WTF?
During my lotus birth, a lovely six-day period of bonding and closeness was established with my baby, and we washed and wrapped the placenta everyday to keep it clean and placed it in a waterproof pouch. […]
Shortly after the birth, the cord dried quickly into the texture of an electric cable. During the nights we slept with the baby on the bed and the placenta was placed next to the bed. Transporting the placenta with baby around the house was made convenient by using a stretchy wrap, which had a pocket in the front to hold the placenta. […]
Due to the damp environment where we lived and because we also chose to wrap plastic around the cloth, the placenta did not dry out as well as it should have and did leave a musty smell for the last few days. […]
Despite the minor inconvenience of learning to maneuver around the cord for six days and dealing with the cleaning of the placenta, I feel the potential benefits of lotus birthing far outweigh any cons.
De reacties bij dit bericht zijn alleraardigst:
I mean, do what you wanna do, but that’s basically just lugging around a dead sack of tissue and blood for 6 days.
Maar dit is natuurlijk de klapper:
I feel sad and oppressed that my mother didn’t love me enough to let me snuggle with rotting tissue from her uterus.
Reacties (15)
Waanlink is stuk (linkt naar sargasso zelf).
@1:
Thx. Aangepast.
Ach ja, en anderen planten er een boom op, of eten hem op.
So why did you cut your baby’s umbilical cord for six days?
Een beetje jammer dat dat artikel zo de nadruk legt op de zweverige aspecten van en namen voor de manier waarop deze mevrouw is bevallen; allerlei wetenschappelijk onderzoek lijkt te wijzen in de richting van het gelijk van deze mevrouw, ook al gaat ze een beetje ver en lang door met d’r Wibra-tasje.
@5: Graag onderbouwing. Voor zover ik weet vergroot een waterbevalling juist de kans op complicaties tijdens een bevalling.
@Joost, #6 Was het een waterbevalling? Ik heb nog even terugge^Ft, maar ik zie dat nergens staan?
Ik had het eigenlijk vooral over dat navelstrengen veelal wel erg snel doorgeknipt worden, vaak terwijl de placenta nog in de moeder zit en zelfs nog functioneert. Dat gaat helemaal nergens over. Tot enkele minuten nadat de placenta is losgeraakt, heeft het kind er nog aantoonbaar voordeel van (terwijl er volgens mij geen onderzoek is dat aantoont dat ie er daarna nadeel van zou hebben).
Wat deze moeder doet is natuurlijk het andere uiterste, maar na zelf 3 bevallingen van zeer verschillend pluimage te hebben meegemaakt kan ik eerlijk gezegd heel goed begrijpen dat iemand doorschiet richting het andere uiterste. Een boel van de kritiek op haar aanpak, ook die van artsen, is niet wetenschappelijk onderbouwd en daarmee grotendeels onzin. Dat is natuurlijk erg tekenend voor hoe de hele situatie heeft kunnen ontstaan: de geboorte-industrie lijkt nogal conservatief-arrogant van aard (hoewel dat in Nederland met onze sowieso al afwijkende thuisbevallingscultuur nog wel meevalt).
Verder worden pasgeborenen wel erg snel bij de moeder weggehaald omdat het medisch personeel ook weer door moet werken (wegen, apgar checks, oppoetsen, luier om) terwijl het gewoon veruit het beste is als ze meteen uit de borst kunnen drinken (cq proberen, vaak is de eerste keer niet zo’n daverend succes) om vervolgens rustig bij de moeder in slaap te vallen. Die rust is niet alleen goed voor het kind, het huid-op-huid-contact (en vooral het zogen) zorgt ook voor de productie allerlei hormonen bij de moeder die de heling van de baarmoeder bespoedigen.
@7: Kijk naar de foto.
Over de navelstreng heb je gelijk, maar daar gaat het erom om de periode iets te verlengen. En dat is iets wat ook steeds meer in ziekenhuizen gebeurt, juist omdat er nu onderzoek naar is gedaan.
Wat betreft het “snel” weghalen. Ik denk niet dat die handelingen veel indruk zullen maken, gezien de extreem gewelddadige en stressvolle periode daar voorafgaand. En de kinderen worden niet gewassen, alleen een beetje drooggewreven, zodat de beschermende huidsmeerlaag niet aangetast wordt.
@Joost, #8 Ah inderdaad. Maar er staat alleen dat de foto in het bad is gemaakt. Het ligt inderdaad wel voor de hand dat dat kind daar dan ook geboren is, maar het staat er niet – lijkt me dat als het een badbevalling was geweest, dat dat dan toch ook wel in her artikel had gestaan? Lijkt me bovendien dat als de bevalling “minutes ago” was dat dat kind dan nu aan de borst hoort en/of het shirt van de mevrouw doorweekt en/of vies moet zijn. Ik vermoed dat de bevalling daar al wat langer geleden is dan men claimt. Ik zou uit die foto dan ook niet zomaar concluderen dat het een badbevalling was. Maargoed.
Of het snel weghalen voor het kind veel uitmaakt weet ik niet. Ik zou na dat gewelddagige gebeuren zelf in ieder geval juist het liefst dicht bij mijn moeder zijn. Maar vooral voor de moeder maakt het heel veel uit; die moet zoveel mogelijk oxytocine aanmaken om de placenta los te krijgen. Gebeurt dat niet goed en snel, dan bloedt ze zonder operatie dood.
Oxytocine maak je erg veel aan als je bevallingsweeen hebt. Maar vooral ook als het kind zoogt en zodra je huid-op-huid-contact hebt (en als je een orgasme hebt, maar dat terzijde). Pas na dik een kwartier “tepelstimulatie” is de oxytocine “op”. Het kind wegnemen voordat de placenta los is lijkt me daarom buitengewoon onverstandig. Toch gebeurt dat veelvuldig. Weet je wat ook regelmatig gebeurt? Manuele verwijdering van de placenta (ze noemen het manueel, ik noem het operatief). Sterker nog, het is zelfs een routineprocedure.
Maargoed. Het idiote is dat de gemiddelde arts er klaarblijkelijk dezelfde gedachtengang op nahoud als jij beschrijft in #8, maar die zou toch beter moeten weten.
(En ik zei toch niet dat het kind gewassen werd? Ik had het over “oppoetsen”? Of zei ik dat elders?)
Als ik zo op die lotus-sites rondklik denk ik toch dat het hier gaat om een badbevalling, maar je hebt gelijk, het staat er niet zwart op wit.
Je suggereert nogal wat en doet nogal wat aannames.
1. een kind mist de moeder als het eerst een paar minuutjes wordt gewogen etc.
2. Oxytocine wordt minder goed aangemaakt als het kind een paar minuten later wordt aangelegd bij de moeder
3. Deze mindere oxytocine zorgt voor een mindere uitdrijving van de placenta.
Ik kan hierover niet oordelen, want ik heb er te weinig verstand van. Ik daag je dan ook uit die claims te onderbouwen met bewijs, aangezien jij ze aandraagt.
Wat ik wel weet is dat er kunstmatig oxytocine kan worden gegeven aan een vrouw, en dat er pas een manuele placentaverwijdering wordt gedaan als ook dit niet werkt. Ik vraag me daarom af hoe relevant de bovenstaande drie punten zijn. En je noemt het een operatie, maar dat is het niet. Althans, het voldoet niet aan de definitie, die stelt dat er een opening in het lichaam moet worden gemaakt. Maar ik snap dat het gevoelsmatig wel in de buurt komt.
De gynaecologen die ik ken hebben het liefste alles fact based. Ze houden zich aan de protocollen, en die protocollen worden regelmatig tegen het licht gehouden door de NVOG en waar nodig aangepast aan de laatste inzichten. Dat zal best niet altijd optimaal gebeuren, hoor, of met vertraging, maar ik denk dat ze er daarom dezelfde ideeën over hebben als ik (of betere ideeën, want ik papegaai alleen maar na wat ik heb gehoord + wat gegoogle).
@Joost, #10 #1 is een aanname. #2 is niet zo; het gaat er simpelweg om dat enige haast is geboden bij de geboorte van de placenta. #3 wil ik wel met een bron onderbouwen, of eigenlijk twee bronnen die je zelf moet combineren:
http://www.geldersevallei.nl/informatie/787/nageboortetijdperk (hiernoemen ze manuele extractie trouwens wel “operatief”)
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zwangerschap/114347-oxytocine-hormoon.html
Synthetische oxytocine wordt bij ziekenhuisbevallingen met medische indicatie volgens mij standaard gegeven, bij thuisbevallingen enkel als het al “rijkelijk laat” begint te worden of preventief indien de geboorte van de placenta bij eerdere bevallingen niet zo’n succes was. Er kleven echter allerlei nadelen aan kunstmatige oxytocine, varierend van verstoorde moeder-kind hechting tot verstoorde ontsluiting.
Bij Nederlandse thuisbevallingen spelen deze problemen natuurlijk aanmerkelijk minder dan in Westerse landen gebruikelijk is.
Verder papegaai ik ook alleen na wat ik heb gegoogled, maar vooral ook wat ik zelf bij de bevallingen van mijn kinderen heb meegemaakt en daarbij van de professionals heb geleerd.
Ok. Probleem blijft dat als je fact based protocollen wil hebben, dat de boel onderzocht moet zijn. Soms is dat niet het geval, en soms is dat wel zo, maar krijg je tegenstrijdige informatie. Tja, en dan kiest men voor iets (of voor niets, als dat mogelijk is).
De conclusie is dat ik te weinig verstand heb van de materie om een gewogen oordeel te kunnen geven van deze situatie. Te veel variabelen.
Je doet alsof het gek is dat gynaecologen “niet beter weten” (#9), maar feit is dat we dat beiden eigenlijk niet kunnen beoordelen. Jij niet op basis van je kennis en de drie bevallingen die je hebt bijgewoond en ik ook niet.
Ik zal het eens voorleggen aan iemand die er wel verstand van heeft.
Nog even over die waterbevalling: Hoe interpreteer je het onderschrift?
Nog even nagevraagd. Kinderen worden direct na de geboorte bij de moeder gelegd, apgar score wordt bepaald terwijl het kind er ligt. Kind wordt ook op de buik schoon gedept. Het kind wordt pas een uur na de geboorte gewogen (dan horen de placenta(resten) al uitgedreven te zijn). Althans, zo gaat het bij haar.
“Due to the damp environment where we lived and because we also chose to wrap plastic around the cloth, the placenta did not dry out as well as it should have and did leave a musty smell for the last few days. […]”
Ok, het is bijna Haloween maar hier word ik toch echt misselijk van.