GeenCommentaar: Worst
[youtube=4×3]wL0h3AdL7SE[/youtube]
In een verlaten worstenfabriek, waar de geur van muf berkenhout herinneringen opriep aan van wodka doordrenkte kolchozennachten, ontmoette ik de chef contraspionage van de SP. Hij was het die de hand van de VVD onthulde achter de infame Oranjerellen. In de hoop meer los te peuteren fluisterde ik dat het toch wel knap van Halbe Zijlstra was dat hij de latente volkswoede beter aan een touwtje had dan die andere gast. Het is het grootkapitaal, zuchtte de man, van wie slechts de kale kruin zichtbaar was in het schrijlings invallende licht. Ze proberen de mensen uit elkaar te spelen om de aandacht af te leiden van de miljarden die de Bankendämmerung ons nog gaat kosten. Ik wilde vragen hoe dat precies in zijn werk ging, maar mijn zegsman was alweer opgelost in de rook.
[youtube=4×3]wL0h3AdL7SE[/youtube]
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.