Raoul Leering en Kees van Duin, werkzaam op het ministerie van Economische Zaken, menen dat kredietbeoordeling het beste door een publieke instelling kan worden gedaan. Het IMF bijvoorbeeld. Het stuk is overgenomen van Me Judice.
Kredietbeoordelaars zijn voor hun inkomsten afhankelijk van degenen die zij moeten beoordelen: ondernemingen en overheden. Om hen ter wille te zijn waarderen ze obligaties pas af als de marktontwikkelingen hen daartoe dwingen. Dit probleem is alleen op te lossen door kredietbeoordeling publiek uit te laten voeren, stellen Raoul Leering en Kees van Duin. Deze publieke taak kan het best ondergebracht worden bij het IMF. Onafhankelijkheid is dan wel een belangrijke voorwaarde.
Strenger toezicht
De kredietbeoordeelaars liggen onder vuur. Tijdens de kredietcrisis kregen ze veel kritiek omdat ze de hoogst denkbare beoordeling hadden gegeven aan Amerikaanse hypotheekleningen waarvan de kredietwaardigheid achteraf laag bleek te zijn. De afgelopen maanden
Reacties (30)
Vanwege het publieke belang lijkt het beter de kredietbeoordelingen uit te laten voeren door een publieke instelling. Een internationale publiek orgaan zou deze taak op zich kunnen nemen. bijvoorbeeld als onderdeel van het IMF dat immers tot taak heeft de stabiliteit van het internationale financiële stelsel te bewaken.
Want het IMF heeft geen helemaal geen aandeelhouders met een bepaalde belangen mbt (positieve) kredietbeoordelingen.
En door het lange wachten met de waarschuwing voor toenemende kansen op betalingsproblemen bij enkele eurolanden, heeft de crisis in de eurozone een acuut karakter gekregen. Een eerdere afwaardering van de kredietwaardigheid zou in het publieke belang zijn geweest omdat beleidsmakers dan genoeg tijd hadden gehad om hun overheidsfinanciën op ordentelijke wijze te saneren.
Het is naïef om te denken dat een land als Spanje of Italie een afwaardering pikt voordat er een gapend gat in de overheidsbegroting zit. Ik kan mij niet voorstellen dat bij een tekort van kleiner dan (zeg) 3% maar grote fiscale problemen op de horizon, een afwaardering met veel instemming zal worden ontvangen.
Vergelijk het hiermee: stel dat Nederland een formele waarschuwing van Moody’s (of IMF, wat je wil) zou krijgen; niet vanwege de actuele budgettaire situatie (een snel krimpend tekort) maar vanwege het politieke onvermogen de hete hangijzers van de hypotheekrente aftrek en de vergrijzing tijdig aan te pakken. Zou niet de hele politiek, van SP tot PVV, niet zeggen “bemoei je met je eigen zaken!”?
Er is maar een manier om een fiscale crisis in de toekomst te voorkomen: niet-duurzame fiscale trends tijdig onderkennen en aanpakken. Zoals de Scandinavische landen en Duitsland de laatste decennia hebben gedaan. Rara, die hebben helemaal niet te maken met “plotselinge” afwaarderingen van commerciële kredietbeoordelaars.
Is het een heel gek idee om banken en investeerders kredieten te laten beoordelen? Voordelen: a) ze hebben er een paar eeuwen ervaring mee, b) ze lopen zelf het risico als ze de beoordeling niet goed doen of hun oren naar bijvoorbeeld de politiek laten hangen en c) ze moeten / willen investeren, dus zullen ook de mindere goden van een prijs voorzien.
Dat helpt natuurlijk niet in de markt van CDO’s, rating linked producten etcetera. Misschien een idee om deze markt af te bouwen … ? Het Baselse Committee waarschuwde namelijk al ver voor de kredietcrisis voor deze markt. Veel te groot, te technisch en niemand kan overzien wat er gebeurt als daar een schok doorheen gaat.
Zoals #2 al aangeeft is het maar zeer de vraag hoe onafhankelijk een publieke instelling is.
Daarnaast denk ik dat het grootste probleem niet de (negatieve) beoordeling door een rating instelling is maar het feit dat de uitkomsten tot nu toe weggewuifd werden en als het echt niet meer anders kon werden de kosten gewoon op het collectief afgewenteld.
Hierdoor worden risico’s die genomen worden niet afgestraft en gebeurt het in de toekomst weer.
Ware woorden van #3. Excessieve risico’s uit het verleden repareer je niet door de nemers ervan met enorme overheidssteun overeind te houden, maar door ze af te straffen.
Leuk stukje.
De onbetrouwbare beoordelingen van subprime hypotheken brachten financiële instellingen in dusdanige problemen dat veel instellingen met enorme bedragen door de overheid gered moesten worden om te voorkomen dat ze hun publieke taken, zoals het verzorgen van betalingsverkeer, niet meer zouden kunnen uitvoeren.
Het feit dat financiele instellingen afhankelijk zijn van de waardering van kredietbehoordelaars getuigd van de ultieme triestheid van het systeem.
En dat deze zelfde instellingen dan, in tijden dat het slecht gaat, de verantwoordelijkheid afschuiven op deze beoordelaars, maar dan zelf nog wel de werknemers een enorm salaris+bonus geeft, getuigd van een nog grotere triestheid.
Dus als de overheid een kartel van kredietbeoordelaars creëert is de oplossing het monopolie maar aan een andere partij te geven.
Hoe veel kritiek we ook op dit stuk kunnen hebben: het voorstel is iig een stap in de goede richting. We kunnen de vraag stellen hoe onafhankelijk een publieke instelling is, maar die vraag wordt in het artikel ook al behandeld. Het feit, dat resultaten in het verleden weg zijn gewuifd, is ook geen reden om niets te doen.
Zoals #1 al opmerkt: “Er is maar een manier om een fiscale crisis in de toekomst te voorkomen: niet-duurzame fiscale trends tijdig onderkennen en aanpakken”. Het artikel gaat in de eerste plaats over de methodiek van het onderkennen van de problemen, en hoe daar verbeteringen in aan kunnen worden gebracht. Daarna moeten we er ook nog voor zorgen, dat de problemen ook daadwerkelijk aan worden gepakt, waarvoor politieke wil noodzakelijk is. Daar kan het wel aan ontbreken. Zoals geconstateerd wordt: als wij een slechte rating krijgen vanwege HRA of vergrijzing, ontbreekt de politieke wil om daar wat aan te doen, want dat kost geld en dus stemmen, omdat er te veel (onverantwoordelijke) politici zijn, die hun oren naar ‘het volk’ laten hangen, terwijl ‘het volk’ niet in resultaten op langere termijn is geïnteresseerd, maar in de inhoud van de eigen portemonnee nu.
En als de publieke kredietbeoordelaar dan een fout maakt? Wordt die dan ook aansprakelijk gesteld?
Tja. Hoe voorspelbaar.
Beter zou natuurlijk zijn als S&P, Moody en Fitch gewoon VERBOTEN zouden worden!
Ambtenaren -franse ex politici voorop, de meest betrouwbare soort- zijn natuurlijk VEEL BETER!
Gelukkig wordt deze agit prop via dit soort subsidie site-jes linea recta in de nederlandse bibs gestoken. Doet even pijn maar daarna is het natuurlijk reuze lekker!
Herinnert zich iemand nog dat we het verdrag van lissabon hebben weggestemd? Dat in de wet staat dat landen elkaar niet mogen bailouten? Dat landen niet meer dan 3% begrotingstekort mogen hebben? Niet meer dan 60% staatsschuld, dan wel een plan om er rapidemento naar toe te gaan? Dat dus clowns als de Steelgrieken of de Italiaanse pedo’s helemaal niet in de euro zouden moeten zitten?
Maar dat is natuurlijk allemaal gel*l. Veel beter is om gewoon ratingsbureau’s kalt te stellen en de macht in handen te leggen van de eurocraten! Op naar de Euro bonds! Een Europees ministerie van financiën!
Tjonge, jonge zeg. Veel plezier er mee, maar dit gaat niet goed komen.
richard, als je niet zo zou schreeuwen, dan zou er iets zinnigs in je reactie kunnen staan.
@8: Ja, maar dat verschilt in niets van nu. Nu moet de belastingbetaler ook al opdraaien voor de fouten gemaakt door de commerciële beoordelaars.
#11
Het is niet alsof ze je niet waarschuwen:
CREDIT RATINGS ARE MOODY’S INVESTORS SERVICE, INC.’S (“MIS”) CURRENT OPINIONS OF THE RELATIVE FUTURE CREDIT RISK OF ENTITIES, CREDIT COMMITMENTS, OR DEBT OR DEBT-LIKE SECURITIES. MIS DEFINES CREDIT RISK AS THE RISK THAT AN ENTITY MAY NOT MEET ITS CONTRACTUAL, FINANCIAL OBLIGATIONS AS THEY COME DUE AND ANY ESTIMATED FINANCIAL LOSS IN THE EVENT OF DEFAULT. CREDIT RATINGS DO NOT ADDRESS ANY OTHER RISK, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO: LIQUIDITY RISK, MARKET VALUE RISK, OR PRICE VOLATILITY. CREDIT RATINGS ARE NOT STATEMENTS OF CURRENT OR HISTORICAL FACT. CREDIT RATINGS DO NOT CONSTITUTE INVESTMENT OR FINANCIAL ADVICE, AND CREDIT RATINGS ARE NOT RECOMMENDATIONS TO PURCHASE, SELL, OR HOLD PARTICULAR SECURITIES. CREDIT RATINGS DO NOT COMMENT ON THE SUITABILITY OF AN INVESTMENT FOR ANY PARTICULAR INVESTOR. MIS ISSUES ITS CREDIT RATINGS WITH THE EXPECTATION AND UNDERSTANDING THAT EACH INVESTOR WILL MAKE ITS OWN STUDY AND EVALUATION OF EACH SECURITY THAT IS UNDER CONSIDERATION FOR PURCHASE, HOLDING, OR SALE.
Het artikel gaat in de eerste plaats over de methodiek van het onderkennen van de problemen, en hoe daar verbeteringen in aan kunnen worden gebracht.
Maar van die informatie zijn de Grote Drie geen monopolist. Universiteiten, het CPB, DNB, Brusselse denktanks, de OECD en het IMF publiceren regelmatig over actuele ontwikkelingen en de gevolgen voor de fiscale gezondheid van een land/economie. In 2005 schreef de OECD over de Spaanse huizenmarkt het volgende:
Stabilising the residential construction market is another crucial challenge. A continuation of the steep rise in house prices is increasing the risk of a marked fall in the medium term, while at the same time accentuating social problems, because housing services become increasingly unaffordable. The continuing rapid increase in households’ residential investment and borrowing is making the economy more
vulnerable to a rise in interest rates
http://www.oecd.org/dataoecd/53/3/34586052.pdf
Huizenprijzen zijn in de daaropvolgende drie jaar met 20% toegenomen.
http://www.economist.com/blogs/freeexchange/2011/03/global_house_prices
Het grootste probleem is een opportunistische politiek en een gemakzuchtig electoraat.
@13: wat een eenzijdig beeld schets je. Je haalt de Spaanse huizenmarkt aan, omdat je daar aan kunt wijzen, dat een deel van de banken in handen van de overheid was. Maar je verklaring schiet erg veel te kort, als we naar de meeste andere landen kijken, waar de banken helemaal niet in handen van de overheid waren. Daar is het net zo goed fout gegaan, en dat is dus niet de schuld van een opportunistische overheid geweest.
De oorzaak van de crisis is gelegen in opportunisme bij de banken, of ze nu in handen van de overheid of niet waren, en komt voort uit de angst om de boot te missen, als die banken niet dezelfde markt aan weten te boren als de concurrenten. En dat is een structureel probleem in het systeem: als de een een risico neemt en een groter deel van de markt in handen krijgt, moeten de anderen wel volgen, en eigenlijk zelfs iets meer risico nemen om het verloren terrein goed te maken. Daar wordt het probleem dus veroorzaakt. De politiek kan daarnaast verweten worden, dat ze te weinig opgetreden heeft tegen dit marktmechanisme. En dat is natuurlijk ook bijzonder lastig in een tijd, waarin iedere bemoeienis met de markt door de overheid als slecht gezien wordt.
wat een eenzijdig beeld schets je. Je haalt de Spaanse huizenmarkt aan, omdat je daar aan kunt wijzen, dat een deel van de banken in handen van de overheid was. Maar je verklaring schiet erg veel te kort, als we naar de meeste andere landen kijken, waar de banken helemaal niet in handen van de overheid waren.
De landen die nu de grootste problemen hebben vanwege hun afwaarderingen – Griekenland, Portugal, Spanje en Italië – kampen met structurele problemen waarop al jaren geleden werd gewezen door instanties zoals de OECD en het IMF. Voor hun kan de recente afwaardering geen verrassing zijn.
Het enige land dat ik kan bedenken dat toen (zeg vijf jaar geleden) veel lof kreeg voor haar economisch beleid, maar nu door de ratingbureau’s is afgestraft is Ierland.
De oorzaak van de crisis is gelegen in opportunisme bij de banken, of ze nu in handen van de overheid of niet waren, en komt voort uit de angst om de boot te missen, als die banken niet dezelfde markt aan weten te boren als de concurrenten. En dat is een structureel probleem in het systeem: als de een een risico neemt en een groter deel van de markt in handen krijgt, moeten de anderen wel volgen, en eigenlijk zelfs iets meer risico nemen om het verloren terrein goed te maken. Daar wordt het probleem dus veroorzaakt.
Ja, dat zeg je wel maar slaat nergens op.
Als je geen krediet nodig hebt, dan maakt het ook niets uit wie je kredietwaardigheid beoordeelt.
Gewoon de tering naar de nering zetten en niet meer uitgeven dan je vorig jaar binnenkreeg.
JSK, ik krijg niet de indruk dat je weet hoe de wereld werkt. Als bank A een hoger rendement behaalt dan bank B door bijvoorbeeld op subprimes in te zetten, dan kan bank B bijna niet anders dan meedoen, omdat het anders onvoldoende rendeert en dus overname prooi wordt. The survival of the ‘fittest’.
@17: JSK, ik krijg niet de indruk dat je weet hoe de wereld werkt.
Boeiend dat je dat denkt. Je praat even grote onzin als pedro, tenminste dat is mijn indruk.
NN,
> JSK, ik krijg niet de indruk dat je weet hoe de wereld werkt. … The survival of the ‘fittest’
Hij is fijn.
Toyota maakt ook meer winst dan VW. Dus het kan niet lang meer duren voordat VW door Toyota wordt overgenomen.
Snel! Call opties VW kopen! Rennen! Als we maar niet te laat zijn!
* even een natte wind laten, excuus voor de stank *
En daarom staat mijn winkelstraat vol met Hema’s en Albert Heijns. Oh nee, wacht even…
heel gevat, weinig inhoud. Structureel underperforming banken leggen het loodje. Zie ABN. Niet te vergelijken met bijvoorbeeld autofabrikanten, omdat de assets van banken liquide zijn (makkelijk op te knippen) en de solvabiliteit een stuk kleiner (sneller in de problemen).
@15: “De landen die nu de grootste problemen hebben vanwege hun afwaarderingen – Griekenland, Portugal, Spanje en Italië – kampen met structurele problemen waarop al jaren geleden werd gewezen door instanties zoals de OECD en het IMF. Voor hun kan de recente afwaardering geen verrassing zijn”
Nu haal je er weer wat anders bij. Het ging over de Spaanse huizenmarkt en het feit, dat Spaanse banken in overheidshanden zouden zijn. Daar had je wat over geschreven.
Dat een aantal landen met behoorlijke problemen kampen, was bekend, maar zegt niets over de oorzaak van die problemen. Bovendien hebben alle landen met dezelfde problemen te kampen, alleen worden sommige landen harder getroffen. Zij kunnen de schade moeilijker opvangen, omdat hun economie kleiner is. Dat is ook de reden, dat Ierland (zo goed bezig volgens je eigen citaat) ook slachtoffer werd van dezelfde crisis.
“Ja, dat zeg je wel maar slaat nergens op”
Daar hoef ik niet op te reageren, want dat is een gebrek aan argumenten. Gelukkig zijn er anderen, die het wel snappen. Heel misschien is er trouwens nog wel hoop voor je, als je tenminste iets weet van de supermarktenbranche, waar je in #20 mee koketteert. Dan kun je je de supermarktoorlog uit de periode tussen 2003 2n 2006 vast nog wel herinneren. Een mooi praktisch voorbeeld van mijn eerdere beschrijving.
Nu haal je er weer wat anders bij. Het ging over de Spaanse huizenmarkt en het feit, dat Spaanse banken in overheidshanden zouden zijn. Daar had je wat over geschreven.
Andere thread? Ik bedoel, kom op… hier gaat het over de wel of niet terechte kredietwaarderingen van soevereine staten.
Bovendien hebben alle landen met dezelfde problemen te kampen, alleen worden sommige landen harder getroffen.
Nee hoor. Groot-Brittannië, Duitsland en de Scandinavische landen hebben hun pensioenstelsels al een aantal jaar geleden hervormt, waardoor de pensioensverplichttingen van die landen een kleinere bedreiging vormt voor hun solvabiliteit ivm de landen die nu worden afgewaardeerd (nm de zuid-europese landen, die dergelijke hervormingen hebben nagelaten).
Dan kun je je de supermarktoorlog uit de periode tussen 2003 2n 2006 vast nog wel herinneren. Een mooi praktisch voorbeeld van mijn eerdere beschrijving.
Oh we hebben nog maar een (1) supermarkt keten over? Ik ben bekend met allerlei “race to the bottom/verellendung”-theorietjes, ik geloof er alleen niet in. Er is gewoon weinig bewijs voor. Anyway, dat is wederom off-topic.
@21: Blablabla. Veruit de meeste banken ter wereld zijn niet publiek verhandelbaar en worden dus helemaal niet zo snel overgenomen. Je kletst dus.
@23: “Andere thread?”
Nee, reactie nr 13: ‘In 2005 schreef de OECD over de Spaanse huizenmarkt het volgende’. Dat is het voorbeeld dat je aandroeg.
“Nee hoor. Groot-Brittannië, Duitsland en de Scandinavische landen hebben hun pensioenstelsels al een aantal jaar geleden hervormt”
Dat heeft niks met de huizenmarkt te maken, en de inrichting van de pensioenstelsels, wat je er nu weer extra bij haalt, heeft niks met de huidige crisis te maken.
“Oh we hebben nog maar een (1) supermarkt keten over?”
Wat een nonsens schrijf je. Lees eerst nog maar eens wat ik in #14 schreef, want waar je hier op reageert, is een hersenschim uit je eigen brein. Niemand heeft het gehad over monopolisering van een markt, het gaat alleen over het behoud van marktaandeel. Maar goed, ik snap best, dat dan je argument in elkaar stort, en dat je dan serieus op het voorbeeld van de supermarktoorlog in zou moeten gaan.
Ik begin toch helemaal niet over de rol van de Spaanse banken (zoals jij beweert in #22)? Jeez, hoevaak wil je lezen wat er niet staat?
Sorry dit is debiel: het is duidelijk dat je alleen wil horen waar je het al mee eens bent. Mij best hoor, als dat je ding is.
“@21: Blablabla. Veruit de meeste banken ter wereld zijn niet publiek verhandelbaar en worden dus helemaal niet zo snel overgenomen. Je kletst dus.”
Zijn dat toevallig de banken die niet gered hoefden te worden, omdat ze geen te hoge risico’s namen?
Nee helemaal niet. De grootste problemen in de V.S. zijn met de lokale banken (met name in de huizenbelstaten: Californie,Florida en Georgia) die over de kop gaan omdat ze voornamelijk in slechte lokale hypotheken zitten (cq een niet-gediversifieerd portfolio hebben).
En in ,inderdaad, Spanje zie je hetzelfde patroon: de regionale caja banken worden nu samengevoegd, een grote Spaanse bank als Santander opent vestigingen in het buitenland.
@25: die banken had je in een ander draadje genoemd als veroorzaker van de problemen op de Spaanse huizenmarkt. Hier kwam je weer met de Spaanse huizenmarkt aan zetten. Ga je me nu vertellen, dat je in het ene draadje een mening verkondigt, die je in een ander draadje niet aan hangt?
Ik ben het met je eens (denk ik), dat de huizenmarktbubbel een belangrijke oorzaak van de huidige crisis is, maar je mening de overheid daar de hoofdschuldige aan is, deel ik niet. En hier haalde je in #13 ook de Spaanse huizenmarkt aan als voorbeeld van de overheid als schuldige.
@27: zo te zien hebben de problemen van de banken niets met de overheid te maken, maar met de grootte van de bank. Hoe groter de bank, hoe groter de kans op diversiteit van hun portfolio, en hoe groter de kans dat ze door de overheid gered worden. Dat er zulke grote banken gered moesten worden met belastinggeld, bewijst verder, dat zelfs het gediversifieerde portfolio niet voldoende garantie was, dat een bank niet in problemen kwam. Over de kleine banken heb je gelijk. Op die manier zijn de bakker, de slager, de groenteboer en alle andere buurtwinkeltjes nagenoeg verdwenen: te weinig diversificatie van hun producten.
#28
Waarom zou een grote bank een beter asset mix hebben? Lijkt me vrij duur om een balance sheet van €100 miljard te vullen met effecten van 50,000 euro van lokale overheden en kleine bedrijven. En als je over effecten van in de honderden miljoenen spreekt zijn er niet veel spelers meer over.
@29: hoeft niet, maar er is wel een grotere kans op een betere asset mix.