Vallende wethouders tonen falend politiek personeelsbeleid

Afgelopen week publiceerde VNG Magazine het jaarlijkse overzicht van gevallen wethouders: 105 stuks in 65 gemeenten. Budgetoverschrijdingen zijn de belangrijkste reden, kopt het blad, maar onderhuids schemert een andere reden door: falend politiek personeelsbeleid. 105 is het hoogste aantal sinds 2008 en 2004, niet toevallig ook precies de jaren tussen twee gemeenteraadsverkiezingen in. Colleges bereiken nu de uitvoeringsfase van de plannen die ze bij de coalitiebesprekingen hebben afgesproken. Dit is het moment om wethouders te beoordelen op hun vermogen plannen werkelijkheid te maken. Maar wie de afzonderlijke affaires bekijkt, ziet ook iets anders. Een ruwe telling levert de volgende opsplitsing op:

Door: Foto: Tobbende man op de stoep van het stadhuis van Enschede (foto:flickr/FaceMePLS)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen naderen, lokale politiek rommelt

Stadhuis Utrecht (Foto: Flickr/LodewijkB)

Over een jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen, dus partijen beginnen stelling te nemen met de kiezer op het oog. Utrecht was dit weekend het opvallendste strijdtoneel: GroenLinks trok zich uit de coalitie terug vanwege een milieuzaak. Twee andere linkse partijen, SP en Leefbaar Utrecht, zijn tegen de aanleg van een weg (en het college een paar maanden geleden ook, maar kennelijk heeft de PvdA zich bedacht). Met verkiezingen in het vooruitzicht heeft een milieupartij dan weinig keus.

In Rotterdam speelt een curieuze zaak, namelijk de CDA-fractie die probeert haar eigen wethouder eruit te werken, tegen de zin van zowel de achterban als de partijbonzen. Het gaat hier om een botsing van karakters, maar ook om een principiële CDA-zaak: het gezin. Fractievoorzitster Karen Duys, zelf een jonge moeder, houdt vast aan het gezin als hoeksteen van de samenleving, terwijl wethouder Leonard Geluk die rol steeds meer verschuift naar bureau jeugdzorg.

Amsterdam zag al het vertrek van een wethouder om de Noord-Zuidlijn. Die gaat ongetwijfeld inzet worden van de verkiezingsstrijd en het zou voor de PvdA toch lastig campagne voeren zijn met de verantwoordelijke Tjeerd Herrema in de gelederen. Niet dat Herrema veel te verwijten valt, maar probeer dat de kiezer eens uit te leggen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het gelijk van Maarten van Poelgeest

Poelgeest (Foto: Gem. Amsterdam/Edwin van Eis)

Met zulke vrienden heb je als milieubeweging geen vijanden meer nodig, zou je zeggen. De Amsterdamse GroenLinks wethouder Maarten van Poelgeest haalt in een interview met NRC Handelsblad uit naar de gekte rondom milieuregelgeving. Zo haalt hij het voorbeeld aan van de Coentunnel waar het Rijk vanwege de luchtkwaliteit enorme afzuigkappen aanlegt voor schone lucht voor “de enkeling die daar zijn hond uitlaat.” Ook verwijst hij naar de situatie bij het IJ, waar Amsterdam een speciale mosselbank moet aanleggen om te zorgen dat de driehoeksmossel genoeg voedsel heeft. De mossel is dan weer nodig om drie bedreigde eendensoorten – kuifeenden, tafeleenden en nonnetjes – in stand te houden wat volgens de Vogelrichtlijn moet. Het punt is alleen dat slechts een van de drie eendensoorten, namelijk de kuifeend volgens stadsbioloog Remco Daalder echt afhankelijk is van die mosselen. Daarnaast dreigen de mosselen door de warme winters sowieso te verdwijnen, of Amsterdam die mosselbank nou aanlegt of niet. Als dat gebeurt heeft Amsterdam voor niets 25 miljoen euro in de mosselbank geinvesteerd.

Dus dumpen, die milieuwetgeving?
Het lijkt koren op de molen voor hen die al langer vinden dat milieuregels maar lastig zijn. Je ziet sommigen al denken: “Kijk, kijk, als ze eenmaal gaan besturen, is het snel over met de dogmatiek.” Dat laatste is misschien waar, maar het eerste zeker niet. Van Poelgeest heeft niet zozeer problemen met het feit dat regels zozeer lastig zijn, maar dat ze contraproductief kunnen zijn. Hij zou het geld veel liever aan andere milieuzaken besteden, maar regelgeving dwingt hem tot de investeringen die hij doet. Dat is een belangrijk nuanceverschil. Hiermee wordt het een discussie over op welke plek je je milieueuro’s het beste kunt inzetten. Nog een slag abstracter wordt het een discussie over de effectiviteit van regelgeving om bepaalde doelen te bereiken.