DATA - Het is iets waar je liever niet over nadenkt, maar wat gebeurt er met je kind(eren) als jij of je partner overlijdt? Uit cijfers van het CBS blijkt dat kinderen na verlies van hun moeder vaker in een pleeg- of stiefgezin of zelfstandig wonen dan na verlies van hun vader.
Tussen 1995 en 2011 verloren gemiddeld per jaar 6400 minderjarige kinderen een of beide ouders. Tweederde van hen verloor de vader, en de helft verloor een of beide ouders tussen hun twaalfde en achttiende.
Waar halfwezen wonen na het overlijden van een beide ouders hangt sterk af van de achtergrond van het gezin. Bij autochtonen blijven de kinderen veel vaker thuis wonen dan bij niet-westerse gezinnen.
Onderstaande grafiek van het CBS laat zien dat halfwezen na het overlijden van de vader (veel) vaker alleen bij de moeder blijven, dan bij de vader als de moeder overlijdt. De percentages tussen ‘alleen vader overleden’ en ‘alleen moeder overleden’ verschillen bij autochtone gezinnen niet heel veel. Maar bij niet-westerse gezinnen wél. Niet-westerse vrouwen met kinderen krijgen relatief weinig een nieuwe partner na het overlijden van de echtgenoot. Of dat voor niet-westerse mannen ook geldt, is onduidelijk. Het CBS oppert als reden dat kinderen na het overlijden van de moeder vaker verzorgd worden door andere familieleden, zoals grootouders of ooms en tantes.
Reacties (5)
ik zit erg te twijfelen wat ik er nou verder aan moet verbinden:
de niet-westerse ouders zijn er blijkbaar niet zo goed in om in hun eentje een gezin te runnen (negatief en zorgelijk), of: gelukkig zijn de familiebanden in niet-westerse gezinnen sterk genoeg om een kind na zo’n treurig geval op te vangen (positief).
Ben benieuwd of er iets te zeggen is over de toekomst van deze kinderen tov de Nederlandse en westerse allochtonen
@1 Nouja, het zou dan zijn dat niet-westerse vaders blijkbaar niet zo goed zijn om in hun eentje een gezin te runnen. Maar hoe dat precies komt, is natuurlijk moeilijk te zeggen. Opmerkelijk vind ik het wel.
@2 maar dat is interpretatie, gebaseerd op vooroordelen. Misschien zijn ze er heel goed in, maar is het culturele gewoonte om zulke zaken in familieverband op te lossen – niets mis mee.
Ik denk dat als mijn vrouw zou overlijden, ik alle hulp van onze families kon gebruiken om die drie peuters fatsoenlijk op te brengen.
@3 O ik koos niet voor een van jouw twee interpretaties, maar wilde aangeven dat de eerste interpretatie vooral zou gelden voor als de moeder overlijdt, en de vader overblijft. Als de vader overlijdt, blijven de kinderen in bijna 90 procent van de gevallen bij de moeder alleen.
@4: Ongetwijfeld omdat in sommige kringen opvoeden nog gezien wordt als vrouwenwerk – dat is toch het motief waar je naar zoekt, zonder dat je het expliciet wilde noemen.
Dus de man die als weduwnaar achterblijft heeft er misschien geen zin in òf vindt zichzelf gewoon niet capabel. De kinderen gaan dan naar oma en papa begraaft zich in zijn werk. Ik kan me er wel iets bij voorstellen.