Toen mijn marokkaanse bovenbuurman geconfronteerd werd met een weglopende vrouw die de kinderen meenam stond hij wel eens tegen mij te foeteren op de nederlandse rechtsstaat. Doordat zijn vrouw de kinderen had meegenomen kon hij ze niet meer zien. “In Nederland vrouwen hebben alle recht” bitste hij mij toe in het trappenhuis. Ik was dan meestal geneigd om een rustig betoog te houden over de Verlichting en de Emancipatie in de Westerse Wereld. In werkelijkheid kwam ik niet veel verder dan opmerkingen in de trant van “het ligt genuanceerder en je hebt heus wel het recht om je kinderen te bezoeken”.
Maar inmiddels begin ik ervan overtuigd te raken dat er iets grondig mis is in ons familierecht. Vandaag staat er weer een wanhopige vader op de Waalbrug bij Nijmegen: Volgens Fathers 4 Justice vergt het een superheld om de corruptie en het onrecht in het Nederlandse familierechtsysteem aan te pakken (nu.nl)
Maar wat vindt u ervan? De babbelbox staat vandaag op de Waalbrug…
Update: Interview met Fathers4Justice in M/V Life Magazine
Reacties (30)
Sinds ik naar Phuket vertrok mag ik ook nooit meer m’n kinderen zien.
Nou las ik toch Sinds ik uit Phuket vertrok mag ik nooit meer kinderen zien ….
Nee, ik zit er nog steeds en kan niet wegkomen omdat mijn ticket van Phuket Air waardeloos is geworden.
Klinkt meer als Fathers For Tickets.
Het is inderdaad belachelijk.
Als je als kind bij je moeder wil wonen na de scheiding is er niks aan de hand.
Wil je bij je vader gaan wonen mag je briefen gaan schrijven en als je minder jarig bent ben je sowieso de klos.
Het begint al voor de geboorte van je kind, dat (als je niet getrouwd bent) je als man van alles moet regelen om het kind te erkennen. Mocht de moeder namelijk onverhoopt komen te overlijden dan ben je direct je kind kwijt. Terwijl als de vader zou te komen overlijden het kind gewoon bij de moeder mag blijven.
Als ervaringsdeskundige kan ik melden dat de hele papierwinkel nog wel meevalt. Je kan het echter niet vroeg genoeg regelen, want stel (in het ergste scenario) je zwangere vriendin komt te overlijden en het kind overleeft, prematuur als het is. Dan heb je idd een probleem.
Wat mij tegenstond van de hele procedure is dat je nagetrokken wordt en het gezag je in het ergste geval ontzegd kan worden. Daar is op zich niks mis mee, maar als je als ex-veroordeelde of recidivist op maandagochtend gewoon gratis trouwt is er vervolgens geen vuiltje aan de lucht met betrekking tot het gezag…
@6: is dat niet logisch? Anders kan iedereen die in staat is tot een zaadlozing het kind claimen…
@Praetoriaan: als mede-ervaringsdeskundige kan ik mij herinneren dat het minstens 3 stappen zijn: erkenning aan het loket, een brief naar een gemeentelijke hotemetoot en nog wat… Toen ik begreep dat ik de hotemetoot een brief moest sturen zijn we maar getrouwd, want wie zich in het maatschappelijke gewenste keurslijf wringt ervaart de minste weerstand (en houdt meer tijd over om te loggen)
@Anton, maar zodra een kind de baarmoeder heeft verlaten kan ook iedereen met een baarmoeder het kind claimen.
(DNA testen, das de toekomst!)
@Carlos Uw kleine is inmiddels wat ouder, maar wij hebben maar twee stappen doorlopen. Allereerst de erkenning door moeders dat ik de vader van het kind ben (dit kan al in een vroeg stadium) en vervolgens na geboorte de aanvraag van het gezag bij het kantongerecht. Een brief naar een gemeentelijke hotemetoot heb ik niet hoeven schrijven…
Wellicht was het een kantonhotemetoot?
Maar ik vergeet dit soort vervelende dingen altijd weer snel.
(ben ook meer getrouwd vanwege de grote boze buitenwereld:
in Iran, Argentinië en China lachen ze hun ballen uit hun broek als je met een hollands samenlevingscontract aankomt)
Bewijs van inschrijving. Dat moet je volgens mij bij de gemeentehottentot aanvragen om aan de kantonhotemetoot weer in te leveren. Wellicht was het dat?
Ik moest letterlijk “alle vruchten in de vrouw $GELIEFDE” erkennen :)
Uittreksels uit het geboorteregister heb je nodig, maar das baliewerk (tegelijkertijd met de aangifte). Daar komt geen brief aan te pas…
EEN BRIEF… EEN BRIEF… HET WAS EEN BRIEF !!!
Door die idioot op de Waalbrug ben ik vanmorgen wel een uur te laat op m’n werk gekomen. Je wordt bedankt.
@16
HAHAHAHAHA!!!
(Fileleedvermaak)
PS: Wat was de economische schade?
Na de scheiding gewoon, hup, kinderen in zo’n geinig tehuis – kinderopvangcentrum – en pappa en mamma mogen dan omstebeurt in het weekend op bezoek komen. Door de weeks kunnen pappa en mamma dan op de brug (per provincie een plek aanwijzen) een demonstratie geven van relationeel onvermogen.
Ah joh trouwen is toch ook superromantisch!
Ik heb er niet zo’n moeite mee dat de omgangsregeling voor sommige vaders negatief uitpakt, je kunt kinderen nu eenmaal niet in tweeen delen, en kinderen hebben een thuis nodig. Een ouder is vervangbaar.
Het familierecht is wel toe aan herziening. Bijvoorbeeld: ik zie een huwelijk als een contract, als de een de ander dan bedriegt door vreemd te gaan, is dat in feite contractbreuk, hetgeen strafbaar zou moeten zijn. De sanctie die daarop staat hoeft niet perse enorm te zijn, maar het is en blijft contract breuk.
In het geval van een huwelijkscontract, ga je een contract aan, waarin impliciet de opvoeding van kinderen geregeld is. Sommige zaken zouden echter verplicht expliciet opgenomen moeten worden in een contract. De opvoeding van de kinderen zou geregeld moeten worden op het moment dat je een huwelijkscontract sluit, of bij geboorte of zo. Net zoals in een normaal contract het ‘bij in gebreke blijven’ is geregeld.
Ja mooi idee caprio, maar dan moet je nog veel meer bij wet gaan vaststellen. Want overspel is niet het enige wat er ‘mis’ kan gaan in een relatie. Hoe toon je bijvoorbeeld aan dat de ene partner de ander geestelijk verwaarloosd of juist volledig kapot bekritiseert en gelden er voor het daaropvolgende overspel dan geen verzachtende omstandigheden?
Moeten we dan ook niet camera’s ophangen in alle kamers van het huis zodat men bij de rechter kan aantonen dat zij al na 5 jaar huwelijk alleen nog maar in een versleten trainingspak door het huis liep en dat hij constant vieze scheten laat op de bank? Want ook deze gedragingen vallen mijns inziens onder contractbreuk.
caprio, ik verbaas mij over jou hang naar de sharia de laatste tijd…?
Ik heb nog een interview gemaakt deze maand met één van de oprichters van Fathers 4 Justice Nederland. Misschien biedt dat nog enige helderheid in de beweegredenen van Spiderman.
http://www.mvlife.nl/magazine/edities/2005/04/#interview
Waarvoor dank EVH ! Ik heb het in de linkerkolom (Waan v/d Dag) geplaatst.
Tijdens het interview bekroop me sterk de gedachte dat de beste man echt een punt had, dat meer aandacht verdiend. Vooral hetverschil tussen de rechterlijke theorie en de praktijk is interessant.
NB: (Dank aan EVH) in de alt-tekst van de link is dat niet wat veel eer?
Nee hoor, eer is hier gratis en vollop verkrijgbaar ;-)
Gooi het maar ff in de groep omdat ie lekker tegen het onderwerp aanschurkt (en het enkel te copypasten is, niet linkbaar, vanwege website DeMorgen, België):
Het hof van beroep in de Noord-Franse stad Caen heeft een baanbrekend arrest geveld in het voordeel van de Fransman G. De man ontvangt een riante schadevergoeding van 23.000 euro omdat hij dertien jaar lang het kind van zijn echtgenotes minnaar grootbracht in de waan dat het om zijn eigen dochter ging. Een dna-test wees uit dat niet G. maar minnaar L. de vader is van Astrid. G’s ex-vrouw B. is intussen getrouwd met L., met wie ze tijdens de periode van de bevruchting al een overspelige relatie had.
Volgens de rechter had G. jarenlang gezorgd en betaald voor de opvoeding van Astrid alsof het zijn eigen kind was. Dat dacht hij immers ook. Hoewel mevrouw B. altijd al twijfels koesterde over de vader van haar dochter, liet ze G. in zijn onwetendheid. “In die zin beging ze een fout die wel degelijk schade tot gevolg had”, oordeelde de voorzitter van het hof. B. en haar minnaar L. moeten G. 15.000 euro betalen als compensatie voor alle kosten die de man tot nu toe uitgaf aan speelgoed, schoolboeken, vakanties en kleren voor zijn vermeende dochter. Daarbovenop komt nog 8.000 euro om de “morele en psychologische schade waar G. onder geleden heeft” te dekken.
Hoogleraar Pierre Murat, topjurist aan de universiteit van Grenoble, verklaart: “Voor het eerst heeft een rechtscollege rekening gehouden met de goede trouw van de oneigenlijke vader. Het staat onbetwistbaar vast dat de bedriegende echtgenote niet vrijuit kan gaan. Het is echter vreselijk moeilijk om te bepalen op hoeveel geld de man recht heeft. Je kunt onmogelijk berekenen wat hij in die dertien jaren heeft uitgegeven aan de dochter van wie hij dacht dat ze de zijne was.”
De zaak kwam aan het licht nadat B. zich liet scheiden van G. en een nieuw huwelijk sloot met haar minnaar. B. besloot het vaderschap van Astrid voor eens en voor altijd uit te klaren en vroeg een genetische test aan via de rechtbank. Toen bleek dat het laboratorium 99,85 procent zeker wist dat L. de biologische vader van het meisje was, werd haar achternaam veranderd en moest ze intrekken bij haar moeder en echte vader.
“De situatie waarmee Astrid geconfronteerd werd, was extreem verwarrend”, aldus de rechter. “In zo’n korte tijd te horen krijgen dat je vader je vader niet is en dat de minnaar van je moeder je echte papa is, en je achternaam en woonplaats plots veranderd zien, brengt enorm veel spanning mee.” De rechtbank gaf G. de toestemming om zijn vermeende dochter nog regelmatig te zien.
In Frankrijk zijn er elk jaar zo’n 3.000 koppels die via juridische weg een dna-test aanvragen om vaderschapskwesties op te lossen.
(Eigen berichtgeving 04:47)
Een dna test zou je gewoon standaard moeten uitvoeren bij geboorte, wie heeft daar nu geen voordeel bij? Het zou in “De Universele Rechten van het pas-geboren Kind” moeten worden opgenomen dat het recht heeft om te weten wie zijn/haar/het ouders zijn. Ach mensen, u zou eens moeten weten hoeveel schade er voorkomen zou kunnen worden in de wereld met behulp van hedendaagse technologie.
@Carlos: u zou dat soort zaken (scheten laten, versloeberen, overgewicht etc) dan ook gerust in een contract kunnen vastleggen, want nu heeft u daar alleen maar herhalende en kleinerende ruzietjes over die nooit opgelost kunnen worden, vergelijkbaar met de Terri Schiavo zaak. Het is dan ook vooral deze zaak die me aan het denken heeft gezet de laatste maanden over het leven, het huwelijk en de sharia.
Ik vrees alleen dat traditie en het collectieve wangeheugen zich niet willen laten vastleggen in redelijke en rationele afspraken. Maar als gelovigen een contract met de kerk zouden sluiten in plaats van vage beloftes, dan zouden we nu tenminste van die oplichterij verlost zijn. Zo is het ook met een slecht huwelijk en schijnvaders.
Lichtjes off-topic:
Kinderen worden automatisch geacht te zijn voortgebracht door de wettig gehuwde vader. In het geval van ongehuwd moederschap kan iedere man het kind laten registreren als een nakomeling van hem, ongeacht of dit daadwerkelijk het geval is of niet. Hiervan wordt gebruikt gemaakt van als (mannelijke) homoparen een kind willen. Een ongehuwde moeder wil het afstaan en een van het stel laat zich als vader erkennen. Vervolgens spreken de moeder en de nep-vader af dat de laatste voor het kind zal zorgen. Dit heet eufemistisch een-ouderadoptie.