Closing Time | We Were All Wounded At Wounded Knee  

https://www.youtube.com/watch?v=AvZbmLJlSoM  Vanochtend las ik de (papieren) krant en op pagina 12 beland, stond een bericht met als kop: Ook in Amerikaanse internaten stierven inheemse kinderen. Om de eerste zin te citeren: Over een periode van 150 jaar, stierven in de Verenigde staten in internaten vijfhonderd inheemse kinderen. In Canada waren bij deze instellingen al massagraven gevonden, maar dus nu ook in de VS. De kinderen werden al op jonge leeftijd weggerukt van hun ouders en kregen ze  een strenge heropvoeding, herscholing om ze hun eigen gebruiken en cultuur af te leren hen nieuw gedrag aan te leren. En dat ging hardhandig. Dat ging gepaard met lijfstraffen, opsluiting, onthouding van voedsel en natuurlijk seksueel misbruik. En honderden kinderen hebben dat niet overleefd. Op 29 december 1890 richtte het 7e cavalerieregiment een slachting aan onder de Lakota en Sioux. Meer dan 350 van hen werden gedood, bij Wounded Knee, in South Dakota. De muzikanten van Redbone, zijn van native American afkomst. In 1973 werd het dorp Wounded Knee uit protest bezet, om aandacht te schenken aan de slechte leefomstandigheden van de inheemse volken. We Were All Wounded At Wounded Knee is een protestsong. In Amerika zelf was dit nummer een probleem voor de platenmaatschappij, CBS wilde er niet aan, en werd dus daar (aanvankelijk) niet uitgebracht. In Nederland werd het een wekenlange nummer 1 hit. Lekkere drums trouwens.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

https://www.youtube.com/watch?v=2VB2LdOU6vo[/embed

Closing Time | Redbone

, door

 

]

Een veldslag kun je het niet noemen – eerder een bloedbad: Wounded Knee, waar in 1890 zo’n tweehonderd Lakota-Indianen werden gedood door soldaten van het Zevende Regiment Cavalerie. De gebeurtenis markeert niet alleen het einde van de episode van de Ghost Dance maar geldt ook als het einde van de Indiaanse Oorlogen in de Verenigde Staten.

In 1973 was Wounded Knee opnieuw nieuws, toen Indiaanse activisten de plek bezetten om aandacht te vragen voor de slechte omstandigheden in het reservaat. De bezetting duurde ruim tien weken en kostte twee of drie mensen het leven. Later dat jaar bezong Redbone, een band waarvan de leden native Americans waren, het bloedbad.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.