Closing Time | Vamos A La Playa

https://www.youtube.com/watch?v=sTsVJ1PsnMs De Koude Oorlog, wie kent ‘m nog? Spanningen tussen Oost en West, met altijd op de achtergrond die nucleaire dreiging. Was het niet met een atoombom, dan wel met een Waterstofbom. En dan kon je naar een schuilkelder, of onder je bureau zitten of een jodiumpil slikken. Of dansen op de vrolijke klanken van het Italiaanse disco-duo Righeira. -Italiaans? Italiaans. -Maar ik hoor toch echt Spaans. Dat klopt. Het duo was Italiaans maar de producer en componist, Carmeo la Bionda, vond Spaans wat exotischer klinken, vandaar. -Maar ik dacht dat het een zomerhitje was, een niemendalletje. Nee, ze zongen over dat de bom gevallen was. Dat er overal straling was. En dat er geen vissen meer zouden zijn. En dat de zee fluorescerend zou stralen. -Brrr, gezellig. Wist je trouwens, dat er ooit 3 atoombommen gevallen zijn op Spanje? -Echt? Echt. -Wanneer was dat dan? 17 januari 1966, bij Palomares, aan de zuidwest kust van Spanje. Het was een ongeluk. Een Amerikaanse B-52 bommenwerper, met vier bommen aan boord, kwam, hoog in de lucht, tijdens het bijtanken, in botsing met het tankvliegtuig. Het toestel stortte naar beneden. Twee atoombommen zijn daarbij ontploft. En zeven bemanningsleden vonden daarbij de dood. Het stralingsniveau in het gebied rond Palomares, ligt nog altijd hoger dan de omgeving. Het gebied daar is een verboden zone. En wist je dat de schrijvers van dit vakantiehitje niet van deze gebeurtenis op de hoogte waren? -Het toeval neemt soms vreemde afslagen. Producer/componist Carmeo La Bionda is op zaterdag 5 november jl. overleden. We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh oh oh We gaan naar het strand, oh oh We gaan naar het strand, De bom is ontploft. De straling roostert, En kleurt blauw, Radioactieve wind Waait door onze haren    

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Yes Sir, I Can Boogie

, door

Ik weet niet hoe het met u zit, beste Sargassiaan, maar ik heb, als de zomer zindert en de horizon ervan trilt, de boeren hooien, de leeuweriken hoog boven het veld hun gezang laten horen, de bijen en de hommels bloem in bloem uit kruipen, als de lindes hun bedwelmende geur verspreiden en de avonden zwoel en de nachten klam worden, dan heb ik wel behoefte aan een passende soundtrack. En dat is dan niet iemand die bezig is (vast met de beste bedoelingen) met een kapotte taperecorder, maar dan wil ik iets Zuidelijks.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Despacito

, door

Afgelopen zaterdag in de binnenstad, druk, gezinnen met patat,  kinderen met ijsjes, bij de viskraam haringhappers en kibbelingeters bij de statafel, komt er ook nog ‘ns een draaiorgel de winkelstraat in draaien. Ik wijk al uit naar de zijkant, zo’n gevaarte is niet helemaal mijn ding, ook al kon ik er als kind gebiologeerd door zijn: die houten poppen die op die bellen tikken. Maar een mens wordt ouder.

Closing Time | Prayer in C

, door

In 2014 en 2015  stond het aanstekelijke Prayer in C van Lilly Wood & The Prick op nummer 1 in diverse hitlijsten. Het nummer zal wel de boeken in gaan als zomerhitje en luchtig niemendalletje, maar wat vond ik ‘m leuk. Wat ik alleen niet zo in de gaten had, was dat het remix betrof. Die naam van die Duitse producer, Robin Schulz, had ik wel zien staan, maar ik let eigenlijk nooit zo op producersnamen of aan welke knoppen ze hebben zitten draaien en schuiven, boeien. Totdat ik het origineel uit 2010 hoorde van het liedje. En mijn mond viel open. Hoe, hoe, had die producer in dat toch wel wat oubollige, lieve, suffige folkliedje een floorfiller kunnen horen? Hoe, hoe, had hij door die dwarsfluit heen, de hitpotentie kunnen horen?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.