Quote van de Avond: Jammer

"Ik vind het erg jammer om dit bericht te horen." Premier Balkenende tijdens zijn wekelijkse persconferentie. En waar gaat het over? Het bericht dat ABN-AMRO naar alle waarschijnlijkheid weer meer geld nodig heeft? De vliegramp in Indonesië? Neen, niets van dat alles. Het gaat hier over de breuk tussen Yolanthe Kabeljauw nogwattes en Jantje Smit. Ik weet niet wie ik meer moet verachten. De premier die hierop ingaat, of de journalist die de vraag stelt. Overigens werd ook Wouter Bos geconfronteerd met het wereldnieuws en de roddel dat Yolanthe gezoend zou hebben met Wesley Sneijder: "Ik ben blij dat Wesley Sneijder eindelijk weer een keer gescoord heeft."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour – Mediacircus

, door

Wesley gaat ook Sneijder Cabau heten. Hij wil persé mijn achternaam dragen, omdat hij in de toekomst niet de enige wil zijn die Sneijder heet in ons gezin.

Yolanthe ‹insert achternaamverhaspelgrap› weet dat ‘onze’ zucht naar WK-trivia momenteel onstilbaar is. Dit metroseksuele nieuwtje past prachtig in de recente Hollandse traditie waarin de miljonairsvedette zich toch een betrouwbare huisvader betoont. Ingezet door Edwin van der Sar na de fraaiste poulereeks aller tijden van het EK 2008, in de tussentijd warmgehouden door Wouter ‘papadag’ Bos, tot dit voorlopig hoogtepunt waarin Sneijder zich zo manmoedig bij zijn aardse vergankelijkheid neerlegt door niet vast te klampen aan de traditie van het doorpassen van de achternaam van de vader.

Een prachtig menselijk (m/v) gebaar van de Champions League-winnaar zo aan de vooravond van wat statistisch-analytisch op zijn best weer een onterecht gemiste titel kan worden voor Oranje. Maar het is juist zo lekker het statistisch-analytische los te laten en straks weer even oprecht in kampioenskansen te geloven. Tot dusver lukt dat overigens nauwelijks. Uiteraard komt dat met name door het magere spel van de eerste wedstrijd. Mogelijk speelt ook mee dat de kandidaat-oranjehelden zo jongetjesachtig overkomen. Wat overigens op zijn beurt weer veroorzaakt kan worden door mijn eigen ouder-worden en verminderde vermogen om kritiekloos te bewonderen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.