OPINIE - Al dagen loop ik te denken over het verschil tussen mannen en vrouwen. Over feminisme. Over glazen plafonds en zo.
De aanleiding? Een bezoekje deze week aan de Nieuwjaarsborrel van ‘Vrouw & Media’. Nieuwjaarsborrel… eigenlijk meer een debatavond. Over de vraag hoe je jezelf ‘neerzet als een journalistiek merk’.
Interessante sprekers. Pardon, spreeksters. Niet dat ik het altijd eens ben met Asha ten Broeke, verre van. Maar ze is wèl een boeiend fenomeen – taak nummer één voor een columniste. En de journalisten Liesbeth Staats en Roos Schlikker bleken inspirerende dames met een goed verhaal. Gespreksleidster (en vice-voorzitter van Vrouw & Media) Mensje Melchior deed wat ze moest doen, het gesprek leiden, en ze deed het voortreffelijk.
In de zaal zo’n 120 vrouwen. Journalistes. En verhip, daar, in een hoekje: één man. Ondergetekende.
Eén man in het Hol van de Leeuwin. En dat houdt me sindsdien dus bezig. Hoe kàn het dat er maar één man komt opdagen op een avond die voor elke freelance journalist (m/v) interessant is?! Durfden de anderen niet? Wisten ze het niet? Dachten ze: da’s een vrouwenclubje, daar heb ik niks te zoeken?
Stapje verder: wat is dat precies voor een ‘vrouwenclubje’?
Nòg een stapje verder: waarom ís er eigenlijk zo’n vrouwenclubje? Waarom organiseren vrouwen in de journalistiek zich in een eigen zuil?
Man & Media! Gat in de markt! Waar zou Man & Media het over kunnen hebben? Auto’s? Voetbal? Vrouwen? Of is dat weer flauw stereotiep? ‘Jezelf neerzetten als journalistiek merk’ is geen typisch vrouwelijk onderwerp. Dus Vrouw & Media valt wat dat betreft niks te verwijten. Ook de komende avonden blijken interessant, voor vrouwen èn voor mannen. Interviews met Sheila Sitalsing, Marike Stellinga, Malika Chtatou, Malou van Hintum. Klinkende namen over algemene thema’s, zoals ‘jezelf profileren op Twitter’.
Vice-voorzitter Mensje Melchior verwoordt nut en noodzaak van de vrouwenclub op de site als volgt: ‘Wat mannen kunnen met hun old boys network, kunnen wij vrouwen natuurlijk ook. Ons vak vervrouwelijkt steeds meer maar toch kunnen we volgens mij een old girls network nog altijd heel goed gebruiken. Om te netwerken, elkaar feedback te geven en bij bijeenkomsten interessante, bruikbare kennis op te doen’.
Maar het gekke is: zo’n old boys network is er in de journalistiek helemaal niet. In ieder geval niet formeel. Bestaat het informeel? Ik ken het niet. Bestaat het in de hoofden van menigeen? Oh zeker!
Mijn gedachten dwalen af naar verhitte discussies aan redactietafels bij vorige werkgevers (*Joehoe, oud-collega’s, weten jullie nog?*). Over glazen plafonds. Over achterstelling van vrouwen in de journalistiek. Over de ‘bijna-onmogelijkheid om hoofdredacteur te worden’. (Zei de vrouwelijke hoofdredacteur). Over het ‘gebrek aan vrouwen op foto’s in het blad’ ging het soms ook, en hoe de redactie dat kon compenseren. Fifty-fifty, eerlijk zullen we alles delen, óók in de plaatjes.
Zucht… Het moge duidelijk zijn. Ik geloof er niet in. Ik geloof niet in onderdrukte vrouwen in de journalistiek, in een gebrek aan carrièrekansen, in extra hobbels, in glazen plafonds en in ‘mannelijke vergaderculturen waarin vrouwen amper worden gehoord’. Het zal allemaal vast bestaan, in specifieke hoeken van het bedrijfsleven. Maar niet (meer) in de journalistiek.
Dus waarom dan toch die scheiding van geesten in een aparte club? Een beetje à la de Gaylimpics voor homoseksuele sporters. Maar misschien ben ik nu wel zo’n male chauvinistic pig dat nog steeds niet wil inzien hoe vrouwelijke journalisten het extra moeilijk hebben. Ben ook nog eens van middelbare leeftijd en grijs (zilverblond): die klassieke mannelijke journalist dus waar de vrouwelijke vakgenoten juist tegen vechten.
Maar wèl ook een mannelijke journalist die al twaalf jaar lang als alleenstaande een kind in co-ouderschap opvoedt, ‘werk en huishouden maar moet zien te combineren’, en dus doodmoe wordt van de klachten dat ‘vrouwen het op dit punt toch zo moeilijk hebben’.
Laat ik het anders formuleren. Volgens mij is de emancipatie in de journalistiek voltooid – zoals op heel veel andere terreinen in de samenleving. Doel van de in 1982 opgerichte stichting Vrouw & Media ‘is nog altijd de versterking van de positie van vrouwen in de journalistiek’, aldus de site. Versterken tot welk punt? Tot gelijkwaardigheid? Totdat vrouwen de bovenliggende partij zijn?
De noodzaak van een emancipatoir vrouwengezelschap in de journalistiek is mijns inziens verdwenen. De enkele keer dat er echte, puur-vrouwelijke onderwerpen op de agenda staan (‘Meer kolfruimtes op redacties’ of ‘deadline & menstruatiepijn’) kunnen de mannen gerust wegblijven. Maar alle andere keren: gooi open die ramen! Hou op met jezelf afzonderen! Doodzonde dat interessante debatavonden in een feministisch jasje worden gegoten en ‘de’ mannen (daardoor?) wegblijven.
En nòg anders gezegd: Vrouw & Media is opgericht als antwoord op mannelijk hokjesdenken. Maar zeg eens eerlijk, dames: wie houdt er op dit moment het hokjesdenken in stand?
Reacties (27)
Dus omdat er een “old boys”-netwerk zou zijn moet er ook zo’n netwerk komen voor vrouwen? Lost dat nou wat op, of verergert dat de situatie? Ik denk het laatste.
En wat zeiden de vrouwen toe je al deze vragen in het kader van de wederhoor hardop stelde?
Laat ik het anders formuleren. Volgens mij is de emancipatie in de journalistiek voltooid – zoals op heel veel andere terreinen in de samenleving.
Omdat jij thuis met de kinderen zit? Vreemde stelling, gezien de bovenstaande argumentatie: jouw eigen observaties en thuissituatie. Hoor liever waarom er wel een old boys network zou zijn in de journalistiek van (iemand bij) Vrouw en Media.
Overigens het feit dat er dit soort vrouwgerichte belangengroepen worden gevormd (en ook nog een flinke aanhang lijkt te hebben) geeft toch wel aan dat velen het met jouw “de emancipatie is voltooid” verhaal oneens zijn.
Overigens vind ik de (gender)emancipatie in NL verre van voltooid, maar vanwege andere redenen: ik denk dat juist van mannen genderspecifiek gedrag wordt verwacht (en regelmatig door vrouwen zelfs geeist).
Ah vrouw en media ontleent naar eigen zeggen haar bestaansrecht aan het volgende
Daaruit bleek dat vrouwen weliswaar oprukken in leiddinggevende functies in de media, maar dat bijvoorbeeld hoofdredacties van kranten nog voornamelijk uit mannen bestaan. Doel van de stichting is nog altijd de versterking van de positie van vrouwen in de journalistiek. Na hun toestroom op de journalistieke arbeidsmarkt is het zaak dat vrouwen op alle niveaus vertegenwoordigd worden. Diversiteit – ook aan de top – leidt tot journalistieke producten die beter aansluiten op de veranderende markt. Een markt waar vrouwen zeker niet minder consumeren dan mannen.
http://www.youtube.com/watch?v=fz63MfhUK9g
And how is this for blatant sexism? Stel je Asha ten Broeke’s commentaar voor als de hoofdpersoon een man en de vrouw op de bank Ancillia Tillia zou zijn.
http://www.youtube.com/watch?v=UQMA58uBxLo
@6: Hoe seksistisch is het dat vrouwen knappe mannen aantrekkelijk(er) vinden?
Ik ben halverwege afgehaakt. Het was een dingetje over “Vrouw en media” en je vraagt je af waar de mannen zijn??? Ik zou me eerder afvragen waarom er uberhaupt mensen op zo’n seksistisch dingetje afkomen. Volgende week een dingetje over “Neger en aquarel”?
Godsamme zeg. Iemand heeft de staldeur open laten staan, want de hengsten zijn weer los.
@9: Je weet toch dat hier veel vrouwenhaters zitten. ;-)
Libellebloggen anno 2014.
Ha Sjors,
Je bent niet de eerste man die zich buiten gesloten voelt. In de jaren ’90 van den vorige eeuw wilden Jan Hoedeman, Jan ‘ Hart en Jan Greijn ook n Man & Media. Al was Jan & Media wellicht n betere naam.
Weet je zeker dat je geklaag hebt gehoord over de combi werk & carrière? Dat is ook al zo jaren ’90 van de vorige eeuw…
Ik ben het wel met Sjors eens dat de cursussen etc. die V&M aanbiedt voor zowel mannen als vrouwen nuttig kunnen zijn. Ik voel me als vrouwelijke journalist in ieder geval weinig aangetrokken hun workshops bij te wonen. Liever ga ik naar iets van de VVOJ dat onderzoeksvaardigheden vergroot, etc. Maar het is natuurlijk wel interessant eens na te gaan in hoeverre vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in bepaalde functies.
Overigens vraag ik me dan ook af waarom er geen ‘Allochtoon & Media’ is, want als er een groep ondervertegenwoordigd is in de media, is het die groep wel…
M.i. is het niet aan een man om te verklaren dat de emancipatie voltooid is. Check your privilege, zoals ze dat in de VS zeggen. Als er seksisme, een glazen plafond etc is, dan zou OP daar, als man, per definitie geen last van hebben, dus het feit dat hij er niks van merkt is, alweer per definitie, geen indicatie dat het niet bestaat. Net als een vrouwelijke hoofdredacteur bij uitstek juist wel degene is die weten kan hoe moeilijk het geweest is om die positie te krijgen als vrouw, en tegen wat voor problemen ze opgelopen is. Mooi dat de OP zich niet door de titel van de bijeenkomst heeft laten afschrikken, maar misschien moet hij zijn stellingen eens voorleggen aan de vrouwen die hij daar ontmoet heeft voor hij ze de wereld inslingert.
Dag Sjors, hier de voorzitter van dat vrouwencluppie. Leuk dat je er was! Mannen zijn altijd welkom hoor. Dat de emancipatie voltooid is, dat ben ik niet met je eens (hopelijk verwacht je niet dat ik in dit reageervakje daar een hele boom over ga opzetten) maar daar draaide, zoals je wellicht hebt gemerkt, onze avond helemaal niet om. Die ging over een relevant thema, journalistieke merken, aan de hand van drie vrouwelijke journalistieke merken. Omdat vrouwen het leuk vinden ook eens een vrouwelijke vakgenoot te zien: als voorbeeld, als rolmodel, als inspiratiebron zo je wilt. De mannelijke pendanten zien (en horen) we al genoeg. En het werkt, zo blijkt, we waren stijf uitverkocht. Er had geen man meer bij gekund ;-)
@14: Check your privilege, zoals ze dat in de VS zeggen.
Je beseft hopelijk dat voltooide emancipatie ook inhoudt dat jullie (aka vrouwen) evenredig aan het economische proces zullen moeten bijdragen?
Ik ben voor volledige emancipatie omdat het een eerlijkere en vooral meer rationele en transparante samenleving oplevert. Maar als je denkt dat emancipatie vooral betekent dat wij (aka mannen) privileges (welke???) zullen verliezen heb je het denk ik verkeerd: zoveel hebben we er namelijk niet.
@16
“Je beseft hopelijk dat voltooide emancipatie ook inhoudt dat jullie (aka vrouwen) evenredig aan het economische proces zullen moeten bijdragen?”
Vrouwen die evenveel werken als mannen? In Nederland? De Nederlandse vrouw heeft gemiddeld (gelukkig zijn er een hoop uitzonderingen) bar weinig ambitie, dat verandert wel maar tergend langzaam.
@17: Hmm.. ik geloof dat mensen flexibel zijn. Zodra de gemiddelde man niet meer de plicht denkt te hebben vrouw en kind te moeten onderhouden, zal de gemiddelde vrouw haar gedrag aanpassen. Het is een wisselwerking.
Ik denk dat in Nederland nu de zet is aan de vrouw, maar je hebt gelijk, het zou helpen als meer Nederlandse mannen zouden zeggen dat als er samen 8 dagen per week wordt gewerkt hij misschien zelf wel een van die 2 vrije dagen zou willen, ipv. dat allebei die dagen automatisch gaan naar zijn vrouw.
@19: Daarmee zeg je dus eigenlijk dat ‘de zet’ aan de man is.
@20:
Nee, dat zeg ik niet. Ik zeg dat het de vrouw is die nu meer verantwoordelijkheid en ambitie moet tonen en dat de man dat kan helpen afdwingen (maar het is eigenlijk triest als het tot afdwingen moet komen). Dat mannen het gedeeltelijk kunnen afdwingen betekent niet dat het dan hun verantwoordelijkheid is want vrouwen zijn geen kleine kinderen.
En dan komt ze thuis en is niet tevreden met de manier waarop je de keukenvloer gedweild hebt. Vervolgens krijg je te horen dat de kopjes en de borden toch echt DÁÁR horen te staan en als ze dan 2 uur later al je inspanningen op die manier ongedaan heeft gemaakt, zucht ze:
Ik moet het tóch altijd allemaal helemaal alleen opknappen.
En waarom is de was nog niet droog?
Het regende!
O.
@19: Kan ie ook nog wat vaker de kinderen zien, lijkt me helemaal prima. Mijn punt was: voltooide emancipatie staat niet gelijk aan het opheffen van de zogenaamde achterstelling van de vrouw (zoals #14 beweert) maar aan een voor beide partijen meer bevredigende taken- en batenverdeling. Dat zal soms betekenen dat de vrouw juist meer plichten krijgt en de man minder.
Grappig hoor, hoe sommigen hier vinden dat ik alleen een mening over Vrouw & Media mag hebben als ik de aanwezige vrouwen ‘eerst heb gevraagd wat ze er van vinden’. Alle 120 zeker?
Apart ook, dat een man niet kan beoordelen of de emancipatie is voltooid (@14) of dat het glazen plafond wel/niet bestaat.
En @Vera Spaans, voorzitter van het vrouwencluppie: dat jullie vrouwelijke journalisten en rolmodellen in de schijnwerpers zetten, is uitstekend. Maar de naam van de club suggereert – in mijn ogen – dat het een dingetje alléén voor vrouwen is. Goed te horen dus dat ik welkom was, en ook na mijn stukje kennelijk nog steeds ben, ik kom vaker. De spreeksters zijn er interessant genoeg voor.
@24: Nee hoor, een of twee vrouwen was genoeg geweest. Nu lijkt het erop alsof je als een soort stalker er hebt zitten pruttelen en broeden en pas in de veiligheid van je eigen woning je mening erover hebt durven uit te braken.
@25: Oh gelukkig, dan is het goed, want “een of twee vrouwen” heb ik ter plekke wel gesproken. Zelfs “zeven of acht”.
Was effe bang dat ik gezien werd als een “soort pruttelende broedende stalker”.
@22: je hebt het zwaar, Andy…..;-))