En veel twijfel over de juistheid van de beschuldiging is er niet.
En voor wie het nog niet wist, dit is wie Hedges is:
Hedges had been a star foreign correspondent at the Times, where he reported from war zones and was part of the team that won the 2002 Pulitzer Prize for covering global terrorism. In 2002, he had received the Amnesty International Global Award for Human Rights Journalism. He is a fellow at the Nation Institute. He has taught at Princeton University and Columbia University. He writes a weekly column published in the widely read progressive website Truthdig and frequently republished on the Truthout website. He is the author of twelve books, including the best-selling American Fascists. Since leaving the Times in 2005, he has evolved into a polemicist of the American left. For his fierce denunciations of the corporate state, his attacks on the political elite, and his enthusiasm for grassroots revolt, he has secured a place as a firebrand revered among progressive readers.
En dat werd hij dus door regelmatig de gedachten en woorden van anderen te jatten…
h/t Krekel
Reacties (6)
En dan nog wel plagiaat van het ergste soort blijkbaar. Hij doet net alsof hij op plekken geweest is en met mensen gesproken heeft, terwijl hij gewoon zit te knippen en te plakken uit de tekst van een reporter die al het werk gedaan heeft.
Meer dan kwalijk, zeker voor iemand van een dergelijke statuur als Hedges. En een forse slag voor intellectueel links. Jammer; ik had hem wel hoog zitten.
Zijn oneerlijkheid (en de mate waarin hij daarin volhardt wanneer hij betrapt wordt) werpt ook een schaduw over de inhoud van zijn werk: want als hij bereid is zo glashard te liegen over de bron van zijn werk, doet dat de vraag oprijzen: waar is hij nog meer bereid over te liegen? Is hij dan ook bereid feiten te verdraaien of historische bronnen te fingeren als hem dat zo uitkomt? Waarom niet?
*tips hat back at Jeroen*
Dit is vrij ernstig. In Nederland is Hedges misschien niet heel erg bekend, maar in de VS was hij toch wel een van de vaandeldragers van de linkerflank. Voor een snel idee van zijn statuur, zie bijvoorbeeld de meldingen van ”Hedges” op Glenn Greenwalds ’timeline' op Twitter. Onder een stuk op Firedoglake, dat ter Hedges’ verdediging schiet (wel een absurd slechte verdediging trouwens: ‘het stuk is te lang!’) proclameert een reaguurder terloops nog even dat Hedges de nieuwe Chomsky is. (Dat geeft misschien ook een idee van het formaat van Hedges’ voetstuk.)
En inderdaad, zoals Prediker zegt, hij is gewoon niet meer te vertrouwen. Als journalist ben je belast met de taak van het hoeden van de waarheid, dan kan je er natuurlijk niet zo mee omgaan. En het zijn niet alleen feiten en citaten e.d. die je voortaan niet langer zonder meer kunt vertrouwen, ook zijn inzichten en (kenmerkende) rake woorden blijken dus dikwijls geleend.
Zie bijvoorbeeld deze blogpost (uit 2010!) waarin Hedges’ plagiaat eigenlijk ook al duidelijk is. Hedges komt hier met een aardige gedachte, spreekt erg tot de verbeelding, blijft goed hangen, en raak verwoord ook. Maar schaamteloos van Neil Postman gejat dus … paar woordjes veranderen hier en daar, en, presto, je hebt een raak inzicht op je naam staan.
Erg jammer. Hedges was enorm citeerbaar vond ik. Nu dus niet meer. Al is deze misschien nog wel de moeite waard:
—Chris Hedges (misschien)
Ik kijk uit naar zijn reactie.
“Beter goed gejat dan slecht bedacht**”
Hedges heeft zichzelf natuurlijk voor gek gezet met zijn jatwerk, maar de kwaliteit van zijn werk niet minder.
Ook wat Prediker zegt dat hij ervaringen uit de tweede hand beschrijft als ervaringen uit de eerste hand vind ik geen doodzonde.
**niet zelf bedacht, bron onbekend.
@3 – Dat vind ik nog wel de domste vorm van plagiaat.
Om te beginnen kun je er vergif op innemen dat iemand dat plagiaat vroeger of later herkent en ontmaskert (Neil Postman is een vrij bekende media- en cultuurcriticus); en ten tweede zou een nette bronvermelding juist in je voordeel werken. Je laat daarmee immers zien hoe belezen je bent.
Ook dat plagiaat uit Hemingway’s A Farewell to Arms is gewoon onnodig. Zoals Thomas Palaima in dat stuk van Ketcham opmerkt: een eenvoudige inleiding in de trant van ‘As Hemingway observed…’ zou het hele probleem verholpen hebben.
@4 Ja inderdaad. Wat daarin heeft meegespeeld voor Hedges is denk ik dat hij toch al opvallend weinig eigen woorden gebruikt. Een typisch boek of stukje van hem is bezaaid met blokcitaten, bevat buiten die blokcitaten om nog een hoop andere lange citaten, en dáárbuiten vind je ook nog eens een hoop indirect geciteerde woorden van anderen.
En de spaarzame eigen woorden die hij gebruikt komen (in sommige gevallen) dus blijkbaar ook al van een ander …
Als hij over dat laatste ook nog eens eerlijk is, moet hij gedacht hebben, dan wordt het te duidelijk dat hij bijna uitsluitend de woorden van anderen citeert. Meer collageplakker dan schrijver is. (Overigens is het plakken van collages ook een kunst, en in die zin bezit Hedges wat mij betreft ook nog wel geloofwaardigheid en waarde … )
(Hij heeft gisteren trouwens weer een nieuw stukje op Truthdig geplaatst, maar zwijgt daarin over deze plagiaatbeschuldigingen … Sowieso erg stil in zijn hoek. Vrijwel niemand ter linkerzijde van de Democratische Partij, voor zover ik heb kunnen vinden zelfs op Twitter niet, zegt er iets over.)
Ja, reactie van Hedges …
En ook nog een nieuwe beschuldiging, hoofdzakelijk (maar niet uitsluitend) van zelfplagiaat dit keer.