Verwarde cijfers

De verhalen over de bezuinigingen op geestelijke gezondheidszorg, waardoor bijvoorbeeld het aantal verwarde personen zou stijgen, zijn dus niet met deze cijfers te onderbouwen Zo citeert De Volkskrant seniorbeleidsadviseur ggz Jaap van der Rijst van Zorgverzekeraars Nederland. De nuance komt van de reacties die de Volkskrant pas later aan het artikel heeft toegevoegd. Gelukkig maar, want zonder die reacties zou de suggestie gewekt kunnen worden dat er nu keihard bewijs is dat er geen relatie is tussen bezuinigingen en toename van verwarde personen. Meneer van der Rijst heeft overigens, anders dan hij wellicht bedoelt,  volkomen gelijk dat de cijfers van de declaraties bij verzekeraars niet als onderbouwing voor de stelling kunnen dienen. Als we twee elementen van zijn betoog nader bekijken, zien we vrij snel welke vragen het oproept.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.