Voor de zoveelste keer.
Nu in het geval van de tot levenslang veroordeelde Cevdet Yilmaz:
Yilmaz zit sinds 2001 in een tbs-kliniek. Dat komt omdat hij ongeschikt zou zijn voor normale gevangenschap. Sinds 2002 heeft hij wel begeleid verlof.
Volgens de rechter in Den Haag heeft de Staat in 2001 Yilmaz zelf verzocht mee te werken aan een tbs-behandeling. Daarbij is onbegeleid verlof een gebruikelijke stap als de behandeling positief verloopt, motiveert de voorzieningenrechter het besluit. […]
”De behandeling is destijds nadrukkelijk op verzoek van de Staat gestart. Daarbij zijn over het doel van de behandeling, resocialisatie, duidelijke afspraken gemaakt. De Staat had zich toen al kunnen realiseren dat ook onbegeleid verlof daarbij hoorde.” […]
Als [een tbs’er] zich aan de afspraken houdt, kan onbegeleid verlof leiden tot een proefverlof.
Dit besluit zou – op termijn – de deur kunnen openzetten voor een einde aan het automatisch onherroepelijk zijn van een levenslange gevangenisstraf en de invoering van een soort Nederlandse parole hearings.
En dat vindt crime fighter Teeven ongetwijfeld slecht voor zijn reputatie.
Reacties (8)
Ach. Voor deze ongelooflijke prutser die keer op keer de wet aan zijn laars lapt lijkt me alleen de binnenkant van de cel geschikt. In zijn geval levenslang.
Fredje vermag wel wat bijscholing ;-)
Een paar jaar geleden dacht Teeven nog dé vondst te hebben, door TBS in te zetten om gevangenisstraffen (eventueel zelfs oneindig) te kunnen verlengen. Nu blijkt dat het omgekeerde ook kan…
Er is al eens kritiek op Nederland geweest omdat levenslang gestraften in Nederland zo goed als geen kans op gratie hebben.
(behalve als ze, bijvoorbeeld, terminaal kankerpatiënt worden).
Ook is een groot gat tussen “levenslang” en de maximale gevangenisstraf (bij mijn weten 30 jaar, maar bij “goed gedrag” blijft daarvan geloof ik 20 over).
Er is dus reden om levenslang gestraften een mogelijkheid tot gratie te bieden.
Iemand die tot TBS veroordeeld is, kan volgens mij niet verantwoordelijk voor zijn/haar daden gehouden worden. Hij/zij moet, denk ik, dan vrijgelaten worden als de behandeling succes heeft.
Het rare is hier, dat de veroordeelde niet tot TBS veroordeeld was.
Blijkbaar had hij de moorden in heldere staat gepleegd. (al denk ik dat iemand die 6 mensen vermoordt, zowiezo gestoord is).
Dat iemand in een later stadium medische verzorging nodig heeft, moet volgens mij niet betekenen dat de persoon daardoor op verlof mag.
Maar misschien spelen hier nog meer dingen een rol (ik ken de zaak niet).
@5: Als ik het goed begrijp is dit een fout van een voorganger van Teeven geweest (Korthals?). Blijkbaar vond de staat destijds dat Yilmaz TBS nodig had en heeft hem dat min of meer opgedrongen.
@6: Op zich heb ik er begrip voor dat als een gevangene een psychiatrische opname nodig heeft, hij/zij naar een TBS-kliniek gebracht wordt.
Ik neem aan dat ook een gedwongen opname mogelijk is, want ook burgers buiten de gevangenis kunnen gedwongen opgenomen worden.
Maar als daardoor de gevangisstraf in TBS omgezet wordt, lijkt mij dat inderdaad een fout.
(ik kan mij wel voorstellen dat een rechtbank een gevangisstraf omzet in TBS, in een hoger beroep, of desnoods doordat de diagnose van een psychische ziekte als nieuw feit (novum) beschouwd wordt)
@6: (bedankt voor de informatie, trouwens)