Wederom een bijdrage van Petra Kramer.
Premier Rutte begrijpt de zorgen omtrent de samenwerking met de PVV. Alleen denkt hij dat die zorgen weg te nemen zijn door te bewijzen dat zijn Kabinet een volstrekt “normale regering” is die “op een verstandige manier beleid voert” en die “op een heel pragmatische manier samenwerking zoekt met partijen in de Tweede Kamer.” Wat de reactie van de Duitse president daarop was, wil mij via de Nederlandse media niet echt duidelijk worden maar alles wijst erop dat Christian Wulff gewoon geen zin had in ruzie bij zijn beleefdheidsbezoekje aan Rutte.
In de Tweede Kamer vindt Rutte meer weerwoord. Daar confronteerde Femke Halsema hem afgelopen vrijdag met de van Clinton geleende uitdrukking “fact-free politics.” Rutte riposteerde knap, wat nou fact-free? Feit is dat wij invulling geven aan de onderbuikgevoelens van Henk en Ingrid. Die woorden gebruikte hij natuurlijk niet letterlijk maar hij voerde wel als voorbeeld aan dat rechters teveel oog hebben voor daders en te weinig voor slachtoffers. Daar wil het Kabinet met steun van Wilders wat aan gaan doen.
De enige reden dat Wilders geen vice-premier is, is het meningsverschil dat is neergelegd in de agreement to disagree. „We zijn het over een groot onderwerp oneens. Dat onderwerp heet de islam. Daar zijn we het zo over oneens dat het ook onmogelijk was een gemeenschappelijke regering te vormen.”
Als democraat zijnde mag ik toch hopen dat daar ondertussen een onderwerp aan toegevoegd is, namelijk de partijdemocratie zoals we die in Nederland kennen. Uit via EenVandaag gelekte stukken (pdf-alert) blijkt dat PVV-ideoloog Bosma dat systeem doodverklaard heeft en dat het daarom allemaal wel afgeschaft kan worden. Kort door de bocht; Wilders’ wil is wet. (Zoals we gezien hebben met het kortdurende verzet van de VVD tegen de BTW-verhoging op kunst en cultuur.)
Mark Rutte mag dan wel vinden dat hij niet over interne aangelegenheden van andere partijen gaat, zijn collega Schippers dacht daar in de kwestie-Duyvendak heel anders over. Los van die hypocriete houding geldt dat als premier Rutte wil dat zijn Kabinet de boeken ingaat als normale regering dat hij dan afstand moet nemen van de Bosma-interpretatie van democratie. Ieder potentieel lid van een politieke partij beschouwen als een mogelijke intrigant die geen ander doel voor ogen heeft dan het slopen van de partij waar zij net deel van geworden is lijkt me toch in strijd met de basisprincipes van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie.
Reacties (16)
Dat “verzet van de VVD tegen de BTW-verhoging op kunst en cultuur” was natuurlijk hartstikke schijn. Je kunt niet eerst je handtekening onder een maatregel zetten en er dan later zo afstand van nemen. Dat was alleen maar voor de bühne. De VVD heeft die maatregel net zo goed genomen als de PVV. De VVD moet niet net doen alsof ze tegen zijn, dan hadden ze niet moeten tekenen.
Al zou dhr. Rutte tegemoet komen aan uw wensen dan nog zal dit kabinet niet de boeken in gaan als een “normaal” kabinet. De kiezers hebben er kennelijk minder problemen mee dan de auteur. Gelukkig maar zou ik daar graag nog aan toevoegen.
Hear Hear!
“rechters teveel oog hebben voor daders en te weinig voor slachtoffers.”
Een rechter houdt zich (onder andere) bezig met de bestraffing van daders en niet met slachtofferhulp (daar zijn andere instanties voor), een rechter kan dus niet te weinig oog hebben voor slachtoffers.
Nouja, een voorname reden waarom wij criminelen straffen is vergelding.
@5: Volgens sommigen. Er zijn ook andere goede redenen bedacht. Dat doet overigens verder niets af aan het feit dat vergelding (en bestraffing in het algemeen) een aangelegenheid betreft die per definitie op de dader gericht is.
Volgens de wiki. En ik herriner mij ook iets dergelijks van Maatschappijleer op de middelbare school. Het lijkt me sterk dat vergelding losstaat van het slachtoffer: voor wat wordt er vergolden?
@7: De rechter gaat niet over voor wat er gestraft wordt, maar over de strafmaat. Zoals gezegd slachtofferhulp is een andere afdeling. Begrijp ik dat jij eigenlijk vindt dat het slachtoffer deel moet hebben in de vergelding? Hoe stel je je dat voor, slachtoffers als gevangenbewaarders?
Okee, dit begint een beetje semantisch te worden. Rechtspraak dient ter rehabilitatie, bescherming van de maatschappij en vergelding. Rechter spreekt recht. Dus het lijkt mij logisch dat hij de bovenstaande criteria meeneemt als hij rechtspreekt.
Hoe stel je je dat voor, slachtoffers als gevangenbewaarders?
Slecht betaalt zwaar werk doen lijkt mij eerder een straf.
@JSK: afschrikkende werking mist nog ;-).
Ohja… ik *wist* dat er vier waren.
@10: Die is dan ook nooit wetenschappelijk aangetoond, dus laat JSK terecht weg.
@9: Ik betwist niet dat dit allemaal motieven kunnen zijn (ik ga er even van uit dat je met Rechtspraak bestraffing bedoelt), maar punt is dat dat allemaal (per definitie) over de dader gaat (rehabilitatie van, bescherming tegen, vergelding op). Vandaar dat de aandacht van de rechter ook op de (vermeende, er is nog een best wel belangrijke functie van rechtspraak) dader gericht is. Ik ben verder nog steeds benieuwd wat de rechter dan met eventuele slachtoffers moet, veroordelen tot vakantie of een keer lekker uit eten?
@12: Yeah, righ. Kan de onzin over de ‘calculerende burger’ dan ook stoppen?
Volgens mij gaat het over vergelding van de maatschappij en niet zozeer van het slachtoffer. Het slachtoffer is geen partij in een strafproces en de Staat juist wel.
Ik ben ook niet zo voor dat hele betrekken van het slachtoffer (bv met spreektijd) bij de procesgang. Waarmee niet gezegd is dat slachtoffers geen kans zouden moeten krijgen om een dader te confronteren, maar wat mij betreft niet in de rechtzaal.
…
@14: Het lijkt me in ieder geval een heel slecht idee om dat tijdens een proces te doen, als nog helemaal niet is vastgesteld of iemand de dader is (dat is namelijk waar de rechter vooral mee bezig is). Verder zonde van het geld, de tijd van rechters (rechtszalen, al het overige benodigde personeel) is immers niet goedkoop (want schaars, dankzij de zuinige budgettering, mede door toedoen van de VVD).