereld’ heeft, maar een ‘visie op de wereld’, zolang die maar in relatie met hem is. Hij heeft een visie over zichzelf, en de visie op de wereld is daaraan ondergeschikt.
Wat mij betreft komt dat juist naar voren in de punten waarin hij vanuit zijn overtuigingen twee tegengestelde standpunten in kan nemen. Trumps visie over de wereld die Sullivan schetst, vind ik bijvoorbeeld niet goed verklaren hoe Trump aan de ene kant kan zeggen dat ‘geen president ooit harder tegen Rusland geweest dan ik’, en aan de andere kant beweren dat het belangrijk is dat er een betere relatie moet komen (van de kant van de VS). Wat vooral niet verklaard kan worden is dat hij beide stellingen kan uiten met dezelfde (ogenschijnlijke) zelfverzekerheid. Ook Sullivan laat zich later weer verleiden om Trump bezig te zien met plannen van de lange termijn:
Nee, het narcistische ego wil bevestiging.
@1 “I was elected to lead, not read” https://www.youtube.com/watch?v=6zQ55S-DJsM
Ik deel je observatie, de lange termijnsvisie die Sullivan in Trump’s handelingen ziet, zie ik veel meer in de groepen die met Trump als vehikel gebruiken om hun eigen “amorele en cynische visie” te bevorderen: de partij-ideologen, de grote politieke donors, de evangelicals etc. Trump heeft heel globale ideeën over de wereld, maar we hoeven hem niet te betichten van bijvoorbeeld een uitgesproken visie over abortus of het homo huwelijk, en hiermee het soort hooggerechtshof waarvoor Kavanaugh de perfecte man is, nee, de Federalist Society maakt een short-list waarvan het ze om het even is wie Trump kiest à la bovenstaande filmpje.
Trump als ‘useful idiot’ dus, want ondertussen wordt er wel degelijk in, maar zeker ook buiten het zicht, veel beleidsveranderingen doorgevoerd. Dat de 24-uurs nieuwscyclus al snel om Trumps tweets draait is dan ook een mooie meevaller. Zelfs Pruitt was eindelijk gewoon een bliksemafleider voor de rest van het kabinet, want ik heb bijvoorbeeld geen idee wat Alex Azar op het ministerie van Volksgezondheid uitspookt, of Rick Perry op het ministerie van energie, we horen er niks over, maar het zal weinig goeds zijn…
Trump heeft geen visie over militaire defensiecapaciteiten voor de 21e eeuw, hij wil de grootste vloot uit de geschiedenis van de VS en meer raketten dan Rusland. Hij heeft geen visie over het insluiten van China in Zuidoost Azië, TPP was globalisme en hij werd met met alle egards door Xi ontvangen, dus dat zit wel snor. Het is inderdaad allemaal ego. Dat zijn speeches doorgaans onsamenhangende gestamel is waarin uiteindelijk niets wordt gezegd, is niet een gebrek aan welbespraaktheid waardoor hij zijn grootse ideologie niet kan uitten, er is gewoon geen ideologie, hij waait met alle winden mee en als er teveel ophef is (zoals Helsinki) dan trekt ‘ie zijn keutel weer in.
De ironie is ondertussen echter dat de partij die hij vertegenwoordigd zo langzaamaan ook ideologieloos aan het worden is. De achterban gelooft wat Trump gelooft, en doet dat met verve. Steun voor Mueller ging uit mijn hoofd in een paar maanden van 80% naar 20%, 70% gelooft niet dat Rusland zich heeft bemoeid met de verkiezingen, vul je eigen Goebbels quote maar in.
Voor zover er nog zuivere conservatieven (zoals Sullivan bijvoorbeeld) in de partij te vinden zijn, worden ze gegijzeld door deze achterban. Politieke moed is in het huis of senaat niet te vinden, net zo min als in het kabinet zelf. Sinds het vertrek van Tillerson hebben Kelly en Mattis hun conclusies nog steeds niet getrokken en gaan dit ook niet meer doen.
@2:
Dus stroman i.p.v. strongman
;-)