De wondere wereld van Wierd Duk

COLUMN - Wierd Duk maakte zich afgelopen week de risee van Twitter met de uitspraak dat Rusland beslist geen dictatuur was, aangezien je daar een prima leven kunt leiden, zolang je je maar niet bemoeit met de politiek of je verzet tegen de macht.

Een curieuze uitspraak, want je zou hetzelfde kunnen beweren over Iran. Ook daar tref je onder de bevolking een ‘rijk palet aan meningen’ aan. Toch zullen weinigen ontkennen dat Iran een dictatuur is, waar de top van het land met dictaten en decreten de nationale politiek voorschrijft, en de oppositie met willekeur en draconische straffen monddood maakt.

In het programma Dit is de Dag mocht de journalist nog eens uitleggen wat hij bedoelde. Volgens Duk wordt er door de media een veel te sinister beeld van Rusland geschapen, alsof het een soort Noord-Korea betreft en Poetin vergelijkbaar is met Hitler, en leeft dat beeld ook bij de mensen die hem middels social media bekritiseren.

Gevraagd naar voorbeelden, stamelde Duk wat over Amerika, waar na de verkiezingen door de media een waar angstbeeld van Rusland zou zijn gecreëerd.

Een joekel van een stropop natuurlijk (en daarmee een drogreden).

Bij mijn weten beweert niemand in de zogeheten ‘main stream media’ dat Rusland vergelijkbaar is met Noord-Korea of dat Poetin een soort Hitler zou zijn. Niet iedere dictatuur is bovendien per definitie ook een totalitaire staat, zoals Duk lijkt te veronderstellen.

Wat zodoende vooral opvalt, is dat Duk steeds meer in zijn eigen wereldje leeft.

Een wereld waarin Poetin en Assad misschien wel de good guys zijn, waarin Duks tegenstanders betaald worden door miljardair George Soros, die als ‘dubieuze investeerder‘ overal zijn vingers in zou hebben (inclusief de omwenteling in de Oekraïne); waarin Europa overspoeld dreigt te worden door rovende en verkrachtende asielzoekers; en het dus bepaald niet merkwaardig is dat allerlei mensen in nationalistische autocraten in het voormalige Oostblok de verdedigers van de christelijke cultuur zien.

‘Ja, maar dat zegt ‘ie toch niet zelf?’ Nou, soms zegt ‘ie het dus wel ronduit, en soms voert ‘ie een sokpoppenkabinet aan meningen op waar hij overduidelijk mee sympathiseert, of op z’n minst begrip voor heeft. Tot en met neonazi’s aan toe, die hij omschrijft als ‘studiegenootschap’ en ‘een belezen gezelschap’. Zelfs Ivo Niehe zou nog meer kritische vragen stellen.

Wie Duk bovendien een beetje volgt op Twitter en in de media voelt op z’n klompen aan hoe deze er zelf in zit. Z’n aanhangers lijken dat in ieder geval goed aan te voelen. ‘Wierd heb gelijk!’

Wierd Duk, kortom, sabbelt al een tijdje aan het alt-rechtse pilletje. En naarmate het meer in de gaten loopt, begint de beste man steeds wilder om zich heen te slaan. Want het ligt niet aan hem, natuurlijk; welnee, de rest van de wereld wil gewoon niet gewekt worden uit haar politiek-correcte sluimer.

Ik moet in enen denken aan de volledig het spoor bijster geraakte Micha Kat. Zou het met hem ook zo begonnen zijn?