Weg met die arrogante kop

Je wilt mee naar Portugal, en je carriere met 108 interlands in stijl afsluiten. Je had teruggekund naar Ajax, dat je graag wilde hebben want ervaring is goud waard, maar net zoals je daar ooit vertrok vanwege financiële redenen koos je ook nu weer voor het geld en vertrok naar het Turkse Galatasaray.

En nu klaag je dat je je niet in de kijker kunt spelen voor Oranje, want je wil mee naar Portugal, en dus verhuisde je onlangs van Turkije naar het Schotse Glasgow Rangers, om te laten zien dat je nog tot de absolute wereldtop behoort. Alsof dát zo makkelijk is in Schotland.

En daar stond je weer als vanouds met een arrogante kop bij de presentatie, want dat er foto’s genomen moesten worden snapte je wel, maar voor jou is dat in feite een formaliteit. Iedereen kent je verdiensten toch? En alleen al op grond daarvan verdien je een plaatsje in Oranje.

Gewoon even een paar penalties en vrije trappen er inschieten en je zit gebeiteld. Toch?

Jammer Frank, maar het feit dat spelen in Turkije geen belemmering is voor een selectie in Oranje wordt week na week bewezen door Pierre van Hooijdonk. En ja, je kon vroeger mee met de besten, maar dat was vroeger. Tegenwoordig maak je elke wedstrijd een flinke fout, en dat kunnen we nu even niet gebruiken.

We willen namelijk wel weer eens wat winnen, maar elke keer als we dat verveelde hoofd van je zien, dan denken we weer aan verloren halve- en kwartfinales, gemiste penalties en opmerkingen als “Toch vind ik niet dat we slecht hebben gespeeld”.

We zijn een beetje op je uitgekeken Frank, maar ik weet het goed met je gemaakt: Je mág mee naar Portugal, maar niet als basisspeler, want daar ben je gewoon niet goed genoeg meer voor. Je mag mee als bankzitter, als veteraan die mag invallen als het echt niet loopt en die de jongere generatie ondersteuning kan geven. Maar als je ook maar één keer met die sjacherijnige kop van je op de televisie komt dan is het echt afgelopen, want wat ik wil zien is enthousiaste sporters, en geen sportende beleggers.