Begin september waren er bij de Kiesraad 70 namen van politieke partijen geregistreerd voor de komende Tweede Kamerverkiezingen. Er zat wel wat kaf tussen het koren. Lijst Henk Krol gaat niet zelfstandig de verkiezingen in, maar meneer Krol komt op de kandidatenlijst van BVNL van meneer Van Haga.
Verder hebben eerder een aantal partijen het politieke werk gestopt of zijn soms zelf helemaal opgeheven: NLBeter, NIDA, Partij voor de Eenheid, GO (fractie Otten). Twee andere partijen blijken bij ander onderzoek alleen lokale partijen te zijn en geen landelijke ambities te hebben (OPA en Partij 18plus).
Drie nog actieve partijen gaan we ook niet op het stembiljet zien. De Nieuwe Communistische Partij-NCPN en Alliantie hebben expliciet aangekondigd deze keer het circus aan hen voorbij te laten gaan. Een derde geregistreerde, Sociaal & Groen, gaat als platform door en koestert ook geen zetelambities.
En toen waren er nog 61 partijen. Van de 21 huidige fracties in de Tweede Kamer gaan er 19 door. Nieuwgierig als we zijn naar de niet-mainstream partijen, kijken we naar de overige 42 geregistreerden.
Daar valt er al snel een van af. Onder de naam ‘The Second Wind’ kondigde Arjan Takens uit Assen aan mee te gaan doen om vervolgens ‘alle macht over te dragen aan burgerraden’. Hij roept de kiezers op om op het stembiljet een rood vierkant te tekenen en daar de tekst ‘Geen politiek meer. Wij willen The Second Wind’ bij te zetten.
Van de overige 41 namen waren 29 partijen al eens eerder bij de vorige verkiezing(en) geregistreerd. Soms onder een andere naam. Twaalf partijen kunnen we als echte nieuwkomers zien.
Maar tot nu toe hebben niet meer dan 17 van die 41 partijen aangegeven aan de verkiezingen mee te willen doen. Dertien daarvan hebben een programma of lijst van standpunten beschikbaar. Slechts vijf hebben een kandidatenlijst bekend gemaakt.
De Piratenpartij en De Groenen gaan gezamenlijk de verkiezingen in. Als het hierbij blijft kunnen we in totaal 36 partijen op het stembiljet verwachten, waarvan 16 tot de niet gevestigde orde horen. Ter vergelijk: het record van 2021 telde 37 partijen, waarvan 24 niet eerder een zetel hadden verwarmd.
Hieronder een overzicht van de 17 partijen die deelname aankondigden. Klik voor groter beeld of klik hier voor een excelsheet met vermelding van eerdere deelname en behaalde stemmen, actieve links naar partijprogramma’s, namen van lijsttrekkers en actieve links naar websites (allemaal voor zover vindbaar was).
Voor wie echt iets anders wil: zit er iets voor uw politieke gading tussen?
Reacties (4)
2021:
De kiesdeler is het aantal stemmen dat nodig is voor het behalen van één zetel. De kiesdeler bedroeg 69.485 102/150 stemmen. Dit is berekend door alle geldig uitgebrachte stemmen te delen door 150, het totaal aantal zetels in de Tweede Kamer. De kiesdeler is dus: 10.422.852 : 150 = 69.485 102/150.
Het feit dat er veel (kleine) partijen in NL zijn en er zich continu nieuwe, partijen aankondigen, betekent dat de democratie en politiek leeft op het niveau van politici en politieke partijen. Dat zijn de aanjagers van de politiek en derhalve zeer nuttig voor de democratie.
Natuurlijk bevinden zich hieronder exoten en politieke kwakzalvers, maar we leven in een vrij land met vrijheid van politieke meningsuiting.
Er zitten zeker ook pareltjes tussen met goede denkbeelden.
Van de hoger opgeleiden hebben 78% interesse in politiek en 28% van de laag opgeleiden. Deze laatste groep stemt ook beduidend minder.
Lager opgeleiden voelen zich ook minder gerepresenteerd door de politiek. De partijen die zich vroeger vooral op de lagere sociale klasse richtten, zoals communisten en PvdA hebben draagvlak/kiezers verloren, en de SP blijft door de jaren constant klein. Kennelijk kunnen zij de lager opgeleiden niet naar de stembus krijgen. Ook zijn er partijen die zeer destructief zijn, maar wel met valse emotie lager opgeleiden weten te strikken. En waarmee niemand wil samenwerken.
Het zou dus nuttig zijn dat er een politieke partij of stroming ontstaat die wel constructieve politiek kan onwikkelen en de lager opgeleiden kan mobiliseren.
Daarvoor heb je vooral nieuwe partijen nodig die de taal spreken en het programma hebben, en de emoties begrijpen, en weet te mobiliseren van en voor de laag opgeleiden en de overige niet stemmers
Dat bestaande partijen dat onvoldoende realiseren, is de oorzaak van een slechte representatie van de stemgerechtigden die heeft geleid tot jarenlange rechts-conservatieve politiek en afbraak van de verzorgingsstaat, milieu en klimaat, ten voordele van de rijken en het grootkapitaal. Wij zien nu met de vele crisissen waartoe dat geleid heeft.
Alhoewel versnippering door de vele aan verkiezingen deelnemende politieke partijen nadelen heeft, is het voordeel van politieke innovatie door nieuwe politieke partijen, vele malen groter. Zelfs al stranden ze later, ze laten toch een spoor van verandering achter.
En die verandering hebben we nodig omdat de oude partijen volledig hebben gefaald om onze maatschappij voor te bereiden en de leiden naar een goede stabiele toekomst. In Nederland en in de meeste andere landen. De politiek in het algemeen heeft gefaald in de werkelijke vooruitgang op maatschappelijke aspecten. Alleen de economie en de rijkdom van een beperkte bevolkingsgroep zijn erop vooruitgegaan, waardoor de tweedeling groter is geworden en de armoede in Nederland grote proporties heeft aangenomen.
PvdA hief in jaren 90 hun partijraad op waar de gewone man vaak in zat. En zo zijn er zat dingetjes. Ik moet erg lachen om jouw reactie, Ronald. Alle bekende argumenten passeren de revue. Al twintig jaar lang.
Heeft Pieter Omtzigt toch maar besloten niet mee te doen of ben je die vergeten?